Nieuwe STUK-tentoonstelling brengt kunstenaars samen in zoektocht naar het 'nu'

In Artefact, de jaarlijkse kunsttentoonstelling van het STUK, zoeken kunstenaars naar rust, troost en stilte in een wereld van chaos. Curatoren Karen Verschooren en Zeynep Kubat selecteerden voor At the still point of the turning world verschillende kunstwerken en -installaties die de connectie met de wereld in turbulente tijden behandelen. 

Dat uitgangspunt drukken de kunstenaars uit op verschillende manieren. Kunstenaars zoals Sophie Wettnall en Anne Duk Hee Jordan vergelijken dat met het universum waarin we leven, en hoe klein wij mensen erin zijn, wat deze kunstwerken heel meditatief maakt. 

Andere leggen bijvoorbeeld innerlijke gevoelens vast op beeld. Lilian Lijn en Germain Kruip zorgen dan weer voor een collectie van intieme werken die meer abstract zijn.

NU

'The still point' is het moment waarin iemand bewust is van het 'nu'. Het 'nu' is dan het enige moment waarin je rust kan vinden, in het idee dat het verleden niet meer bestaat, en de toekomst onzeker is. Kunstenares Germaine Kruip illustreert dat idee in Untitled Circle Brass. Het werk wordt gevormd door het weerkaatsende licht op de cirkelvormige spiegel op de grond, dat vervolgens op de muur schijnt. 

Dat abstracte werk heeft geen esthetische focus, maar een thematische. Het licht schijnt 'nu' op het muur, in het moment. Dit werk beeldt een meditatief moment uit en wordt tentoongesteld samen met een collectie van oosters geïnspireerde werken. 

De krachten rondom ons heen

Het 'nu' staat niet helemaal zelfstandig en wordt beïnvloed door de 'verhalende krachten.' Je hebt bijvoorbeeld geen onaangetaste controle over het nu. Het proces van ons leven verloopt niet altijd even simpel, onverwachte gebeurtenissen kunnen plots ons leven veranderen, we evolueren langzaam tot iemand met een ander wereldbeeld of relaties groeien uit elkaar terwijl er nieuwe opportuniteiten herrijzen. 

Liliane Lijn slaagt er goed in om dit af te beelden in Liquid reflections. Op het eerste zicht lijkt dit een heel abstract onnozel werk: je ziet twee glazen bollen op een draaiend rond oppervlak dat hol is in het midden. Die dynamiek zorgt ervoor dat de ballen tegen elkaar botsen, weggaan van elkaar en terug samenkomen. Het kunstwerk lijkt esthetisch misschien niet mooi, maar de het mooie aan de zoektocht van de kunstenaar zit hem in het afbeelden van het idee dat het voorstelt.

Een mens in de kosmos

Andere kunstenaars zoeken dan weer die rust en meditatie in de wereld rondom ons heen. Ze plaatsen de mens en de kijker in een groter kosmisch geheel waar wij een onderdeel van zijn. Sophie Wettnall schilderde bomen op meerdere grote doeken. Eén doek op zich lijkt niet zo speciaal maar de verschillende doeken samen zijn indrukwekkend. Het kunstwerk is een collectie van doeken die een mystiek bos vormen. 

Anne Duk Hee Jordan gaat voor een andere aanpak. Zij vergroot microscopische werelden uit om de grootheid van de kosmos te benadrukken. In Worlds Away beeldt ze de wereld van kleine planktonbeestjes. Als kijker beleef je die wereld in een knusse tent, terwijl je uitgenodigd wordt om te gaan liggen. Nadat er heel de tentoonstelling lang op zoek wordt gegaan naar rust in een turbulente wereld, vind je als bezoeker in deze warme attractie ook zelf even ontspanning.