Vreemdgaan (2): Taiwan

Thomas Van Hoey, doctoraatsstudent Chinese taalkunde, studeert dit academiejaar aan de universiteit van Taipei, de hoofdstad van Taiwan. Wanneer we hem spreken, is het middernacht bij hem en 17 uur bij ons.

Van Hoey heeft slechts 27 studiepunten opgenomen, wat daar het equivalent is van de 60 credits bij ons. “Dit semester heb ik 15 studiepunten opgenomen, wat net te doen is,” zegt Thomas. “Een masteropleiding is hier 40 à 50 studiepunten.”

De colleges in Taipei verlopen in groepen van een twintigtal personen. “Studenten geven hier veel input en we discussiëren meer,” zegt Thomas. “Om die gesprekken goed te doen, moeten we veel meer voorbereidend lezen dan in Leuven.”

“Ik heb geen examens en moet enkel papers te schrijven,” zegt Thomas. “Niet evident, want de lessen lopen door tot half januari, zonder kerstvakantie of blokperiode. Ik hoop dat ik niet in tijdsnood geraak. Gelukkig is er daarna wel zes weken vakantie.”

Studenten in Taipei kunnen zich ook aanmelden als teacher assistent, om de lessen praktisch te ondersteunen. “Per maand kun je er ongeveer 5.000 Taiwanese dollar mee verdienen, een dikke 100 euro per maand,” zegt Thomas. “Veel geld in Taiwan, want voor mijn kot betaal ik 7.000 dollar.”

Banden Smeden

Thomas heeft een eigen kot, maar dat is in Taiwan uitzonderlijk. “De locals huren meestal een iets grotere kamer, maar wonen er dan ook met vier tot zes personen in,” legt hij uit.

“Taiwanezen zijn enorm gastvrij,” vindt Thomas. “Meer dan Chinezen willen ze Engels spreken als ze merken dat je uit het buitenland komt. Sowieso zijn de studenten hier heel internationaal gericht. Amerika wordt zelfs wat verheerlijkt.”

Een belangrijk begrip in het sociale leven is guanxi, het belang van met zoveel mogelijk mensen goede banden te smeden. “De eerste week heeft mijn promotor ons allemaal getrakteerd op een etentje en alles betaald. Het contact met de professoren is sowieso informeler dan in Leuven,” zegt Thomas.

Banden opbouwen kan ook in het uitgaansleven, dat opgedeeld is in discotheken en cafés. “De discotheken vragen inkom,” vertelt Thomas. “Daarom begint een avondje naar de club vaak in de convenience store, die goedkope drank heeft en 24 uur op 24 open is.”

In de winkels en cafés is er ook Belgisch bier. “Het kost twee keer meer dan het plaatselijke bier. Een paar cafés hebben zich wel toegelegd op Belgisch bier.”

Tarotkaarten

Niet alleen aan de dorstigen, maar ook aan de hongerigen wordt er gedacht. “We hebben niet echt een studentenrestaurant, maarfoodcorners op de campus. Dat zijn eetruimtes die door verschillende restaurants worden uitgebaat,” legt Thomas uit.

“Je kunt er Aziatisch eten, maar er is ook een McDonald’s. Voor 2,50 euro kun je al stevig eten,” zegt Thomas. “De groenten zijn er zelfs verser dan in de Alma.”

Op de campus is aan alles gedacht, zelfs een ziekenhuis. De meeste mogelijkheden heeft Thomas naar eigen zeggen met zijn studentenkaart. “Ik kan er fietsen mee huren, het openbaar vervoer mee nemen en korting krijgen in convenience stores,” legt hij uit.

“De studentenvertegenwoordiging lijkt op die van Gent, met één algemene studentenraad en heel veel verenigingen eronder,” zegt Thomas, die twee jaar geleden zelf preses van Eoos was. Voor zowat alles bestaat er in Taipei een club. “Er is een club voor de koffiecultuur en om tarotkaarten te leggen. Ook feministen, ukelelespelers en zelfs SM’ers hebben hier hun eigen groep.”