recensie> Meezweven op taal en ritme, omvergeblazen worden door talent
We are Womanists: niet enkel spoken words, ook vrouwen die gewoon dóén
Afgelopen woensdag organiseerde Afrika Filmfestival 'We are Womanists', een poetry slam avond die de diverse gevatheid, expressie en gevoel van vijf artiestes op overweldigende wijze samenbracht.
In samenwerking met UCOS en Belgische Ontwikkelingssamenwerking, slaagde Afrika Filmfestival erin voor een combinatie artiestes te zorgen. Dankzij hun uiteenlopende stijlen wisten ze het publiek steeds opnieuw te verrassen, raken en inspireren. Dit feit maakte de avond extra bijzonder: het waren stuk voor stuk vrouwen om naar op te kijken, waarbij hun krachtige performances slechts het tipje van de sluier oplichtten van hun gelaagdheid en talent.
Eigen licht
Yousra Benfquih beet de spits af en maakte enorm indruk op het publiek door de combinatie van haar rustgevende stemtimbre en haar intelligente en karaktervolle teksten. De 'poet and columnist by night' werkt overdag ook aan een mensenrechtendoctoraat en dit valt duidelijk op te merken in haar teksten vanwege haar scherpzinnige kijk op hedendaagse maatschappelijke thema’s.
Ze bezit de gave om die aan te raken zonder het persoonlijke uit het oog te verliezen. Hierdoor kunnen haar teksten de verdraaide werkelijkheid van sociale media, racistische microagressie of de drang van mannen om vrouwen lieflijker te maken of te veroveren in een origineel en rakend licht plaatsen. 'I wished all the while // you wouldn’t put that light in front of me // stage a scene and start projecting stuff in me.'
'I wished all the while // you wouldn’t put that light in front of me // stage a scene and start projecting stuff in me.'
Yousra Benfquih
Geniepige generatie
De goedlachse Esohe Weyden, die slechts negentien is en afgelopen maand ook de voorronde van het Belgisch Kampioenschap Urban Words won, speelde op een uitzonderlijke manier met taal en ritme. 'Ik ben de geniepige generatie van bloed aan de vingers met schone handen // Gezonde levensstijl, maar verlepte ingewanden // Mijn oordeel moet je horen, want het is zo helder en overtuigend // Heb een opinie over vrouwen, over zwarten, // over tuig en ik ben niet eens een getuige.'
Ongeacht of ze nu een eerder persoonlijke tekst bracht of een blik op de maatschappij wierp, haar taalgevoel doorspekte die steevast met krachtige beelden, associaties en tegenstellingen.
Veelzijdig muzikaal
Lisette Ma Neza, de twintigjarige winnares van het Belgisch Kampioenschap Slam Poetry en die binnenkort ook te zien is in de liveshow van Belgium’s Got Talent, valt op door haar veelzijdigheid. Zo combineert ze moeiteloos Nederlands, Frans en Engels in haar teksten, leunt haar poëzie sterk aan bij het muzikale en beweegt ze zich moeiteloos tussen een lichte performance over ontluikende liefde en de burgeroorlog in Rwanda waarvoor haar moeder is gevlucht. 'Mijn Tweede Wereldoorlog is nog jonger dan mijn zus'.
Ook een muzikaal intermezzo ontbrak niet en Djossy Cruz Oliveira bracht in plaats van haar gewoonlijke soul een geslaagde, naar eigen zeggen 'random' selectie van nummers van zwarte powerlady’s zoals Ella Fitzgerald en Aretha Franklin.
Kleindochter burgerrechtenbeweging
De Britse Sukina Pilgrim sloot de avond af met haar karakteristieke mengeling tussen spoken word en conscious hiphop. Ze kijkt hedendaagse gevoelige thema’s recht in de ogen en hoopt met haar uitgesproken teksten de dialoog op gang te brengen. Zo schrijft ze poëzie om islamitische spiritualiteit terug te vinden in de stad of hiphop die de rechtstreekse kleindochter lijkt te zijn van de protestliederen uit de burgerrechtenbeweging.
