Trashfilmfestival doet Leuven aan

“Trash is eigenlijk een genre dat niet bestaat,” zegt Johan Vandewoestijne. Hij regisseerde al een tiental Belgische trashfilms. “Andere mensen hebben dat uitgevonden. Ik spreek liever van exploitationcinema of de fantastische film.”

Volgens Frank Moens van Cinema ZED is de trashfilm de ultieme guilty pleasure. “Het zijn films gemaakt door mensen die veel van film houden, maar daarin helemaal loos willen gaan en hun fantasie de vrije loop willen laten.” Volgens Moens uit zich dat vaak in visuele horror. “Monsters in de vorm van een penis of lichaamsdelen die in het rond spatten. Het zijn films die zich niet laten tegenhouden door goede smaak of conventies.”

Trouw publiek

Moens benadrukt dat de trashfilms een nicheproduct zijn. “Het is een onderbelicht genre. Er wordt gewerkt met weinig budget en het is vaak erg extreem. Het is dus een weinig commercieel product.” Het low-budgetkarakter van de films is één van de basiskenmerken van het genre.

Gino Van Hecke is oprichter van Zeno-films dat zich specialiseert in het verdelen van trashfilms in de Benelux. Hij stelt vast dat het publiek dat op trashfilms afkomt, erg trouw is. “Het is een beperkt, maar trouw publiek.” Vandewoestijne beaamt dat. “De mensen die mijn dvd’s kopen zijn heel trouwe klanten. Het is een nichemarkt, maar de markt is wel vrij groot, zeker als je in het Engels draait.”

Jonas Govaerts is de regisseur van Welp, België’s eerste commercieel succesvolle horrorfilm. Hij stelt dat er in België niet echt voor grote commerciële projecten wordt gegaan. “Ik denk dat het in andere landen een commercieel genre is. Die films worden voor weinig geld gemaakt, maar brengen veel geld op.”

Volgens Vandewoestijne is horror het genre waar je het minstfinanciële risico’s loopt. “De kans op een financiële kater is met horror hetkleinst. Als je echt zeker wilt zijn dan draai je porno."

“Mijn ervaring met hetverdelen van trashfilms of cultfilms is dat het niet gemakkelijk is in deBenelux,” vertelt Van Hecke. Volgens hem is de markt in het buitenland veellucratiever. “In Duitsland bijvoorbeeld is de markt veel groter."

Springplank

Trash mag zich dan wel in donkere uithoek van de film bevinden, toch is ook de gewone film vaak beïnvloed door het genre. “Elke groteAmerikaanse regisseur is ooit begonnen met horror,” zegt Vandewoestijne. “Dat iseen goede springplank naar ander werk."

Govaerts: “Ik denk dat deinvloed van trash beperkt is, maar regisseurs zoals Benicio Del Torro maken vanhorror iets heel bekijkbaars. Francis Ford Coppola is bijvoorbeeld ook methorror begonnen.”

Volgens Moens is werken met weinig budget net een voordeelvoor deze filmmakers. “Je kan als maker je eigen ding doen. Je aanvaardt dat heteen nicheproduct is en je hebt daardoor meer artistieke vrijheid.”

Vandewoestijne denkt dat geld echter niet zoveel uitmaakt. “Het scenario maakthet verschil,” stelt hij. Volgens Van Hecke is een trashfilm maken een zaak van passie. "Die mensen moeten het allemaal met eigen middelen doen. Ze zijn al passievol vanaf het moment dat ze nog maar een idee voor een film hebben."

Govaerts vindt wel dat in de VS er een kwalijkeevolutie bezig is. “Er wordt gewerkt met ofwel een zeer laag ofwel een zeer hoog budget.Een film voor twee miljoen kijkers draaien kan haast niet meer. Je vindt daardoorminder radicale ideeën.”

Volgens Govaerts verdient horror meer appreciatie. “Op zijn best is dat een uiterst relevantgenre. Het gaat overwaar de mensen op dit moment bang voor zijn. Het is een spiegel voor de maatschappij.”

Tickets voor de Belgian Trash Film Night op 19 april zijn te verkrijgen via Cinema ZED.