Night at the M-useum

M-useumnacht, een initiatief van de Dienst Cultuur KU Leuven in het kader van UUR KULTUUR, trok menig man en vrouw naar Museum M dat tot twaalf uur 's nachts open bleef. We werden om de oren geslagen met beeldende kunst, woordkunst, lieflijke gezangen en vette beats.

Beeldende kunst

Wie graag de handen uit de mouwen wou steken, kon zeker zijn gading vinden tijdens de (goedgevulde) workshops handletteren en keramiek. Leergierige bezoekers werden ingeleid in de tekenkunst van schreef- en schreefloze letters waarbij experimenteren met vorm, kleur en patronen een verplicht onderdeel was. Tijdens de workshop keramiek konden deelnemers zich uitleven met een homp klei aan een draaischrijf bijgestaan door twee professionals van het Leuvens keramiekatelier Christiane Zeghers. Het resultaat: een uitgelaten sfeer en een kinderlijke behoefte om al spelenderwijs kunst te creëren!

Beeldende kunst van een andere orde was de speciale photobooth van Vicky Bogaerts. Ze is gespecialiseerd in smartphonefotografie en gaf voorbijgangers handige tips over hoe ze originele selfies konden maken door te experimenteren met spiegels, belichting en compositie.

Muzikale wandeling

Studenten uit de Master Muziektherapie, van de LUCA School of Arts, deden verschillende optredens doorheen de museumnacht. Hun optredens werden ingeleid door een koorzang (van het Leuvens Universitair Koor) aan de ingang en volgden nadien een kronkelend pad doorheen het museum.

Niet enkel waren deze stukjes muziek indrukwekkend, ze waren ook op een gepaste manier geplaatst binnen het museum. Na het eerste stuk volgde er een korte sessie kerkgezang, die dan ook bij de collectie van middeleeuwse Christelijke kunst plaatsvond. Bij de optredens die daarna kwamen, leek men als luisteraar ook een moderniserende trend te volgen, niet enkel qua muziek, maar dus ook qua interieur. Al bij al dus een goed georganiseerde, muzikale tour van de museumcollectie.

Muzikale dagdroom

Gevestigd in Utrecht, maar van Belgisch-Amerikaanse origine heeft de band Windstil hun eerste buitenlandse optreden aangevat in Museum M. Dieter Boels (keyboard) en Jo Alexander (zang) speelden in totaal twee sets tijdens de museumnacht. Zelf beschrijven ze hun stijl als ‘een meeting tussen hiphop, jazz, pop en blues met een gemoedelijke vibe’ dat ‘zowel vertrouwd als nieuw aanvoelt.’ Deze beschrijving kunnen we verder aanvullen met een donker onderlaagje mysterieuze feel.

Windstil kon haar publiek bekoren met dromerige nummers zoals Clean break, Northwest YU, Remember touch en Set me down. Dit was vooral te danken aan Alexanders krachtige stem begeleid door strak afgelijnde beats.

Woordkunst

Na het optreden van Windstil, worden we getrakteerd op een optreden van Geert Simonis, die iets tussen voordracht van gedichten en stand-up comedy brengt. De traktatie is echter een beetje een lauwe kant-en-klaarmaaltijd. Misschien zelfs een net ontdooide diepvriespizza, om te refereren naar het enige segment dat ons even deed glimlachen, alvorens daarna veel te lang voort te tuffen met één magere grap als benzine.

Dat Simonis’ optreden ook humoristisch was bedoeld, leek wel relatief duidelijk, maar de grappen die hij kon presenteren waren slapjes, en deden eerder lachen uit een gevoel dat, mocht het niet gebeuren, de boel des te triester zou zijn. Simonis mag misschien geen slechte dichter zijn, maar stand-up, daar moet hij ofwel nog wat bijles over nemen, ofwel het bij zijn volgende act thuislaten. Misschien moet hij, net als Philip in het dossier over humor van enkele edities geleden, er eens een cursus over volgen.

Geen kunst

De uitleg die in de brochure over Anke Somers’ Persona gegeven werd, liet de verbeelding van de lezer de volle vrijheid inzake wat de performance eigenlijk zou inhouden. Met andere woorden, het was vaag en onduidelijk: 'een classic uit de moderne kunstwereld'.

Het optreden zelf viel ook een beetje in die categorie. Om niet in dezelfde val van onduidelijkheid te trappen: het gaat dus om Somers die gedurende drie uur porseleinklei op haar gezicht smeert, soms hardhandiger dan anders, zonder duidelijk doel of eindresultaat. Wat de metaforen zijn, daar moeten we als publiek naar gissen. Met verbeelding kan je er wel wat commentaar over gefabriceerde uiterlijke identiteit in zien, of iets over hoe een mens verandert naarmate het leven diens persoonlijkheid kneedt als klei, maar dat is echter al spitten en delven.

Vette beats

De afsluiter van de avond was de Brusselse muziekgroep Juicy. De groep is ontstaan uit een samenwerking tussen Sasha Vovk (zangeres bij OTON) en Julie Rens (bekend van Oyster Node en La Bande à Juju).

Het prettig gestoorde duo speelden de pannen van het dak. Met hun synthesizer, sampler, gitaar en bodemloos vat energie brachten ze talloze R&B- en hiphopcovers van de jaren ‘90 en begin jaren 2000 terug tot leven op hun excentrieke grappige manier. In perfecte close harmony en met naadloze overgangen zongen de meiden nummers van bekende artiesten zoals 50 Cent, Destiny’s Child, Timberlake, Beyoncé en Missy Elliott. Een goede keuze om de museumnacht mee af te ronden.