‘We hebben de barricades ingeruild voor de vergadertafel, maar indien nodig gaan we graag terug’

Als een van de voorname actiepunten voor de komende periode haalt Van Hoof de studiekost aan. ‘Die willen we structureel in kaart laten brengen. We moeten kijken of bepaalde aspecten, zoals dure handboeken, wel nodig zijn.’

Een tweede focus zijn de herexamens. ‘Er zijn te veel studenten die tweede zit hebben. Waar het beleid de fout vaak bij de student legt, vinden wij dat er wat schort aan het systeem.’

Ook de studentenvoorzieningen zijn een actiepunt. ‘Faciliteiten en dus eveneens kansen verschillen nog te vaak per campus. Huisvesting bijvoorbeeld. Moet waar je kan studeren afhankelijk zijn van hoeveel je kan betalen? De KU Leuven moet daar breder kijken.’

Vuist op tafel

Het dossier herindeling van het academiejaar was vorig jaar een splijtzwam tussen rectoraat en studentenraad. Hoe is de relatie met Luc Sels nu?

'Die zit wel goed. Ik heb vanaf het begin heel duidelijk gemaakt dat ik met plezier met de vuist op tafel sla. Hij heeft al gemerkt dat ik ook over kleine zaken scherpe opmerkingen kan maken.'

Is die ruimte om bij belangrijke dossiers op tafel te slaan er werkelijk of zijn jullie eigenlijk gewoon mee aan het besturen?

'Kijk, als studenten hebben we de afgelopen vijftig jaar de barricades ingeruild voor een plek aan de vergadertafel. Waar we vroeger met kasseien wierpen, slaan we nu met de vuist op tafel. Indien nodig ben ik niet bang om terug te keren naar de barricades.

Onze corebusiness is nog altijd de vertegenwoordiging en verdediging van studenten. Neem nu onze medewerking aan het onderwijsplan dat binnenkort verschijnt. Wij brachten ook topics op de agenda, zoals de studiekostberekening.'

Dat is allemaal goed en wel, maar we kunnen ons voorstellen dat ze voor grotere dossiers zoals de herindeling eerder de touwen zelf in handen houden.

'Voortdurend weer over het kalendervraagstuk beginnen is niet productief. Daarom is dat momenteel ook even opzij geschoven. We bekijken eerst de deelaspecten, zoals activerend onderwijs en de tweede zit.'

Vorig jaar lieten studenten weten dat ze niet gehoord waren. Wat ging er mis met de kalenderdiscussie?

'Het ging te snel en werd niet voldoende doorgesproken. Als je in een organisatie als de KU Leuven vooruit wil, moet je zorgen dat alle neuzen in dezelfde richting staan en dat vraagt tijd. Die tijd hadden we niet om zo’n complex dossier aan de hele studentenpopulatie uit te leggen.'

Heb je Mei gemist?

Die kritiek was er ook bij de ‘Heb je Mei gemist-actie’, waarbij jullie het rectoraat symbolisch bezetten. Er was een momentum waarbij plots veel studenten door jullie ietwat ongenuanceerde taal op de hoogte waren. Dan viel alle actie plots weg en nu zijn jullie weer dikke vrienden met de rector.

'De actie was tweeledig. De problematiek moest bekend raken bij de brede studentenpopulatie. Daarnaast trokken we aan de noodrem bij het beleid. Niet iets wat we graag doen. Dat de nuance snel in het debat moest komen, was altijd het plan. Maar dat kon pas als de aandacht er was.

Er wordt ons soms verweten dat we een momentum niet hebben aangenomen. Dat was omwille van die nuance. Het was geen verhaal van wij de studenten tegen zij het rectoraat. We hebben het alleen scherp gebracht. En het heeft effect gehad. We zijn niet meer over het dossier in z'n geheel bezig.'

Komt dat door jullie, of komt dat door de Gentse beslissing tegen een herindeling en de tegenkanting vanuit de decanaten?

'Dat kunnen we natuurlijk niet zeggen. De actie stond snel op poten en kreeg een brede respons in heel Vlaanderen.'

Lees je helemaal bij over de Heb je Mei gemist actie met deze tijdlijn van een bewogen jaar.

Jullie hielden na de actie ook open vergaderingen waaruit bleek dat veel studenten het eens waren met jullie standpunt. Daar achteraf achter komen, klinkt wel een beetje gek.

'We wisten dat op voorhand. We hebben voorheen ook Open Onderwijsvergaderingen (OOV) georganiseerd. Uit de OOV’s kwamen standpunten, die hebben we verdedigd.'

Doorheen het jaar was de opkomst daar wel eerder klein.

'Daar zat niet altijd evenveel volk, dat klopt. Niet elke student wil zelf actief participeren. We moeten van die 58.000 afstappen.'

Dus je legt de verantwoordelijkheid bij de student?

'We kunnen nooit iedereen bereiken. We kunnen alleen proberen zoveel mogelijk mensen te bereiken. Met de actie hebben we effectief meer studenten bereikt dan in het verleden.'

Dat zullen we niet ontkennen. Maar kun je dan wel zeggen dat je die groep al mee had?

'We moeten altijd zeggen dat we de studenten mee hebben. Als we zelf zeggen dat dat niet zo is, kunnen we er beter mee stoppen. Uiteraard zullen onze standpunten nooit door 58.000 studenten zijn samengesteld. Dat is inherent aan het systeem. Hoe dat beter kan is de vraag van één miljoen.'

Het klinkt alsof je het al op voorhand hebt opgegeven om naar de student te gaan.

'Dat is niet zo en dat mogen we ook nooit doen. Wat naambekendheid betreft vind ik het belangrijker dat een student weet wie zijn jaarverantwoordelijke is dan wie ik ben. Die korte keten is belangrijker. Je moet weten waar je meteen geholpen kan worden.'

En de politiek?

Twee jaar geleden trok Stura zich uit de Vlaamse Vereniging voor Studenten. Zijn er plannen om op termijn terug te keren?

'Wij hebben nog steeds een aantal bedenkingen bij de huidige manier van werken. Er was de laatste jaren wel verandering bij VVS, maar de fundamentele bezwaren blijven. Bijvoorbeeld dat studentenraden van hogescholen en universiteiten mogen meestemmen over elkaars specifieke dossiers.'

Spijtig dan dat de KU Leuven-student op dat niveau niet vertegenwoordigd wordt.

'Momenteel zijn KU Leuven en UAntwerpen niet vertegenwoordigd via VVS. Idealiter is dat anders, maar we bekijken hoe we vertegenwoordigd kunnen blijven. We maken samen met UAntwerpen meer dan 50% van de Vlaamse universitaire studentenpopulatie uit.'

Stura is politiek neutraal, maar je wil je wel in het maatschappelijk debat begeven, zei je in je speech bij de opening van het academiejaar.

'Dat is onze rol ook. We zijn er om de brede studentenpopulatie te verdedigen, maar ook om waarden als openheid, open debat en respect te verdedigen.'

Kunnen wij dan open brieven verwachten, gelijkaardig aan de rectorenbrief over Mawda?

'Wat ik vooral wilde benadrukken in mijn speech is dat het open debat onder druk staat. Aan de KU Leuven zitten we safe, in de samenleving wordt het steeds moeilijker. Kom je naar de KU Leuven, dan moet je jezelf kunnen zijn en vrij kunnen spreken. Dat signaal wilde ik geven.'

Als we trouwens over open brieven spreken, heb je het gevoel dat studenten daarin vaker gehoord moeten worden? Als de rector namens de universiteit spreekt?

'Ik ga niet vragen aan de rector om elke communicatie die hij in de media doet langs mij te laten passeren. Als we het er vanuit de vertegenwoordiging mee oneens zijn, moeten we wel vaker reageren, vind ik.'

Je zat tot aan je mandaat bij Jongsocialisten. Is dat iets waar je afstand van kunt nemen als stura-voorzitter?

'Zodra ik zicht had op mijn functie bij Stura heb ik heel duidelijk de geringe betrokkenheid die ik nog had in de politiek neergelegd. Mensen hoeven niet grijs te zijn om aan vertegenwoordiging te doen. Binnen je mandaat ben je neutraal, daar gaat het om. Ik ben duidelijk over mijn persoonlijke voorkeuren. Als onze AV een standpunt stemt dat niet strookt met mijn persoonlijke mening, zal ik er toch volledig achter staan.'

Jullie maken duidelijk veel opofferingen. Dat werd vorig jaar wel eens gebruikt om inhoudelijke kritiek af te weren.

'Ik heb niets liever dan een kritisch en inhoudelijk correct artikel van Veto, dat houdt ons scherp. Maar we zijn geen politici met een dik olifantenvel. Ik heb er begrip voor als vertegenwoordigers zich na een lange, vermoeiende dag opwinden over een kritisch artikel. We doen aan vertegenwoordiging omdat we problemen merken en die willen oplossen. Het logische gevolg is wel dat we verantwoording afleggen.'

Heb je het gevoel dat je na afgelopen jaar een zware erfenis hebt meegekregen? Je moet Stura na een rampjaar weer op de rails zetten.

'Het was een zwaar jaar. De werking vorig jaar was minimaal. We moesten veel inhalen en er was op veel plaatsen een brain drain. Aan snel tempo bouwen we onszelf nu weer op.'