You got into Harvard? What, like it's hard?

Na het kijken van Legally Blonde droomden we allemaal wel eens van een studie aan Oxford, Harvard of Stanford. What, like it’s hard? Ja, eigenlijk wel. Als je al binnen geraakt, moet je nog een stevige som geld ophoesten en dat is dan ook waarom het voor velen bij dromen blijft.

Een twintigtal Vlaamse studenten kunnen hun droom vanaf volgend academiejaar echter waarmaken. De Vlaamse regering wil jaarlijks twee miljoen euro uittrekken om studenten te ondersteunen, van inschrijvingsgeld tot verblijf.

Vlaanderen verovert de wereld

In 2019 nam de regering-Jambon in haar regeerakkoord de doelstelling op om de internationale academische carrière van Vlaanderens beste studenten te ondersteunen. Daar heeft ze nu ook een concreet plan voor. Vanaf volgend academiejaar start een pilootprogramma voor studenten die aanvaard zijn aan een internationaal topinstituut. Na een selectieproces kunnen ze de rekening doorschuiven naar de Vlaamse overheid.

Naar wie is de Vlaamse regering op zoek? Een masterdiploma en uitstekende puntenlijst zijn slechts basisvereisten. Peter Lievens, vicerector Internationaal Beleid aan de KU Leuven, verduidelijkt dat: 'De minister-president heeft de ambitie om met deze groep van studenten een netwerk van jonge mensen op te bouwen die als ambassadeur van Vlaanderen kunnen fungeren.' Daarvoor zijn ze op zoek naar leiderskwaliteiten en motivatie naast perfecte scores.

Is het sop de kool waard?

De vraag die bij enkelen opkomt is of we zomaar jaarlijks twee miljoen euro hebben liggen om aan Harvard en Yale te spenderen. Is er thuis geen nood aan subsidies? Begin september kwam nog de vraag vanuit het katholiek onderwijs naar meer vervoersmogelijkheden voor het buitengewoon onderwijs. Een blijvend probleem.

Volgens Lievens moet je echter altijd een afweging maken: 'Het is vervelend als je met beleid bezig bent om steeds weer geconfronteerd te worden met controversiële thema's, terwijl je dit eigenlijk ook kan zien als een aanvulling.'

Diezelfde visie deelt de vicerector over de vraag of subsidies voor bestemmingen dichter bij huis niet dringender zijn. Sinds de Brexit dreigen namelijk de door Erasmus opgebouwde banden met het Verenigd Koninkrijk te verwateren. Maar volgens de vicerector 'zijn de intenties er zeker' om de banden met het Verenigd Koninkrijk verder uit te bouwen, zowel op economisch vlak als op niveau van onderwijs.

Wat brengt het dan uiteindelijk bij? Lievens benadrukt het belang van dergelijke initiatieven in termen van winst: 'Het is niet neutraal omdat je telkens een meerwaarde creëert voor zowel de studenten als de landen. Het is continu winst maken, maar dan aan twee kanten.'

Geen happy few

Dat beurzen als deze enorm competitief zijn, zal niemand verbazen. De vraag naar selectie staat dan ook snel centraal. Hoewel dat aspect nog niet helemaal uitgewerkt is, doet het belang dat de Vlaamse regering hecht aan 'uitstekende Nederlandse beheersing' vragen rijzen.

Lievens benadrukt dat er vanuit de VLIR, het overkoepelende orgaan van Vlaamse universiteiten, is aangedrongen 'om bij de implementatie rekening te houden met de socio-economische achtergrond van de kandidaten. Het mag geen beurs zijn voor de happy few.' Het is kortom een project in haar kinderschoentjes, dat enorme kansen kan bieden en velen met nieuwsgierige blik volgen.