artikel> Fusie tussen Centrale Bibliotheek en Letterenbibliotheek postief op financieel vlak

Meer geld voor boeken

Vorig jaar stapten de Centrale Bibliotheek en ’the girl next door’, de Letterenbibliotheek in het huwelijksbootje. Deze fusie blijkt financieel voor beide bibliotheken een goede zaak te zijn.

Veto schreef eerder al over de fusie tussen de Centrale Bibliotheek en de Letterenbibliotheek:


Eind 2015 ging een deel van de Centrale Bibliotheek en de Letterenbibliotheek op in het nieuwe Artes. Ortwin De Graef, voorzitter van de Artesraad die de twee gefuseerde bibliotheken bestuurt, oordeelt dat die fusie positief is op financieel gebied. 'In het verleden kampte de letterbibliotheek immers met zware financiële problemen. We hadden nog amper budget om onze abonnementen te kunnen betalen', stelt hij.

Brigitte Meijns hoofd van de onderzoeksgroep geschiedenis beaamt dit. 'Bijvoorbeeld in de onderzoeksgroep Geschiedenis van de middeleeuwen waar ik gedurende vier jaar hoofd van was konden we bijna geen boeken meer aanschaffen.'

Johan Verberckmoes, voorzitter van de onderzoeksgroep nieuwe tijd binnen geschiedenis is blij met de extra financiering.'Het is een uitstekende zaak want we kunnen nu een inhaalbeweging maken.' Ook Meijns is opgelucht. 'We kunnen nu het gat in onze collectie gaan opvullen,' stelt ze.

'We hadden nog amper budget om abonnementen te kunnen betalen'

Ortwin De Graef, voorzitter Artesraad

‘Wij hebben de volledige structuur aangepast', legt het hoofd van de Artesbibliotheek Demmy Verbeke uit. 'Vroeger had je de Letterenbibliotheek die werd gefinancierd vanuit de faculteit Letteren en de Centrale Bibliotheek die werd gefinancierd vanuit het algemeen beheer.’ Door van twee bibliotheken één entiteit te maken, kunnen de financiële middelen beter ingezet worden.

Nele Baplu, verantwoordelijke voor de collectievorming aan Artes, beaamt dit. ‘De twee kleine potjes zijn één grote pot geworden. Het geld dat ter beschikking staat, kunnen we nu efficiënter en bedachtzamer besteden.’ Dat was in het verleden soms anders, stelt zij. 'Het gebeurde soms dat dezelfde boeken door beide bibliotheken aangekocht werden.’

Deelcollecties

Toch betekent dit niet dat Artes nu op rozen zit, beaamt Verbeke. ‘Het is niet zo dat we ineens geld over hebben. We blijven geconfronteerd worden met jaarlijks stijgende kosten, zoals abonnementen.’ Ook grote eenmalige aankopen zoals krantenarchieven zijn volgens hem nog een pijnpunt. ‘Dat kost rond de 20.000-25.000 euro. Dat lukt nog altijd niet op het niveau van de deelcollecties. Als er vraag is vanuit de onderzoekers en de verhouding prijs,kwaltieit is goed kunnen we z'on aankopen wel overwegen.’ Toch is er ook hier een oplossing voor in de maak. ‘We hebben wel plannen om een deel van het budget te vrijwaren voor deze grote eenmalige aankopen. Het zou een gemis zijn om deze aankopen links te laten liggen.’ Ook Verberckmoes is voorzichtig. 'We moeten selectief zijn. Want de uitdagingen blijven groot.' Vooral de prijzen van de uitgevers baart hem enige zorgen. 'Het is niet onmogelijk dat zij hun prijzen plots tot dertig procent kunnen opdrijven.'

‘De twee kleine potjes zijn één grote pot geworden'

Nele Baplu, verantwoordelijke collectievorming Artes

Collectievorming

Ook de collecties worden op een heel andere manier gevormd in de nieuw samengestelde bibliotheek. 'Je moet selectief zijn in wat je kan doen,' legt Verberckmoes uit. Daarom is volgens Baplu nu veel duidelijker wat er wel en niet in een collectie thuishoort. ‘Er is een duidelijk collectieprofiel gemaakt van al onze deelcollecties. Op basis van die profielen verdelen we de middelen. Op die manier sluiten we een overlap van de collecties uit.'

Volgens De Graef wordt nu ook veel meer rekening gehouden met de input van de onderzoekers aan de Letterenfaculteit via de zogenaamde Artesraad. Verbeke legt uit: ‘Die raad bestaat voornamelijk uit onderzoekers van de Letterenfaculteit.' Baplu besluit: ‘Artes wilt een bibliotheek voor onderwijs en onderzoek zijn.’

Powered by Labrador CMS