Met deze culturele tips kom je de blok door

Nu de blok voor de deur staat en de stresslevels stijgen, is het belangrijk om genoeg te ontspannen en te genieten van de feestdagen. Of je nu liever met je neus in de boeken zit, of gezellig een serie bingewatcht; Veto heeft dé perfecte tips voor jou.

Elias Fret - Redacteur Sociaal
Tip: People Watching

Vorige week beleefde ik als muziekfan en pseudojournalist een dubbel gevoel. Het deed zich voor toen ik Sam Fenders comebacksingle People Watching oplegde. "Is dit nu wel zo’n origineel nummer?" vroeg ik me af. Ja, het is een catchy nummer, maar lijkt het niet iets te hard op een gemiddeld Sam Fender-nummer? Je merkt het, de cynicus nam controle over me. 

Voor zij die Fender niet goed kennen: de muziekwereld is op zoek naar een nieuwe rockheld, en het lijkt erop dat ze die ook gevonden heeft in de dertigjarige Brit. Fender — afkomstig uit Newcastle — debuteerde in 2019 met Hypersonic Missiles, dat opviel door een stevige rocksound, gecombineerd met Fenders unieke stemtimbre. In 2021 volgt de doorbraak met hitje Seventeen Going Under. 2025 moet voor hem het jaar van de bevestiging worden: zo wacht hem onder andere een headlinespot op Rock Werchter en een nieuw album People Watching. 

Die druk deed mijn eigen luisterervaring ook bijna de das om. Maar wat ben ik blij dat ik die zure houding snel van me kon afschudden, voor het te laat was. De rockheld is daadwerkelijk daar. People Watching is een typisch nummer van Sam Fender, maar dat stoort me na tientallen luisterbeurten (nog steeds) niet. Misschien wil dat wel iets zeggen over Sam Fender?

Ansofie Servaes - Medewerker
Tip: Sherlock Holmes - Granada Television

In de jaren tachtig besloot het Britse productiehuis Granada Television de volledige verzameling van Sherlock Holmesverhalen te adapteren voor tv. Eerder deze maand stuitte ik toevallig op de serie en was meteen verkocht. Ik lees graag mysterie- en detectiveverhalen en ook de Sherlock Holmesverhalen heb ik als tiener helemaal verslonden. Nu dreig ik met dezelfde rotvaart door de serie te gaan. Het is dan ook echt een fantastisch charmante en grappige bewerking.

Ik hou er vooral van hoe de schrijvers zo trouw zijn gebleven aan het origineel, maar ook durfden om de verhalen hun eigen touch te geven. Zo komt de serie niet te outdated of serieus over. Daarnaast is de aandacht van de acteurs voor de kleine details en de dynamieken tussen de personages supertof om op te merken, vooral als je er de originele verhalen bij neemt.

Er zijn enorm veel afleveringen die ik zou kunnen aanraden, maar aangezien kerst eraan komt, is The Blue Carbuncle waarschijnlijk de meest voor de hand liggende. De aflevering speelt zich namelijk af op Kerstmis. Je kan hem dus lekker gezellig op kerstavond met vrienden of familie kijken en wie weet kijken jullie daarna nog een aflevering en nog een…

Jesse Bruggemans -  Redacteur Internationaal
Tip: The Bear

Begin dit jaar werd de cast van The Bear bedolven onder de Emmy's, en terecht. Regisseur Christopher Storer doet steracteurs als Jeremy Allen White – die intussen uitgroeide tot een waar sekssymbool – Ayo Edebiri en Ebon Moss-Bachrach schitteren op het beeld­scherm in hun rol als hypergetalenteerde topchefs en maître d'hôtel. Zelfs John Cena maakt een guest appearance.

The Bear gaat dan ook over een gelijknamig restaurant in Chicago en de mensen die het runnen. White vertolkt hierbij de hoofdrol Carmen 'Carmy' Berzatto, een extreem begaafde kok die terugkeert naar het familierestaurant van zijn broer, nadat die zichzelf van het leven berooft. Via zijn bovenmaatse acteerprestaties transformeert White in de verpersoonlijking van de hele serie: een combinatie van gecontroleerde chaos, talent en diep persoonlijke verhalen.

De afwisseling van gejaagdheid en stress met voldoening en opluchting capteert perfect de sfeer die in professionele keukens heerst, al wordt er in The Bear misschien wat meer geroepen en geruzied dan gemiddeld. Mijn eigen ervaringen als kok in verschillende restaurants worden vaak weerspiegeld in de kleinste dingen, van frustraties over een gebrek aan bestek tot het intensieve schrobben van de vloer na de service.

Ben je na een dag achter de boeken suf van het studeren, dan doet deze serie je gegarandeerd opnieuw ontwaken. Maar vrees niet, The Bear is meer dan drukte en geroep. Storer maakt veel plaats voor de tragere, persoonlijke ontwikkelingen naast het restaurantleven, en geeft elk personage gul de tijd om zichzelf in volle glorie te ontplooien. The Bear is ondertussen toe aan het derde seizoen, maar Storer slaagt erin te blijven verrassen en nooit te vervelen.

Davien Planckaert - Redacteur TVeto (short)
Tip: The Holiday

Een goede romantische kerstfilm voelt warm en herkenbaar aan, zonder de clichés van een standaard Hallmarkverhaal. Zo'n film moet daarom uit meer bestaan dan een prins die trouwt met een stadsmeisje; het moet een verhaal vertellen dat uit je eigen leven zou kunnen komen, met net dat beetje kerstmagie om het compleet te maken. The Holiday geeft het goede voorbeeld.

Wat zo'n film bijzonder maakt, is de opbouw naar twee hoogtepunten. Eerst de spanning en het verlangen tussen de hoofdpersonages, leidend tot de eerste kus halverwege, waar alles lijkt te kloppen. Daarna volgt de onvermijdelijke breuk: een fout die de vertrouwensband doet wankelen. Maar in de laatste minuten volgt de verlossing, met een laatste kus waarin alles weer samenkomt.

The Holiday (2006) is daarom een perfecte aanrader. Cameron Diaz en Kate Winslet ruilen tijdens de kerst hun huizen om te ontsnappen aan hun vastgelopen levens. Wat volgt, is een hartverwarmend verhaal vol toevallige ontmoetingen en misschien wel de liefde van hun leven. Achttien jaar later voelt deze film nog steeds menselijk en charmant, met die warme kerstsfeer die nieuwe films vaak missen.

Simeon Duwel - Verantwoordelijke Lay-out
Tip: Gravity's Rainbow - Thomas Pynchon

Twee jaar geleden vroeg ik om een kopie van Pynchons knoepert van een encyclopedische roman Gravity's Rainbow voor Kerstmis. Ik kan er niet omheen, het is een boek dat best te vergelijken valt met een scheepstouw: heel dik, op plaatsen erg smerig en ingewikkeld.

In eerste instantie gaat Gravity's Rainbow over Tyrone Slothrop – al Pynchons personages hebben vrij interessante namen –, een Amerikaanse soldaat die in de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog in Engeland spendeert. De plaatsen waar hij amoureuze escapades geniet, lijken een goede predictor voor de inslaglocaties van Duitse V2-raketten. Het leger neemt daar akte van (vraag me niet hoe) en zodoende raakt Slothrop verstrengeld in een hectische rommel van een verhaallijn. 

Waarlijk álles zit in dit boek: van verwijzingen naar obscure marxistische theoretici tot zeemanshumor over het uitrekenen van integralen, van studentenliederen tot gedichten van Rainer Maria Rilke en de Kabbalah. Een aanrader om deze kerst aan te beginnen en tegen de volgende uitgelezen te hebben; geloof me: het eerste dat je zult willen doen is terug van voren beginnen.