recensie> Volle kracht vooruit
Recensie: Admiral Freebee in Het Depot
Vorige week donderdag meerde Admiral Freebee aan in Het Depot. Wat volgde was een wervelende show, met nieuw werk en oude hits.
Admiral Freebee, voor de burgerlijke stand beter gekend als Tom Van Laere, is al meer dan een decennium een vaste waarde in de Belpop-scene sinds hij in 2003 doorbrak met Humo’s Rock Rally. De 'Vlaamse Neil Young' brengt een mix van potige rock ‘n roll en ingetogen akoestische nummers. Vorige week donderdag deed hij een uitverkocht Depot aan in het kader van zijn XL-tournee.
Extra Large was alvast de bemanning die 'den Admiraal' naar Leuven meebracht. Naast een drummer, bassist, gitarist en toetsenist werd de band aangevuld door een tweekoppige blazerssectie. De set begon ingetogen met een uitgeklede versie van Wake up and dream. Wie dacht dat daarmee de toon gezet was, kwam echter bedrogen uit. Admiral Freebee bracht het optreden al snel naar woeliger waters met Blues for a Hypochondriac en Walking wounded again.
Energie
De energie die Van Laere tentoonspreidde was genoeg om deze winter geen blackouts meer mee te maken. In tegenstelling tot onze krakkemikkige kerncentrales zat er verre van sleet op het podiumbeest Admiral Freebee. Snel kreeg hij de zaal op zijn hand met een wervelende set waarin soul, blues en rock ‘n roll met elkaar werden vermengd.
Alsof James Brown himself terug was in de vorm van een blanke man uit Brasschaat, zo stond Freebee te spreken, te zingen, te springen. De frontman gaf zijn band regelmatig de sporen. Het tempo stond dan ook op volle kracht vooruit, met als hoogtepunt de zeer lang uitgesponnen It’s a bad year for rock ‘n roll (pt 2). Bassist Jasper Hautekiet stal de show met een magistrale bassolo. De blazerssectie, die bij de soulvolle nummers zeker een aanvulling was, leek bij sommige songs dan weer eerder een overbodige aanvulling.
Hoewel veel songs werden uitgesponnen, werd het concert nooit saai of langdradig. Dat had ook te maken met de mooie afwisseling tussen de uptemponummers en de meer ingetogen songs van de nieuwe plaat, Wake up and Dream. Het prachtige Buddy, een ander hoogtepunt in de set, kreeg de zaal muisstil. Look what love has done? Alweer een collectieve krop in de keel.
Never a dull moment met Admiral Freebee en dat was donderdag niet anders. Van Laere vertelt graag verhaaltjes en flauwe moppen doorheen zijn nummers. De moppentapperij bleef deze keer grotendeels achterwege, maar de absurde verhaaltjes waren des te prominenter. Deze waren meer amusant dan storend. De rode draad vormde echter het feit dat Admiral Freebee vooral zijn aanwezigheid op deze planeet wilde bevestigen. Geen moeilijke opgave in het ondertussen deftig opgewarmde Depot.
Voor de hits was het wachten tot het einde van de set. Nothing else to do en Einstein brain kregen de zaal helemaal aan het swingen en toen Oh Darkness werd ingezet, ging het dak eraf. Het publiek kon er echter niet genoeg van krijgen. Met het gevoelige en toepasselijke nummer I try to break away from you, zette de band hun bisronde in.
Van Laere amuseerde zich duidelijk en we zagen een echte ‘preacher man’ aan het werk die zijn publiek moeiteloos wist te boeien. We wensen Admiral Freebee een behouden vaart.