Op zoek naar een eigen identiteit met Boran Verstraete

Na een wandeling door het doolhof aan mini-ateliers van de studenten Vrije Kunsten, ontdekken we het hoekje van Boran Verstraete (20). Die zit ondertussen in hun derde bachelor en is al jaren geboeid door de kunsten. Nu slaat die een persoonlijke weg in.

Op dit moment is hun favoriete techniek om te werken met batikdoeken. Batikken is een traditionele Indonesische manier om design op textiel te zetten. Normaal worden de doeken dan als klederdracht gebruikt, maar bij Boran worden ze kunst.

Verlangen naar Indonesië

'Mijn mama komt van Indonesië, maar is geadopteerd. Ikzelf ben ook gewoon hier opgegroeid. We kennen de familie daar wel, maar dat blijft toch veraf. Met batikdoeken probeer ik contact te zoeken met deze Indonesische kant van mij.'

Boran probeert sinds kort het spectrum en de mogelijkheden van batikken open te trekken door ook fotografie toe te voegen aan de doeken. Zo geeft die een hedendaagse twist aan deze techniek en kunstvorm. Het is een medium waarin die nog zoekende is, maar integreren doet die het zeker al. In Borans werk krijgt batik een extra dimensie.

Verder wil Boran de draagbaarheid van de doeken onderzoeken. Traditioneel worden ze gedragen op lichamen, maar nu wil die ontdekken wat er voor het doek allemaal als 'lichaam' kan fungeren en hoe ver je daarin kan gaan. 'Ik wil nu graag werken met constructies en zien hoe de doeken daarmee omgaan.'

Naast het werk met batikdoeken in de opleiding experimenteert Boran graag met make-up. Het is een vorm van zelfexpressie die in vraag stelt wat je meest expliciete zelf is: de mens met make-up of die zonder? Toch ontdekte Boran al in het KSO dat die geen make-up of een andere toegepaste kunstvorm zou kunnen studeren. Dat is niet voor hen weggelegd.

Wie niet horen wil, moet kijken

Doordat die in het middelbaar al voor kunst had gekozen, was de keuze voor hoger kunstonderwijs niet onverwacht. 'Naar Sint-Lukas komen was logisch, aangezien ik sinds het vierde middelbaar al in Hasselt in het KSO zat. Samen met mijn beste vriendin waren we toen naar de infodag geweest en hadden we besloten dat we genoeg hadden gehad van ASO.'

Boran droomt ervan om de master Vrije Kunsten in Londen of aan een Franstalige school te volgen. Daarna zou die graag hun kunst op zoveel mogelijk plekken tentoonstellen, om zo hun kunst en bijgevolg zichzelf te laten zien. 'Ik denk dat mijn kunst visueel best wel sterk is en dat je er niet per se een uitleg bij nodig hebt. Het belangrijkste is voor mij niet om gehoord te worden. Ik word liever gezien.'

Dat is een verlangen dat consequent terugkomt in hun werk. De kunst die Boran produceert is dus altijd persoonlijk en heeft als hoofddoel om zichzelf weer te geven. In het maakproces probeert die dan ook zichzelf beter te leren kennen.

Andere terugkerende thema's zijn queerness en de zoektocht naar een connectie met hun Indonesische achtergrond. Onderwerpen die Boran tot Boran maken.

Vier op een rij

We vragen de student om zichzelf te vierendelen: niets lugubers, geen zorgen. In plaats van om een ledemaat vragen we om een kunstwerk dat van invloed was op de creatieve carrière van het individu. Deze kunstenaars lieten een blijvende indruk na op Boran Verstraete.

Het eerste werk dat je een fascinatie gaf voor je veld:

'De Indonesische schaduwpoppen die ik in het Museum Kunst en Geschiedenis in Brussel zag, me om met batikdoeken te werken. Die poppen worden gebruikt in het traditionele theater. De maskers die ze dragen geven me veel inspiratie voor make-up.'

'Op een breder niveau gaf het werk en leven van Andy Warhol me dan weer een grote interesse in de kunsten in het algemeen.'

Een werk waar je echt naar opkijkt:

'Dan moet ik het oeuvre van Stéphane Mandelbaum vermelden. Hij was een Belgische tekenaar die interesse toonde in de nachtwereld en de onderbuik van het Brusselse stadsleven; zo tekende hij onder andere prostituees. Zijn gebruikte medium was potlood met tekst errond.'

'De werken zijn best agressief en visueel interessant. Zelf ben ik totaal geen agressief persoon, maar toch roepen deze werken iets bij me op. Daarnaast heeft hij een zeer boeiend leven gehad, hij was verbonden met bendes die kunst stalen en hij is uiteindelijk ook vermoord.'

Een werk dat je tegenwoordig inspireert:

'Een tijdje terug heb ik Parma Ham ontmoet, een Londense kunstenaar-dj. Die stelt graag het concept gender in vraag in hun werk. Onlangs maakte die een werkreeks Nullo waarin die seksspeeltjes maakt die er heel eng uitzien en totaal niet functioneel zijn, of toch niet op een veilige manier. Dat inspireert me, zeker de niet-functionaliteit van dingen.'

'Ik probeer dat idee door te trekken naar mijn eigen werk door mijn batikdoeken niet als klederdracht te gebruiken, maar als kunst die moet ophangen. Zo verdwijnt de functionaliteit ervan ook. Of wat met een werk dat gedragen zou moeten worden, maar dat niet wordt?'

Het werk waarmee je een leek tot je veld zou introduceren:

'Fotografe Cindy Sherman maakte recent Clown Series, een reeks waarin ze zichzelf centraal stelt als clown. In het algemeen speelt de kunstenares in haar oeuvre met haar eigen identiteit en die verliest ze dan, of juist niet.'

'Ik denk dat fotografie een best toegankelijk medium kan zijn voor veel mensen. Veel van haar werk is ook gedigitaliseerd en staat gewoon op instagram. Je kan het dus heel snel ontdekken.'