Talent stroomt aan de Vaart

VAART wordtjaarlijks georganiseerd door de cultuur-educatieve organisaties Artforum en fABULEUS,gehuisvest in OPEK. Ook dit jaar stroomt het gloednieuwe plein aan de Vaartkomop 12, 13 en 14 mei vol. Uitstekende dj’s, gezellige aankleding en scherpgeprijsde drank en spijs zorgen voor een behaaglijke sfeer. De organisatie moettot drie maal toe een bende dansende feestgangers naar huis sturen.

Een mechanischklinkende stem doorbreekt af en toe het feestgedruis. Google Translate kondigthet begin van elke voorstelling aan. Die voorstellingen zijn de essentie vanVAART: dans, theater en beeldende kunst van jonge talentvolle kunstenaars. “Wijcreëren een professionele maar veilige context die prille makers de ruimtegeeft om te experimenteren en naar buiten te komen met eigen werk,” aldus medeorganisatorLukas Geerens.

Achtkunstenaars tussen 15 en 25 jaar zijn geselecteerd uit 50 inzendingen. Sommigedeelnemers hebben een kunstopleiding genoten, anderen niet. De kwaliteit ligt inhet algemeen relatief hoog. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de artistieke ondersteuningdie de jongeren krijgen. Elk project wordt namelijk vier maanden langondersteund door een ervaren kunstenaar, een individuele coach. “De deelnemers startten allemaal met eenverschillende artistieke bagage, maar de sprong die door elk van hen werd gemaakt,is fantastisch. Dat is wat telt.” meent Geerens.

Buiten is desfeer luchtig en ontspannen, binnen worden de zware thema’s niet uit de weggegaan. Veto keek naar Grof GrijsGesneden en Duo for 3.

Grof Grijs Gesneden

Grof Grijs Gesneden is eentheaterstuk van vijf jongeren tussen 16 en 18 jaar. Een onvolmaakt, wit vierkantop de vloer valt meteen op in de pikzwarte zaal. Een verwijzing naar de rodedraad doorheen het stuk: grenzen.

In een hoog tempo schetsen deacteurs verschillende alledaagse situaties. Ze omkaderen en leggen onderliggendespanningen bloot, trekken grenzen op en breken die opnieuw af. Door te spelenmet impliciet aanwezige grenzen, bijvoorbeeld tussen functioneel en ordinairnaakt, scheppen de jongeren een heerlijk ongedwongen sfeer. Daarin lacht het publiekvan begin tot eind. In de gecreëerde ongemakkelijke stiltes horen we nog vaak onderdruktgegniffel.

Toch is het stuk meer dan een eenvoudige komedie. Als het over grenzen gaat, kan maatschappijkritiek niet ontbreken. De jongeren zwepen het publiek op met populistische leuzen. We eindigen in koor met een stevige ‘Heil Hitler!’. De kracht van dit werk ligt net in dat evenwicht tussen humor en kritiek, tussen luchtigheid en zwaarte.

Duo for 3

Duo for 3 is een duet gedanst door drie mannen. De dansers stappen in en uit een kader van licht, zo wordt overgegaan van solo tot trio en terug. Hun lichamen zijn continu in interactie, gaan in elkaar over en maken zich langzaam terug los. De controle en intensiteit waarmee dat gebeurt, creëert een drukkende spanning.

De parallellen tussen muziek en dans zijn opmerkelijk. Zowel de choreografie als de ondersteunende postrock zijn uitgestrekt en kennen niet veel uitschieters. Toch maken geometrische patronen het geheel boeiend. Enkel het gehijg van de acteurs en hun krakende gewrichten in de stiltes van de muziek brengen ons terug van een etherische wereld naar de warme zaal in OPEK. We hebben geluk gehad. Blijkbaar klinkt de volgende dag Adele luid door de zaal, een technische fout die de sfeer van de voorstelling volledig doorbreekt. Al bij al valt gehijg en gekraak dan nog mee.