analyse> Dertig procent van de studenten komt uit het buitenland
Nederland kan buitenlandse studenten niet aan
Voor internationale studenten lijkt Nederland een paradijselijk oord te zijn. Dat resulteert in noodkreten, want de druk op de capaciteit van de universiteiten begint ongeremd op te lopen.
Momenteel is Nederland een van de koplopers op vlak van het internationaliseren van de universiteiten. Ze bieden een heel aantal richtingen aan in het Engels. Die toegankelijkheid, aangedikt door de goede reputatie van de Nederlandse universiteiten en de relatief betaalbare studieprijzen, leidde tot een enorme toestroom van internationale studenten. Maar liefst dertig procent van de nieuwe studenten dit jaar komt uit het buitenland - dat zijn er bijna 80.000.
Het initiatief om te internationaliseren kwam onder andere van de Nederlandse studenten zelf, en om goede redenen, vindt Ingmar Visser, Directeur van het College Psychologie aan de Universiteit van Amsterdam. Maar hij maakt ook een kanttekening: 'Als Nederland bijna het enige land is dat grote stappen zet in deze ontwikkeling, dan gaan we wel ten onder aan ons eigen succes'.
Internationaliseren: een goed plan?
Volgens Visser is een internationale dynamiek met nieuwe perspectieven iets positiefs, zowel voor de studenten als voor de universiteiten. 'Ons studieklimaat is internationaler, beter en sterker geworden', vindt hij. Toch mag de toegankelijkheid voor de Nederlandse studenten niet in gevaar komen. Een overvloed aan buitenlandse studenten brengt Nederland in een onevenwichtige situatie die het op den duur niet meer aankan.
'De bereidheid om te groeien is er zeker, maar daar moet dan ook een financiering tegenover staan'
Ingmar Visser, Directeur van het College Psychologie aan de Universiteit van Amsterdam
Visser weet dat niemand er baat bij heeft als ze door deze problematiek het beleid zouden moeten terugschroeven. 'Het is echter wel nodig dat er ook elders in grotere mate geïnternationaliseerd wordt, of dat we met andere Europese landen een manier kunnen afspreken die voorkomt dat we overstromen', legt Visser uit.
Capaciteitsuitbreiding lijkt een voor de hand liggende oplossing, maar eist ook haar tol. 'De bereidheid om te groeien is er zeker, maar daar moet dan ook een financiering tegenover staan', aldus de Directeur van het College Psychologie. 'Dat vraagt voorzichtigheid en een concreet groeiplan, want het is niet de bedoeling dat de kwaliteit wordt geraakt. Als we ineens veel meer studenten krijgen, komt de onderwijskwaliteit in gedrang.'
Democratische prijzen, maar een kotentekort
'Wat mij vooral aantrok om in Nederland te gaan studeren is de kleinschaligheid, de openheid van de bevolking en de democratische studieprijzen', vertelt de Franse Cypris, studente aan University College Maastricht. Aline, studiegenoot uit België, vult aan: 'Daarnaast is het probleemgestuurd onderwijs, wat zorgt voor interactieve lessen in kleine groepen, meer ontwikkeld en hoogstaander in Nederland dan in de meeste andere landen.'
'Een wanhopige student vroeg zelfs in een Facebookchat of iemand een vrije zetel had waar hij op kon slapen'
Aline, Belgische studente aan University College Maastricht
'Bovendien voelt het heel comfortabel aan om in een veilige en kleinschalige Nederlandse studentenstad te wonen', vindt Cypris, 'ten minste als je een woonplaats hebt kunnen vinden. Voor internationale studenten is het lastig om een kot te vinden.'
Meer nog: niet alleen studenten zijn tegenwoordig het slachtoffer van de huisvestingsproblematiek; er is sprake van een overkoepelend woningtekort. 'We kennen heel wat Belgen die elke dag over en weer rijden', zegt Aline. 'Aan het begin van het jaar vroeg zelfs een wanhopige student in een Facebookchat of iemand een vrije zetel had waar hij op kon slapen.'
Beiden spreken enthousiast over hun ervaringen tot nu toe. 'Vaak zijn studenten in een internationale omgeving als deze ruimdenkend en makkelijk om aan te spreken. Als je niet nieuwsgierig bent naar andere culturen, kies je uiteraard niet voor zo’n omgeving', luidt het.
'Dat neemt niet weg dat er soms culturele verschillen bloot komen te liggen, maar dat maakt het net boeiend', gaat Cypris verder. 'Zo begreep een vriendin uit Thailand eerst ons sarcasme niet en moesten we wennen aan de luidheid van de Italianen en Amerikanen', besluiten ze lachend.