My Foreign Affair

Wat heeft je overtuigd om voor Hongkong te kiezen?

Ik wou eigenlijk gewoon de verste bestemming mogelijk. Bovendien wist ik dat de kans klein was dat ik ooit nog de opportuniteit zou krijgen om vier maanden in Hongkong te wonen. Ik had dan ook geen verwachtingen voor ik vertrok. Meer nog, ik wist totaal niet waar ik aan begon (lacht). Ik had ook nul opzoekingswerk verricht, en was dus helemaal van de kaart toen ik daar toekwam. Maar de stad heeft al mijn stoutste verwachtingen overtroffen. Chaotisch, levend, verrassend, alles was fantastisch gewoon. Hongkong is echt het Aziatische New York als je een vergelijking zou moeten maken. Bovendien is het ook heel erg groen daar. Iedereen denkt altijd aan skyscrapers maar eens je de stad uit bent, is het enkel jungle en de bergen.

Had je het moeilijk om je aan te passen?

Het waren vooral kleine dingen die me het meeste stoorden. Er waren geen tampons! Of ja ze waren er wel, maar ik heb wel vijf winkels moeten afgaan om er te vinden. Blijkbaar is dat daar niet zo populair. Ook het vlees bijvoorbeeld wordt daar gewoon in stukjes gekliefd en zo direct in je soep gegooid, met alle botten en vet er nog aan. Dus moest je altijd opletten tijdens het eten om niet ineens te stikken in een botje.

En ja in de winkel moest ik ook altijd opletten dat ik geen zonnecrème kocht met witmakend effect, want ja dat is daar ook populair (en ongezond) maar dat zou dus een afschuwelijk effect gehad hebben op mijn bleke huid. Verder had ik het ook wel lastig met de vochtigheidsgraad van 80%. Het leek wel een serre daar. De eerste weken moest ik 3-4 keer per dag douchen, ik kon het amper aan (lacht).

Kon je in Hongkong ook een interessant vakkenpakket opnemen? In hoeverre verschilt het onderwijssysteem daar van het onze?

Het vakkenpakket beviel me helemaal. De leerkrachten aan de letterenfaculteit kwamen uit de hele wereld. Ik heb een vak over Aziatisch-Amerikaanse literatuur gevolgd, en eentje over Chinese cinema (gegeven door een Belgische professor). Je had ook veel meer gerichte vakken zoals ‘politiek in de literatuur’. Heel leerrijk. Het onderwijssysteem is zoals dat van de Britten, met een puntenschaal van A tot F en kleine groepen van maximum 30 studenten per les. Daarnaast waren er ook practica met z’n tienen waar je presentaties moest geven en de teksten in detail kon bespreken.

En het nachtleven? Hoe beviel je dat?

Ik heb wel wat teveel gefeest, ja. Dat geef ik toe (lacht). Het nachtleven was daar enorm bruisend. Er waren ook erg veel internationals. Hongkongers gaan zelf niet zo vaak uit. Dat wordt daar niet echt bestempeld als iets goeds. Ze drinken ook amper. Maar er zijn daar twee wijken waar het feesten tot in de vroege uurtjes doorgaat. Een aanrader!

Welk gebruik uit Hongkong zou je graag invoeren in België?

Ladies night! Gratis drank voor de meisjes één avond per week. Maar eigenlijk is dat een misschien wat seksistisch. Als ik echt iets moest kiezen, dan ga ik voor de eetstalletjes die 24 uur op 24 open zijn. Beste noedels ooit!

Of het feit dat je daar gewoon voor de nachtwinkel kunt feesten. Die zijn ook de hele nacht open en worden daar echt als een soort van bar beschouwd. Iedereen koopt een drankje en gaat ervoor zitten en praten en dansen. Ze hebben ook hun eigen muziek, ja.

En welk Belgisch element zou je graag implementeren in Hongkong?

Waarschijnlijk iets meer respect voor voetgangers dan. Elke keer dat je te voet gaat daar, is het levensgevaarlijk.

Als je opnieuw op Erasmus zou mogen gaan, wat zou je dan anders doen?

Ik zou iets minder feesten, en iets meer cultuur opsnuiven. En ik zou nog meer hangen met de locals.