Neve en Typhoon overtuigen op Leuven Jazz

Ze deden dat als het duo Neve & Typhoon, waarbij Neve solopiano speelt en Typhoon daaroverheen gedichten voorleest. Neve is een gevierdjazzppianist, die elk jaar op Leuven Jazz wel een optreden geeft. Typhoon iseen Nederlandse rapper die met zijn laatste album, Lobi da Basi (liefde is debaas in heet Surinaams) hoge ogen gooide binnen de nederhop.

De twee heren hebben elkaar lerenkennen in Rotterdam tijdens een festival, waar ze tien minuten hadden om sameneen optreden voor te bereiden, zonder dat ze elkaar kenden. “We verstondenelkaar, we konden de muziek laten spreken,” verduidelijkt Typhoon in deschouwburg.

Samen doen Neve & Typhoonwaar ze afzonderlijk van elkaar goed in zijn: Neve speelt solo zijnkenmerkende, melodische pianomuziek. Typhoon legt daar zijn gedichten overheen.Een aantal keer zijn dat gedichten die hij ook al had verwerkt in zijn eigenmuziek. Neve trok zich van die muziek echter niets aan: er waren compleetnieuwe liedjes te horen.

Improviseren

Typhoon brengt dan wel gedichten,het is zeker geen spoken woord wat hij doet. Hij rapt over de muziek van Neve –twee improvisatietechnieken die elkaar versterken en inspireren. De ene keerhaakt Neve in op Typhoon, de andere keer wacht Typhoon tot Neve een melodieheeft gevonden waar hij zijn tekst op kwijt kan.

Duidelijk is wel dat de tweegoede vrienden zijn geworden – en dat ze elkaar weinig zien. Op het podium is veel humor te horen, die aanstekelijk werkt op de zaal. Als het optredenwordt verstoord door iemand die te diep in het glaasje had gekeken, reageertTyphoon gevat: “Er is hier één iemand te veel!”

Onduidelijk is wat preciesimprovisatie is en wat niet. Bij twee mensen die zo gewend zijn om teluisteren naar de ander en in te spelen op wat ze horen, lijkt het soms alsofalles is ingestudeerd. Dat is nochtans niet het geval: ze hebben maar tweedagen kunnen repeteren. Slechts af en toe is het zichtbaar hoe de twee elkaar kwijtwaren en spelen ze naast elkaar.

Typhoons gedichten zijn zeer persoonlijken soms zelfs hard – zoals we van hem gewend zijn. Het spel van Neve past ergoed bij: geen overdreven dramatische overgangen maar een bijna hypnotiserendekabbelende piano die Typhoon voornamelijk ondersteunt, maar die ook in eenaantal solostukken de zaal meeneemt.

Het optreden is bovenal eerlijk.De teksten, de muziek, maar zeker ook de passie en de humor die beidemuzikanten zichtbaar delen. De muzikale klik is er: Neve en Typhoon voelenelkaar aan en zorgen ervoor dat de zaal volledig mee is. Dat is niet gemakkelijk,met rap over jazz. De twee topperformers overtuigen, en als ze blijven samenspelenzal het alleen maar beter worden.