'O Nata Lux' combineert het beste van kerst- en koormuziek

Zelden zoveel volk zienaanschuiven voor de poorten van een kerk. Het kerstconcert van het LUK, voorhet eerst sinds jaren opnieuw in de Sint-Jan-de-Doperkerk in het feeëriekeGroot Begijnhof, is zo goed als uitverkocht, en het duurt even voor iedereen eenplaatsje heeft gevonden in de spaarzaam verlichte ruimte. De laatkomers nemen schoorvoetendgenoegen met een plekje achter een van de pilaren.

Plots stijgt het gezang op van achterin de kerk. In perfecte harmonie komt het koor dwars door de middenbeuk naar voren, waar het een indrukwekkende muur vormt dat mooi gekadreerd wordt door het altaar van de kerk. De toon is gezet voor een avond die helemaal gebouwd is rond het thema Kerstmis. Geen All I Want For Christmas Is You (daarvoor moet je op de kerstmarkt zijn), maar wel onder andere Hodie Christus natus est, Adventi ének en het titelstuk O nata lux. Geen nood als die titels bij u geen jingle bell doen rinkelen, overigens. Het is voor iedereen heerlijk wegdromen vanaf het prille begin.

De hele avond wordt aan elkaar gepraat door een dynamisch duo dat - zeker in het tweede deel - af en toe zorgt voor een onbedoeld komische noot. Weer iets geleerd: als een ietwat technische grap over kooropstellingen in het water dreigt te vallen, helpt het om gewoon luidop ‘mopje!’ te zeggen. De hele kerk lacht gewillig mee.

Zij die vertrouwd zijn metkoormuziek, kunnen hun hart intussen ophalen aan betoverende stukken van koormeesters als Benjamin Britten, Thomas Tallis en Francis Poulenc. Deeerste hoge noten zijn intussen achter de kiezen, en het koor valt nooit op eenfoutje te betrappen. Gaandeweg lijkt de stress te verdwijnen bij de koorledenen verschijnt er bij elk van hen een brede glimlach op het gezicht. Wanneer hettijd is voor de pauze halfweg staat het koor duidelijk te popelen om er opnieuwaan te beginnen.

Kerstmedley

Die gretigheid komt helemaal uit de verf in het tweede deel van het concert. De boog staat iets minder gespannen, en er passeren enkele pareltjes van liederen de revue, zoals het ter hemel stijgende Pater noster van Jules Van Nuffel. Het hoogtepunt komt pas helemaal op het einde met Hymn to the creator of light van John Rutter – met voorsprong mijn meest religieuze ervaring in een kerk de laatste jaren.

Ook dan is het concert nog niet voorbij. Als toegift zingt het volledige koor - inclusief dirigent Koen Vits - met het nodige gevoel voor humor en show een leuke kerstmedley, waarin elke toeschouwer een zalig kerstfeest wordt toegewenst. Een mooie uitsmijter van het LUK, dat zich eigenlijk al een weg naar ons hart gezongen had. Het voelt dan ook wat onwennig om de kerk te verlaten, maar één ding staat vast: op de terugweg wandelen we in een grote boog om de kerstmarkt heen, want een mooiere prelude voor kerstavond zullen we niet meer te horen krijgen.