Moeilijk huwelijk op Ladeuzeplein

Sinds 1 december bestaan de Centrale Bibliotheek (cbib) en de Letteren Bibliotheek (lbib) niet meer (zie Veto 4207). Nu zijn er de divisies Artes en Erfgoed en Cultuur, die onderdeel van de universiteitsbibliotheek zijn.

“De afdeling Erfgoed & Cultuur ligt op z’n gat op dit moment,” zegt Bob, personeelslid van de cbib onomwonden. Garrelt Verhoeven, voormalig hoofd van de afdeling, heeft ontslag genomen. De gehele organisatie van Erfgoed & Cultuur wordt op dit moment nader bekeken en op de schop genomen. “Voor Erfgoed & Cultuur was een zeer ambitieus plan opgezet, en we moeten kijken wat realistischer is,” laat Hilde Van Kiel, directeur van de universiteitsbibliotheek weten.

Ook bij Artes loopt het niet zoals het zou moeten lopen, al lijken de problemen beperkter. Els, een ander personeelslid uit de cbib, geeft aan dat ze als personeelsleden niet goed behandeld zijn. “Mensen met een zeer gespecialiseerde job hebben een andere job gekregen waar ze niets mee kunnen doen,” zegt ze.

Bob is een van die mensen. Nadat hij zich decennialang heeft beziggehouden met gespecialiseerd werk, moet hij nu toezien hoe iemand anders dat werk doet terwijl hij eveneens een job heeft gekregen waar hij geen verstand van heeft.

Participatie

Hilde Van Kiel, directeur van de Universitaire Bibliotheek, wil benadrukken dat iedereen vanaf het begin bij de reorganisatie betrokken is geweest. Ook Demmy Verbeke, hoofd van Artes, beweert dat hij altijd heeft gezegd dat zijn deur voor iedereen open stond en staat.

Desalniettemin ervaren Bob en Els een grote afstand tussen het management en hen zelf. “Die nieuwe mensen beslisten maar over de nieuwe organisatie, zonder te weten wat er goed was aan de oude organisatie,” zegt Els.

Verbeke ontkent dat hij in zijn hoofd een organisatie heeft uitgedacht en mensen lukraak functies heeft toebedeeld. Van Kiel: “Het idee was dat we samen onze organisatie zouden maken.” Ze heeft juist willen kijken welke competenties ze in huis had, om die mensen ook een functie te kunnen geven die bij hen past. De mensen die tegen hun pensioen aan zitten, kunnen volgens Van Kiel hun job blijven doen totdat ze afzwaaien.

Bob zit nochtans luttele jaren voor zijn pensioen, en heeft toch een nieuwe baan gekregen. Els heeft geen nieuwe baan, maar wel meer werk gekregen: dat komt doordat een collega van haar niet langer een fulltime, maar een parttime job heeft. Iedereen zonder vast contract heeft dat contract niet verlengd zien worden. Er zijn verschillende mensen die zeer ontevreden zijn over de functie die zij nu bekleden, maar die daar niet over willen praten.

Communicatieproblemen

Van Kiel betreurt het dat er gevallen zijn zoals dat van Bob. “Dat zijn de dossiers die we opnieuw oppakken en waar we gaan kijken waar er een communicatiestoornis is geweest.” Ze wil een stukje realisme inbrengen in de nieuwe organisatie. “Ik ben ervan overtuigd dat we dat met een aantal gesprekken kunnen doen.”

Dat de communicatie niet goed is verlopen, geeft Van Kiel toe “Het is het allermoeilijkste aan het project om zowel intern als extern de communicatie in orde te hebben.” Jo Tollebeek, decaan van de Faculteit Letteren, heeft dat ook gemerkt: “Ik denk dat de communicatie vanuit de universiteitsbibliotheek aanvankelijk niet goed is geweest. We hebben daar als faculteit ook veel kritiek op gehad.”

Dat is nu wel verbeterd; zo is er veel meer overleg over de verplaatsing van bepaalde collecties van de lbib naar de cbib. “Het wantrouwen binnen de faculteit, dat zeker terecht was, is voor een groot deel weggenomen.”

Verbeke spreekt van ‘indianenverhalen’ als hij hoort wat er zoal wordt verteld in de gangen. “Ik heb gehoord dat wij 80% van de collectie willen weggooien. Dat slaat nergens op. Dat neemt niet weg dat er een aantal zaken zal veranderen de komende jaren. Zo bestaat het plan om de collectie uit het Tabularium onder te brengen in de Grote Leeszaal.”

Wat er ook gebeurt achter de schermen van Artes en Cultuur & Erfgoed, Van Kiel hoopt dat de collectiegebruiker er geen last van zal hebben. Sterker nog, ze hoopt dat de twee divisies onzichtbaar zijn. “De gebruiker moet niet weten of een boek door Artes of door Cultuur & Erfgoed is aangekocht. De scheiding tussen de twee mag niet al te strikt zijn.”