Recensie: fABULEUS 20

Een twintigjarig bestaan kun je op verschillende manieren vieren. De gemiddelde jongeling zou zich geruststellend beperken tot een braspartij op kot. De jongeren van het theater- en danshuis fABULEUS kiezen resoluut voor een stijlvoller alternatief: een compilatievoorstelling in de Schouwburg. Het concept? Fragmenten uit bijna vijftig producties die het productiehuis de laatste tien jaar bracht, aaneenrijgen tot een dikke twee uur theater, muziek en dans.

Trütte Hilläry

Hoe beter een publiek opwarmen dan met een verhalende stem die in IKEA-Zweeds de actualiteit aan elkaar grapt? Van ‘die trütte Hilläry’ zwalpen naar ‘hörfstwör met kastönjes pöffen’: het doet de lachspieren tintelen. Wanneer de stem stopt, komen her en der jongeren het podium opgelopen. Zo moet het voor hen gegaan zijn: bij de ene voorstelling als jonge toeschouwer aanwezig en bij de volgende als performer. Na een minuut zitten ze allen met een honderdtal op het podium.

Zes waterjuffers gehesen in zwarte jurkjes beginnen aan een beestachtige choreografie. Als gevallen herfstbladeren dwarrelen ze rond elkaar op het podium, stoten ze sporadisch een oerkreet uit. Vanaf dan slorpt de voorstelling je op: je ziet iemand in een emmer pissen en een potige jonkvrouw in maliënkolder, je hoort een fragment uit Shakespeares Othello en een singalong geheten The Best of All Possible Worlds, een filosofieles in muziekvorm.

Een mannetje met een opvallende snor en een hoed van plakband onderbreekt het gekweel. Wat hij dan doet, laat je wenkbrauwen een hemisfeer boven je hoofd uitstijgen. Hij steekt zijn mond vol, onmogelijk vol met plastic brokken en braakt die vervolgens met een heerlijke mimiek uit op het podium. Onversneden humor.

Dessertbuffet

Wat kan een goede compilatie zijn? Hoe bal je in één avond samen wat in je alle veelzijdigheid en rijkdom groot hebt zien worden? De eenheid zit in de veelheid. fABULEUS 20 kan onmogelijk één overkoepelend verhaal vertellen, hetzij het dat zelf is. Het lijkt vanzelfsprekend wanneer een sexy eerbetoon aan Michael Jackson gevolgd wordt door een dansend duo dat als houtwormen over en door elkaar kronkelt op het krakende geluid van een bankschroef die vers eikenhout samenperst.

Onvermijdelijk is de voorstelling daardoor soms onevenwichtig en blijkt niet elk fragment even pakkend. Terwijl de meeste passages van muziek en dans aan zichzelf genoeg hebben, had het gedeelte met tekst meer tijd kunnen gebruiken om echt een verhaal of een sfeer neer te poten. Maar laat dat de pret niet drukken. Met zijn polyvalente variété, die werkelijk alle kanten uit zwiert, kan fABULEUS 20 evenzeer een fijne terugblik zijn voor de trouwe fan alsook een introductie voor wie het gezelschap de volgende tien jaar zal volgen.

fABULEUS 20 is een compilatie als een dessertbuffet. Je neemt overal een stukje van en laat het rusten op de onderkant van je tong, totdat je de smaak volledig te pakken hebt en je je met een brede glimlach een weg baant naar het buffet voor meer. En op die grote taart in het midden van het buffet blijken twintig kaarsjes genoeg om de Schouwburg in vuur en vlam te zetten.