Administratieve rompslomp bij langdurig ziek studeren

Iedereen maakt het wel eens mee. De blok is al een tijd bezig, je merkt opeens dat de colleges van dat ene vak toch wel nuttig waren geweest en door het slaaptekort heb je de griep aan je been. Administratief geen pretje en je lesvrije week naar de vuilnisbak, maar al bij al geen ramp. Maar wat als je ernstig ziek wordt?

‘Het examenreglement voorziet standaard in een regeling voor korte afwezigheden,’ licht Rikka De Roy, coördinator huisartsen bij het studentengezondheidscentrum, toe, ‘maar voor ernstige ziektes bieden enkel uitzonderlijke faciliteiten soelaas.’ Wie een diagnose krijgt, stapt best zo snel mogelijk naar een zorgcoördinator van de KU Leuven. Afhankelijk van de functiebeperking, zullen andere formulieren in orde moeten worden gebracht. Voor chronische ziekte zal de zorgcoördinator vragen om een Vlor-document te laten invullen door de behandelende arts, waarin de diagnose en de gevolgen ervan worden uiteengezet. Eenmaal dat document er is, kunnen student en zorgcoördinator samen bekijken welke faciliteiten het meest aangewezen zijn. Dat kan gaan van examenspreiding tot deeltijds studeren.

‘Er moet een passende oplossing gevonden worden voor elke student, maar het moet natuurlijk organiseerbaar blijven voor de universiteit en eerlijk ten opzichte van de andere studenten zodat de zieke student geen ongeoorloofd voordeel krijgt door zijn ziekte’, zegt De Roy.

Advies

Dat is geen gemakkelijk evenwicht. Alle diensten die een medische beslissing moeten nemen ten aanzien van een student, kunnen daarom een beroep doen op de medische adviesgroep die bestaat uit artsen en specialisten uit verschillende disciplines. Dat kan zijn voor het toekennen van examenfaciliteiten, het ingaan op een beroep bij studievoortgangsmaatregelen of een ombudspersoon die vermoedt dat er gesjoemeld is geweest met medische attesten.

Een student kan nooit verplicht worden om onderzocht te worden door deze adviesgroep. ‘De medische adviesgroep gaat nooit zelf een diagnose stellen’, legt De Roy uit. Wel zal hij een medisch verslag van zijn arts moeten aanleveren. Op basis daarvan wordt een positief of negatief advies verstrekt ten aanzien van de vragende dienst.

Een negatieve beslissing voor examenfaciliteiten is vaak een bittere pil om te verwerken. De Roy geeft aan dat ze in zo’n geval proberen om los te komen van het fysieke spoor. ‘Studenten horen dat niet altijd graag, omdat het overkomt alsof ze niet worden geloofd. Maar op lange termijn helpt het juist om bij onverklaarde somatische klachten te gaan kijken of er misschien psychische oorzaken zijn.’

Dat verslag is vertrouwelijk. ‘De medische achtergrond behoort tot de privacy van de student. Als er informatie doorgegeven wordt, moet dat in goede afspraken gebeuren’, stelt Van Audenhove, vicerector Studentenbeleid. Dat kan voor een moeilijke tweespalt zorgen: sommige studenten krijgen wel faciliteiten toegekend, maar proffen erkennen dat niet altijd. ‘Soms kan het bijvoorbeeld nuttig zijn dat een student ten allen tijde de les kan verlaten. Moeten alle proffen daarom op elk moment een medische briefing krijgen? Nee, natuurlijk niet’, zegt Van Audenhove. ‘Het is een evenwicht dat moet worden gezocht, maar ik vertrouw erop dat proffen steeds bereid zijn om die inspanning te leveren.’

Rompslomp

Of er nu wel of geen positieve beslissing volgt: examenfaciliteiten door ziekte zijn geen administratief pretje. ‘Daar hangen deadlines en voorwaarden aan vast.’ Zo moet een chronische ziekte al voor 1 december worden gemeld voor de eerste zittijd. Wel proberen we rekening te houden met overmachtsituaties of problemen die pas daarna optreden’, zegt De Roy. Wie in coma ligt, hoeft zich dus gelukkig geen zorgen te maken over het indienen van een aanvraag. Maar toch blijft het van belang om er snel bij te zijn: examenfaciliteiten kunnen in de regel pas in werking treden vanaf de datum waarop de aanvraag werd ingediend.

Een andere moeilijkheid is de kinderbijslag. Om die te behouden als student, word je verwacht om 27 studiepunten per jaar op te nemen. ‘Het klopt dat er geen goede regeling is voor kinderbijslag van studenten die langdurig ziek zijn’, reageert Ruth Stockx, Juridisch adviseur Studentenbeleid. ‘KU Leuven was voortrekker van een nota om dit dossier op de agenda van de overheid te brengen. Momenteel zou men wetgevend initiatief aan het nemen zijn om de situatie aan te passen.’