recensie> Twee nieuwe platen op de rooster gelegd
Soundcheck: Het Zesde Metaal & SCHNTZL
In de SoundCheck licht Veto maandelijks toe waarom je twee kersverse albums al dan niet aan je gehoor mag blootstellen. Deze maand ondergaan de Belgische bands Het Zesde Metaal en SCHNTZL de test.
Het Zesde Metaal - Calais
Het Zesde Metaal is met Calais al aan zijn vierde album toe. De band achter de Wevelgemse bard Wannes Cappelle brengt zijn liedjes in het West-Vlaamse dialect. Of je al dan niet fan bent van het West-Vlaams maakt niet veel verschil, al bewijst het in sommige nummers toch zijn effect. In nummers als Liefde en Monsters heeft het dialect juist iets slaperigs, dromerigs en melancholisch, wat de inhoud perfect weerspiegelt.
Denk nu niet dat het enkel zeemzoete, dromerige teksten zijn. Integendeel, de klankkleur van het hele album is eerder donker en de thema’s zijn confronterend en wrang. In Monsters horen we een duidelijke wanhoopskreet. In Naar De Wuppe (in het Nederlands: 'naar de knoppen') stelt de band dat alles verloren is. En in Calais zit een duidelijk maatschappijkritische boodschap. ‘Nog een beetje wachten in Calais (…) We komen er wel, al is het erg traag.’ Dat kan niet anders dan over de vluchtelingencrisis gaan: de Jungle van Calais.
Cappelle laat hiermee zijn frustraties over macht en geld over aan de muziek. Sommige nummers hebben een sterke boodschap met een goede melodie, terwijl andere nummers net iets te slaperig zijn. Maar misschien is dat net de boodschap van het album: dat we onze ogen open moeten houden.
Calais van Het Zesde Metaal verschijnt op 11 november.
SCHNTZL - schntzl
Voor de liefhebbers van instrumentale muziek is er schntzl, het debuutalbum van de gelijknamige groep. Hun eersteling brengt een unieke mix van minimalistische jazz, elektronica en een tintje klassieke muziek. Ren nu niet meteen naar de platenzaak, want dit album lost helemaal niet alle verwachtingen in. De plaat klinkt eerder als iets experimenteels, iets dat onaf is, dat nog niet mocht verschijnen.
De nummers hangen aaneen als doelloos getokkel. Een stem zou de nummers zeker ten goede komen, want nu is het niet meer dan slechte wachtkamer- of liftmuziek. Soms denk je dat er een climax aankomt, maar dan blijft hetzelfde zich steeds herhalen. Je blijft van begin tot eind op je honger zitten.
Slechts sporadisch wordt er een gevoelige noot geraakt, wat het album net ietsje meer klasse geeft. Sommige nummers lijken echter meer te hebben van een van vastgelopen LP dan van een albumwaardig nummer. De titel van het album is niet alleen volledig klinkerloos, het album zelf is soms volledig klankloos.
schntzl van SCHNTZL verscheen op 4 november.
