interview> “Proper praten kan ik nog altijd niet”
Navraag: Joren Seldeslachts
Joren Seldeslachts is bekend van zijn rol in Spitsbroers en werk in het theater. Zijn carrière begon hij als Blinker, uit de Marc de Bel-boeken. “Blinker was ik zelf,” vertelt hij.
Iedereen kent je vooral als de jongen van Blinker. Hoe vervelendof tof vind je dat?
Joren Seldeslachts: “Als puber vond ik dat niet makkelijk. Ik vroeg me vaak af wanneer dat zou stoppen. Zestien jaar later is dat nog altijdaan de gang. Toen ik op mijn 22e terug begon met acteren, heb ik erde vruchten wel van kunnen plukken.”
Hoe ben je bij Blinker terecht gekomen?
Seldeslachts: “Ik sprak eerder al stemmetjes in voorreclames en Toy Story. Na de eerste ronde hadden ze nog niemand voor Blinker envroegen ze of ik niet eens wilde proberen.”
“Ik was een enorme Marc de Bel fan. Als ik een boek lees,zijn de personages altijd mensen uit mijn omgeving, maar Blinker was ik zelf.Ik zag dat blonde mannetje op de cover en ik identificeerde me daar meteen mee.”
“Ik herkende dat Jommekesgehalte wel, dat Blinker de heletijd van alles wilde onderzoeken. Ik ben zelf enig kind, dus ik moest ook veelin mijn fantasie zitten.”
"Mijn liefjes hadden nooit door dat ik Blinker was"
Blinker was een jeugdidool voor veel meisjes. Was het niet awkward om zo jong al zo veel succes te hebben?
Seldeslachts: “Dat was inderdaad raar. In mijn directe omgeving was dat niet aan de hand, maar ik kreeg fanmail en dat ging soms heel ver. Ik weet niet of dat per ongeluk was of niet, maar ik heb altijd vriendinnetjes gehad die daar in eerste instantie niets van wisten.”
Was je acteur geworden zonder Blinker?
Seldeslachts: “Ik heb aso gedaan, maar ik begrijp niet waarom. Ik werk veel liever met mijn handen. De keuze om te proberen acteur te zijn is geen cadeau, want je geeft veel op. Het is geen 9 to 5 en dat is voor je omgeving niet altijd evident.”
Psychopatentrekjes
Voor veel kindersterren is de overstap naar een theatercarrière niet makkelijk. Hoe heb jij het aangepakt?
Seldeslachts: “Na mijn eerste opleiding deed ik stage bij een filmproductiebedrijf. Iemand daar zei me: “Jij bent te jong om hier al te zitten, is er niets anders dat je graag doet?” Dat was acteren.”
“Ik speelde toen in een kortfilm waarin Els Olaerts opnieuw mijn moeder speelde. (Ze speelde zijn moeder in Blinker, red.). Zij voerde me terug naar Leuven en zei dat ik een opleiding moest doen tot acteur.”
“Ik dacht: ik doe dat ingangsexamen en we zien wel. Toen was ik daar door! Ik heb heel hard moeten werken om die studie te betalen.”
Waarom theater studeren in Leuven?
Seldeslachts: “Ik ben zeer Leuven-gebaseerd, maar ik wist eerst niet dat hier een theaterschool was. In Gent of Brussel ben ik nooit gaan proberen. In Gent word je meer een lichamelijk acteur, in Brussel leer je sterke beelden maken. Veel hangt af van welke docenten waar wanneer zitten.”
“Vroeger was de opleiding op het Lemmens woordkunst, nu is dat drama. Dat heeft niets te maken met woord, sterker nog: mooi praten kan ik nog altijd niet. (lacht)”
Wat heb je dan geleerd?
Seldeslachts: “Ik heb vier jaar naar mijn thesis toe gewerkt over apathie bij jongeren. Daarvoor heb ik naar de Russische realisten gekeken: Toergenjev, Dostojevski.” “In die romans gaat het over Oblomovisme: mensen hebben zoveel keuze dat ze geen keuze meer kunnen maken. Dat is een probleem van alle tijden, in Hamlet komt dat al aan bod. Ik heb het gevoel dat veel jongeren in die situatie zitten. Als je hen een keuze geeft, wachten ze liever tot jij die in hun plaats maakt.”
“De apathie kwam bij mij na Blinker. Toen ik aan het Lemmens begon, merkte ik dat ik niet meer op mijn nagels beet. Veel van waar ik altijd mee had gezeten, kwam vanzelf los. Ik heb mijn passie gevonden, vollen bak!”
“Je kan in een rolletje kruipen en dingen doen die je anders niet kan. Ik ben heel impulsief en ik durf veel kanten te laten zien waar anderen zich gereserveerder opstellen. Tijdens mijn opleiding ben ik iets meer sociaal gestoord geworden. Er is blijkbaar een correlatie tussen extraverte creatievelingen en sociopaten. (grinnikt)”
“Ik denk niet dat het zo ver hoeft te gaan dat ik een psychopaat ben. Ik kan soms tactloos zijn, maar ik ben niet on-empathisch.”
Hoe ervaarde je de competitieve toneelomgeving?
Seldeslachts: “Op mijn evaluatie na het eerste jaar zei de docent: het beste dat ik van jou gezien heb was het ingangsexamen. Hij vond dat ik me te veel achter de anderen verstopte. Ik pakte altijd het kleine rolletje.”
“Als ik er in het tweede jaar door wilde zijn moest ik me imposeren en proberen het alfamannetje te worden. Die taal wordt er wel gesproken. Toen ik klaar was kon ik niet meer spelen, omdat er zo veel theorie in mijn kop zat en niets nog natuurlijk kwam. Ik heb besloten alles wat ik geleerd had te vergeten en opnieuw te leren reageren.”
Vind je Leuven zelf een creatief prikkelende stad?
Seldeslachts: “Ik weet niet wat dat betekent, artistiek prikkelen. Ik moet eens vragen aan iemand of dat die dat komt doen bij mij (lacht). Het is altijd leuker om een creatief proces mee te maken op een plek waar je nog nooit bent geweest.”
Brad Pitt
Wat biedt de toekomst?
Seldeslachts: “Er komt een tweede seizoen van Spitsbroers. Soms zijn er gaten en het is fijn die te kunnen opvullen met waar ik dan nood aan heb, zoals talen bijschaven. Als mensen uit je omgeving je niet bezig zien, noemen ze je al snel een werkloze.”
“Ik kom niet graag als mezelf op TV”
“Ze vragen me vaak voor allerlei dingen zoals de Slimste Mens. Ik ga daar nooit op in, want ik kom niet graag als mezelf op tv. Ik word daar maar ongemakkelijk van.”
Heb je de ambitie ooit het buitenland te veroveren?
Seldeslachts: “Ik ben tweetalig opgevoed, dus misschien zou ik wel in Frankrijk willen spelen. Ik hoop dat ik daar op mijn 40e zin in heb, maar nu nog niet. Ik voel me goed in dit landje. Van Amerika ben ik bang. De paar keer dat ik er was voelde ik hoe erg je je out there moet plaatsen en dat is niet zo mijn ding.”
“Matthias Schoenaerts is een heel serieuze acteur met een fantastische stem en een fantastische kop. Dat is gewoon de package deal. Ik ben daar niet jaloers op, want ik kan niet wat hij kan.”
“Als er een rol is die ik het liefst zou spelen, dan die van The Joker. Dat is weer dat psychopathische kantje dat naar boven komt. Dan is er veel meer de catharsis: iedereen zal beamen dat het fijner is om de klootzak te spelen dan de brave huisvader.”
Over Hollywood gesproken: je lijkt best op Brad Pitt.
Seldeslachts: “Dat heb ik al vaker gehoord, maar ik zie dat zelf totaal niet. Ik vind dat fijn om te horen, want ik denk dat vrouwen dat een knappe man vinden. Ik ben wel niet dat zo stoer en breed (lacht).
