Paul Herijgers nieuwe CEO UZ Leuven

Paul Herijgers was sinds 2016 decaan van de faculteit Geneeskunde. Hij volgde in 2020 zichzelf op en zat in het laatste jaar van zijn mandaat. Herijgers leidde de faculteit door woelige covidwateren en begint op 1 augustus als nieuwe CEO van het Universitair Ziekenhuis Leuven. 

Welke uitdagingen ziet u in uw nieuwe mandaat?
Paul Herijgers: 'De wereld verandert en het ziekenhuis moet zich daaraan aanpassen. Zo kunnen we door de toenemende beschikbaarheid van data ook aan meer gepersonaliseerde patiëntenzorg doen. Zulke efficiëntieoefeningen zijn ook nodig, want de krapte op de arbeidsmarkt is een probleem dat wij ook voelen. Het gaat dan niet alleen om zorgberoepen, maar ook technici in een ondersteunende rol zijn moeilijk te vinden.'

'Daarnaast moeten we blijven inzetten op de inbedding van het ziekenhuis in de universiteit, maar ook in de maatschappij. We kunnen veel leren uit andere disciplines: een gezond ecosysteem met kruisbestuiving van overal levert de meest innovatieve inzichten op.' 

'Anderzijds zorgt een nauw contact met de andere zorgactoren ervoor dat we ook meer preventief te werk kunnen gaan. Die preventie is essentieel om te voorkomen dat het zorgnetwerk overbelast raakt.'

Welke rol ziet u voor artificiële intelligentie in de zorg?
'Die is erg belangrijk. Er komt zo'n toevloed aan data op ons af dat we die niet langer allemaal manueel kunnen interpreteren. Het loslaten van artificiële intelligentie daarop zal ons nieuwe inzichten verstrekken. We kunnen zelfs van een heuse paradigmashift spreken, al voltrekt die evolutie zich niet op één dag tijd met een big bang. Vele kleine stappen komen daar samen om een grote stap te kunnen zetten.'

'Maar zorg zal nooit iets automatisch worden. De interactie tussen de arts en de patiënt en de wensen van de patiënt moeten altijd centraal staan. Daarom moet iedere student in het nieuwe curriculum Geneeskunde ook enkele vakken uit de lijn "Data en technologie" opnemen. Zo zullen ze voorbereid zijn om met die technologie om te gaan.'

Hoe ziet u de samenwerking tussen de faculteit Geneeskunde en het ziekenhuis? 
'Ik ben tijdens mijn periode als decaan altijd klinisch actief gebleven in het ziekenhuis, dus ik kom niet in een nieuwe omgeving terecht. De decaan zit ook in het directiecomité van het ziekenhuis: die banden zijn dus heel belangrijk.'

'In Nederland vallen het universitair ziekenhuis en de faculteit Geneeskunde onder dezelfde organisatie, maar dat heeft ook enkele nadelen. Door niet meer volledig deel uit te maken van de universiteit, mis je de waardevolle inzichten uit andere disciplines.'

Hoe kijkt u terug op uw periode als decaan? 
'Met heel veel dankbaarheid. We hebben enkele woelige wateren doorzwommen, onder meer de coronapandemie, maar over het algemeen kijk ik er positief op terug. Ik heb altijd heel veel motivatie en een erg constructieve houding ervaren bij alle geledingen van de faculteit: van de docenten tot de studenten. 

Sommigen hadden u getipt als kandidaat om rector te worden, was dat ooit een optie?
'Dat is ook een enorm boeiende positie, maar je kan dat niet combineren. (lacht) Er zijn verschillende opties, maar ik ben erg blij met de keuze die ik gemaakt heb. Dat is geen negatieve keuze, maar een positieve. Ik denk dat ik met mijn profiel en ervaring wel een meerwaarde kan bieden als CEO van het ziekenhuis.