interview> Belgen die wonen in Burundi getuigen over de huidige situatie

(Over)leven in Burundi

Burundi staat op de rand van een burgeroorlog volgens de Verenigde Naties. Twee Belgen in Burundi vertellen hoe het dagelijkse leven toch verdergaat.

Gepubliceerd

*Op vraag van “Johan” en “Ruth” gebruiken we schuilnamen om de privacy te waarborgen.

De foto's in deze zijbalk werden getrokken door Ruth met een tablet vanuit een rijdende auto. Buiten fotograferen vergroot namelijk de kans op een overval.

VN vreest voor burgeroorlog

Burundi is een voormalige Belgische kolonie in Centraal-Afrika met ongeveer evenveel inwoners als ons land. Tussen 1993 en 2006 vond er een burgeroorlog plaats. De laatste weken en maanden is Burundi veel in het nieuws door nieuwe onrusten. De gewelddadigheden begonnen nadat president Pierre Nkurunziza zich in april 2015 ongrondwettig kandidaat stelde voor een derde ambtstermijn. In juli werd Nkurunziza opnieuw verkozen zonder oppositie. Meer dan 400 mensen verloren al het leven bij bloedige rellen tussen rebellengroepen en de ordediensten. 250.000 Burundezen zijn op de vlucht en de Verenigde Naties vrezen voor een nieuwe burgeroorlog.

Vincent Sagaert over Burundi

Professor Vincent Sagaert sprak in een interview met Veto onlangs over Burundi. Hij geeft al meer dan tien jaar les in het Afrikaanse land.

«Burundi staat op de rand van een burgeroorlog en we staan er opnieuw – en dit relativeer ik niet – met zijn allen naar te kijken. Burundi is een land dat door alles en iedereen vergeten wordt. De Burundezen hebben geen rijkdommen, ze zijn niet groot en tijdens de genocide vielen er geen miljoen doden zoals in Rwanda, maar “slechts” 300.000.»

«Het is tekenend: twee van onze drie ex-kolonies, Congo en Burundi, staan in de top 3 van armste landen ter wereld.»

Johan en Ruth* verhuisden enkele jaren geleden van België naar Burundi om professionele redenen. Ze wonen er graag, maar hun familie hier volgt het nieuws (zie kader) vaak met een bang hartje. Zelf denken ze niet aan vertrekken en benadrukken ze dat het leven gewoon doorgaat. Een leven dat voor veel Burundezen bepaald wordt door extreme armoede.

Hoe (on)veilig is hetin de hoofdstad Bujumbura waar jullie wonen?

Ruth: "Als je de richtlijnen van de ambassade volgt, is hetrelatief veilig. De ambassade waarschuwt dat iedereen voor 20 uur thuis moetzijn. Indien mensen zich daar niet aan houden of als ze buiten het centrum vanBujumbura gaan, dan vergroot de kans om overvallen te worden. De kleinecriminaliteit stijgt."

Zijn de Burundezenbang?

Johan: "De Burundezen die nietgevlucht zijn, hebben voldoende werk om het hoofd boven water te houdenen zijn niet bezig met politiek. Vrije media zijn hier vrijwel onbestaande.Mensen worden geïnformeerd via gsm over wat er gebeurt."

"Gezien het ontbrekenvan onafhankelijke media en de greep van de partij op het dagelijkse leven,glijdt Burundi af naar een eenpartijstaat. Van de 250.000 vluchtelingen merkenwij zelf in de hoofdstad niets."

“Gezien het ontbreken van onafhankelijke media en de greep van de partij op het dagelijkse leven, glijdt Burundi af naar een eenpartijstaat”

Johan vanuit Burundi

In hoeverre gaat hetdagelijkse leven door?

Johan: "Voor de doorsnee Burundees is overleven deprioriteit. Op het platteland proberen ze dat te doen met hun lokaal gekweektegroenten. Die verkopen ze langs de kant van de weg."

"In de stad Bujumbura is het bevolkingsaantal de laatstejaren ferm gestegen. Van een half miljoen tot bijna een miljoen in amper tienjaar tijd. Dat resulteert nu in veel werkloosheid, bedelaars en verkopers vanprullaria."

Wat vind je van deberichtgeving over Burundi in de Belgische media?

Johan: "De politiek en het interne conflict komen uitvoerigen soms tendentieus aan bod, maar het gaat veel te weinig over het land en haarbevolking. Het leven van de gewone Burundees wordt uit het oog verloren. Zo issinds mei 2015 het toerisme in Burundi volledig stilgevallen, wat voor nog meerwerkloosheid zorgt."

“Voor de doorsnee Burundees is overleven de prioriteit”

Johan vanuit Burundi

Jullie hebben zelfook een Burundese kok?

Johan: "Ja, veel Burundezen in Bujumbura werken bij expatszoals wij. Gemiddeld werken zo’n drie personen per huis: twee wachters en eentuinman of kok. Met hun inkomen moeten ze niet alleen hun kroostrijke gezinonderhouden, maar ook hun broers en zussen. Het probleem is dat dit slechts eenschijneconomie is, want bij verhuis van de expats vallen die mensen zonder werk."


“In de Belgische media komt het interne conflict uitvoerig en soms tendentieus aan bod, maar het gaat veel te weinig over het land en haar bevolking”

Ruth vanuit Burundi

Burundi is een van dearmste landen ter wereld. Wat betekent dat?

Ruth: "Het gemiddelde inkomen van een arbeider is één dollarper dag. Daarvoor werkt hij de ziel uit zijn lijf – want werken kunnen ze wel –zonder moderne middelen en de nodige beschermingsmaatregelen."

"In de buitenwijken van Bujumbura ontbreekt elektriciteitvaak en is water schaars. Op het platteland, in de afgelegen ‘collines’, zijndie basisbehoeften sowieso afwezig. Een oplossing voor de ‘welstellende’ iseen bijna onbetaalbaar zonnepaneel van 650 euro, waarvoor hij de rest van zijnleven moet werken."

"In Burundi geldt jammer genoeg het adagium: ‘morgen zien we wel’.Een langetermijnplanning bestaat niet, dat is ook een van de redenen waarom hetland niet vooruitgaat."

Powered by Labrador CMS