Van breien op het openbaar vervoer in Denemarken tot een stierengevecht in Spanje

Terwijl het einde van het eerste semester nadert in Leuven, is dat niet anders in het buitenland. Marie-Line Lormans en Ella Pierloot, twee studenten aan de KU Leuven, studeerden afgelopen semester buiten België. Ella trok naar het noorden en ging op Erasmus in Aarhus (Denemarken); Marie-Line verplaatste zich naar het zuiden voor een verblijf in het zonnige Sevilla (Spanje).

Marie-Line, derdejaarsstudent Taal- en Letterkunde Spaans - Frans, hoopte initieel op een Erasmus in Parijs om zich verder te verdiepen in de Franse taal. Het lot bracht haar echter in Sevilla. 'Eigenlijk ben ik heel content dat ik hier ben. Ik apprecieer de Spaanse cultuur enorm', vertelt ze. Daarbij verwijst ze naar de siësta die Spanjaarden steevast tussen 14 en 17 uur in de namiddag houden. 'Het is hier allemaal echt op het gemak.'

In tegenstelling tot Marie-Line koos Ella niet voor Aarhus in Denemarken om zich meester te maken van het Deens. 'Mijn mama vraagt steeds aan de telefoon of ik al wat Deens kan. Helaas moet ik haar telkens teleurstellen.' Als masterstudent Rechten was haar keuze voor Denemarken simpel: 'Ik wilde naar Scandinavië. Zweden is te noordelijk, Noorwegen te duur. Dan maar Denemarken zeker?'

Overal Engels

Dat Ella de Deense taal niet machtig is, vormt geen probleem. 'Al mijn lessen worden in het Engels gegeven. Ook in mijn vriendengroep, zelfs als we enkel met Belgen onder elkaar zijn, is de voertaal het Engels', vertelt ze. Ze benadrukt dat ze door de buitenlandse ervaring alleen maar taalvaardiger is geworden.

Ook Marie-Line verklaart dat ze regelmatig haar Engelse vocabularium moet bovenhalen. 'Dat is alleen maar een surplus', zegt ze. Bovendien zijn twee van haar huisgenoten Italiaans waardoor ze genoodzaakt zijn om in het Engels te communiceren.

Op reis

De studenten bleven geen drie maanden in hun residentie of gemeenschapshuis. Marie-Line en Ella verwijzen beiden naar het Erasmus Student Network (ESN), een studentenorganisatie die actief is in Europa. Met die organisatie trok Ella in haar vrije tijd naar Noorwegen, Zweden en Duitsland. Marie-Line reisde niet met ESN, maar verliet ook haar tijdelijke thuisstad en ging onder meer naar Gibraltar, Ronda, en Barcelona. 'Ik heb daardoor ook de andere kanten van Spanje gezien. Het is niet alleen een vakantieland', vertelt ze.

Marie-Line maakte vooral tijdens het weekend tijd vrij voor die tripjes. 'Ik vind de studie hier niet te onderschatten. Ik heb enkele vakken met permanente evaluatie, waardoor ik ook vaak bezig ben met mijn studies.' Marie-Line ontkracht daarmee meteen de mythe dat het 'allemaal wat gemakkelijker is in het buitenland'.

Lokale gewoontes

Naast studeren is ook de kennismaking met de lokale cultuur een belangrijk gegeven voor beide studenten. Met die reden ging Marie-Line naar een stierengevecht in Sevilla. 'Het was gruwelijk. Ik heb me er nog dagenlang voor geschaamd dat ik effectief geld heb gegeven aan zo'n gevecht.' Ze vertelt hoe ze anderhalf uur lang getuige was van de dood van zes stieren. 'Kleine kinderen stonden aan de zijlijn te supporteren. Dat zou in België totaal niet toegelaten worden', klinkt het.

Ook Ella maakte kennis met de gewoontes van de Denen. 'Sommige mensen zetten kleren buiten aan hun voordeur. Als je als passant iets leuks ziet, mag je dat gerust meenemen op voorwaarde dat je een bedrag overschrijft op een rekeningnummer', vertelt ze. 'Er is eigenlijk enorm veel vertrouwen in de medemens.'

Dat vertrouwen blijkt ook uit het feit dat de bibliotheek 24/7 open is en dat simpele zaken als printpapier daar niet achter slot en grendel liggen. Daarnaast vertelt Ella over haar nieuwe gewoonte: 'Ik ben beginnen te breien en haken. Iedereen doet dat hier. En overal. Van het openbaar vervoer tot gewoon op kot. Dat is echt hip.'

Vegetarisme

De lokale cultuur zorgt er ook voor dat de studenten zich moeten aanpassen. Ella eet vegetarisch en merkt op dat dat in Aarhus niet altijd even simpel is: 'Als je in de supermarkt één soort veggieburger vindt, mag je blij zijn.' Marie-Line, die amper vlees eet, verklaart dat de vegetariër in Sevilla regelmatig op zijn honger blijft zitten: 'Als ik op restaurant ga, eet ik de traditionele gerechten die hoofdzakelijk bestaan uit vlees en vis. Anders heb je maar één vegetarische optie.'

Beide studenten benadrukken dat ze door hun buitenlands verblijf het Belgische aanbod extra hard zijn beginnen te appreciëren. 'Eigenlijk ben ik echt verwend in België', stelt Ella. 'Dat merkte ik ook wanneer ik hier in Denemarken alles zelf moest regelen. Dat is beire hard, het volwassen leven.'

Vrije tijd

Uiteraard gaat ook in het buitenland niet alles over rozen. Marie-Line verwijst naar de administratieve rompslomp aan het begin van het academiejaar. Als nieuweling op Spaanse bodem was dat geen pretje. 'Ga tijdig naar je Erasmusbestemming, want het vraagt wel wat geduld van je', geeft ze als tip mee.

De moeilijkere momenten smelten als sneeuw voor de zon door alle fijne herinneringen die de studenten maken. Die worden af en toe gedeeld met het thuisfront. Hoewel Ella verklaart dat ze daar niet veel tijd voor heeft: 'Ik ben nu hier. Ik zie iedereen in België graag en ik neem mijn leven wel op als ik terug ben.'

Marie-Line deelt Ella's mening. Ze was afgelopen semester wel sterk verbonden met haar vrienden in België. Als jongerenambassadeur van het filmfestival in Torhout en praesidiumlid van Babylon heeft ze haar Belgische engagementen niet volledig op pauze gezet. Toch is het anders. 'Ik heb hier veel vrije tijd, omdat al mijn hobby's thuis zijn. Een paar maanden rust doen deugd. Ik kan doen wat ik wil.'

Terug naar huis

'Ik ga het moeilijk hebben als ik hier moet vertrekken', geeft Marie-Line toe. Ook haar campus in Sevilla gaat ze missen. 'Mijn campus is eigenlijk een oude tabaksfabriek. Het is echt een heel mooi gebouw. Ik ga daarom ook graag naar school. (lacht)' Ook Ella vertelt dat ze Denemarken zal missen. 'Ik raad een buitenlandse ervaring echt aan iedereen aan', concludeert ze.