recensie> Expo Markus Schinwald in Museum M
Schinwald grijpt naar de keel
De Oostenrijkse kunstenaar Markus Schinwald krijgt in Museum M zijn eerste Belgische overzichtstentoonstelling. M brengt een uitstekende expo met vijf zalen en vijf krachtige ervaringen.
Markus Schinwald is als hedendaags kunstenaar vooral bekend van zijn overschilderde schilderijen. Hij koopt op rommelmarkten negentiende-eeuwse doeken en voegt dan nieuwe elementen toe aan het bestaande werk.
Deze doeken bevatten Schinwalds belangrijkste thematiek: het lichaam als cultureel construct. Met dat onderwerp past hij perfect in het Vesaliusjaar (zie Veto 4102) dat cultureel Leuven de komende maanden in zijn ban houdt.
In Museum M kreeg deze multimediale artiest daardoor vrij spel om al de facetten van zijn oeuvre te laten zien. Het resultaat is een ijzersterke expo met vijf mysterieuze totaalconcepten. Elke zaal is veranderd in een bizar theatraal universum.
Olifantvissen
Zo is de eerste zaal omgebouwd tot een waar aquarium. Koraalduivels en olifantvissen zwemmen hier niet tussen waterplanten en een plastieken kasteeltje, maar tussen ronddraaiende monotone blokken en spiegels. Die blokken zijn maquettes van vorige expo’s van Schinwald. Je kijkt zo naar jezelf als bezoeker van een expo, maar dan in visvorm.
Door de vissen in een museum te plaatsen, bekijk je ze ook helemaal anders. Schinwald roept zo kinderlijke verwondering op en stelt het museum en bij uitbreiding de wereld als constructie in vraag. Hij splitst je constant filosofische vragen in de maag, die je niet meteen loslaten.
Het volgende universum bevat de kortfilm Orient, die Schinwald in 2011 maakte voor de Biënnale van Venetië. Orient is tegelijk een hypnotiserend en hilarisch werk waarin het lichaam centraal staat. De soundscape onder deze film doet je wankelen.
David Lynch
Ook de drie volgende zalen beklijven. Deze expo is misschien eclectisch, maar hij klopt als een bus doordat elke zaal op zichzelf perfect werkt. Tafelpoten worden abstracte trapezewerkers, kinderen worden chagrijnige poppen en je wordt zelf een beetje God.
In de laatste zaal kan je immers zelf de tentoonstellingsruimte manipuleren. Je kunt de muren verschuiven en de schilderijen anders positioneren. Deze zaal lijkt sterk op een maquette in de aquariumzaal. Een gids verklaart aan een troep mensen van de derde leeftijd: “Nu zijn jullie zelf vissen geworden!”
Bevreemding is sterk aanwezig in elk universum dat Schinwald optrekt. Je wordt telkens weer opgezogen in een nieuwe wereld en verplicht om na te denken. Markus levert alles behalve houvast. Hij grijpt je naar de keel en enkel door reflectie kan je naar adem happen.
Markus Schinwald is een kunstenaar voor de fans van Twin Peaks. Net zoals de televisieserie van David Lynch is deze expo een echte must see.
