IMSAL predikt verbondenheid

De International Muslim Student Association of Leuven (IMSAL) doet er alles aan om het niet-geringe publiek dat naar hun welkomstreceptie is gekomen samen te brengen met reisjes, uitstappen en bonding activities. Zaterdag 26 oktober ondernamen ze bijvoorbeeld een herfstwandeling in Tervuren. Deze wandeling is overigens niet alleen voor moslims: iedereen is welkom.

De IMSAL-familie

Het eerste deel van de receptie staat in het teken van een diapresentatie die de moslimstudent in Leuven kennis laat maken met de zeer diverse familie van internationale studenten. De moslimstudenten worden uitgenodigd zich bij de groep aan te sluiten.

Het is een vreemd beeld voor de doorsnee student: een volledig gescheiden zaal, met aan de linkerhelft vrouwen, aan de rechtercorona de mannen. Ik zit blijkbaar aan de verkeerde (linker)kant. Het is echter geen opgelegd gegeven; niemand wijst mij de weg naar de overzijde. Uiteindelijk beslis ik zelf mij te verzetten voor de spelactiviteiten.

Voor de rest is het publiek zeer divers, vrouwen met en zonder hoofddoek, autochtoon, allochtoon, internationaal afkomstig uit alle hoeken van de wereld, traditioneler, dan wel moderner gekleed, bachelor, master of PhD student. Ik dwaal af. Dit is niet de focus van deze avond.

Waar is dat feestje?

Wie receptie zegt, zegt hapjes en drankjes. Wel, onze moslimbroeders en –zusters stellen alvast op één vlak teleur: geen baklava, geen dadelgebak. Neen, publiek en pers moeten het stellen met Pims, paprikanootjes en TUC koekjes. Daarbovenop tonen de zusters hun kookkunsten in hun diapresentatie: wraakroepend. Gelukkig was er traditionele Marokkaanse thee.

Dit alles terzijde lokt de avond veel volk. De Raadzaal van de Sociale Wetenschappen zit bijna vol en iedereen lijkt bijzonder geïnteresseerd in alles wat wordt gezegd en gedaan. Na de introductie tot de diverse IMSAL-familie en de activiteiten, de uitleg over de geografie van België en de uitnodiging om mee te gaan wandelen om België beter te leren kennen, is het tijd voor iets minder serieus: Pictionary.

Opnieuw, geen moslimbegrippen, wel eenvoudige universele woorden halen het tekenbord. Het toont aan waar IMSAL naar wil streven: verbondenheid in geloof en spel.

Leven als minderheid

De centrale boodschap van de avond is verbondenheid. En dat is ook nodig, zo vertellen twee moslima’s tijdens hun presentatie. Het is moeilijk om je als moslim op je eentje op het geloof te richten. Als je verwanten hebt die je kunnen helpen in dat geloof gaat dat gewoon beter. Daarom wordt de moskee veel meer als ontmoetingscentrum gezien louter dan als centrum van geloof. Het is een oase van vrede en rust die door de twee vrouwelijke sprekers zeer sterk op prijs wordt gesteld tijdens hun studentenleven. En: moskeeën zijn er wel degelijk ook voor vrouwen, lachen beiden.

IMSAL dient zich aan als weg naar de meest geschikte moskee voor elke moslimstudent in Leuven. Zij weten waar welke Arabische, dan wel Engelse preken worden gehouden. De organisatie fungeert evenwel vooral als poort tot het campusleven als moslim. Als aanhanger van een minderheidsgeloof kan het immers moeilijk zijn om te weten op welke plaatsen in deze onbekende stad rekening wordt gehouden met jouw noden, zoals de verkoop van halalvlees of de mogelijkheid om te bidden. In gemeenschap gaat dit volgens hen beter en kan men samen kijken hoe alles er in Leuven aan toe gaat.

Gebed

Afsluiten doet men de avond met het gebed, voorafgegaan door de woedoe. Woedoe is het zuiveringsritueel. De handen, het gezicht, de voeten en tenen worden gewassen, matjes worden uitgerold. Mannen zetten zich in de eerste rijen achter de gebedsleider, vrouwen in een colonne daarachter. De vrouwen die ongesteld zijn blijven achteraan, omdat zij in deze periode niet verplicht zijn om te bidden.

De gebedsleider zingt de verzen voor, het oogt een en al sereniteit. Ik kom tot rust terwijl ik aan de kant sta en peins over de volgende afspraak waar ik heen moet. Misschien kan ik deze oase van rust af en toe ook wel eens gebruiken.