recensie> CulTip in quarantaine
Lectuur als coronakuur
Met een boek in de hand, is de 'lockdown light' nog zo plezant! Van Haruki Murakami tot Michelle Obama, dit zijn de nieuwe cultuurtips van de Veto-redacteurs.
Mevrouw Verona daalt de heuvel af (Dimitri Verhulst)
De boekentip van Margot
Mevrouw Verona wil sterven. Ze daalt een laatste keer de heuvel tussen haar huis en het dorp daarbeneden af. Sterft daar, in de sneeuw. Dat is het. De grootsheid van deze novelle schuilt in haar kleinheid. Zij is teder. Poëzie van de Coninck in prozavorm, maar met een tikje meer drama. Een cello uit de boom waaraan je man zich verhangen heeft willen maken, bijvoorbeeld.
Een boek waarin we ongelukkig kunnen zijn
Voor sommige lezers ongetwijfeld een tikje té melancholisch, romantisch, sentimenteel. Misschien vragen deze weken erom. Mevrouw Verona leeft in een huis waarin ze ongelukkig kan zijn, en misschien is dit dat ook: een boek waar we ongelukkig in kunnen zijn. Het mag.
Maoism: A Global History (Julia Lovell)
De boekentip van Pieter
Zeker in tijden van corona is dit een relevant boek. Lovell legt in beeldende bewoordingen uit hoe maoïsme zijn eigen leven leidde en leidt op elke plaats in de wereld en daardoor zo'n invloed heeft gehad, ook vandaag nog. En al zeker in China heeft het nog steeds veel aanzien. Lovell schrijft als historica met veel oog voor details en anekdote, om ook de niet-geschiedkundige aan te spreken.
Zo hangt ze het begin van het verhaal op aan een Britse journalist die als eerste een bezoek mag brengen aan de Grote Roerganger en zo het beeld van Mao mythologiseert in het Westen; en zo ook daar zijn populariteit verbreidt. De wandel van de journalist door China, de mensen die hij ontmoet en dan uiteindelijk het verblijf bij de communisten en Mao worden heel gemoedelijk verhaald. Het zuigt je mee in de wereld van Mao en de flexibiliteit van zijn denkwereld, waarin iedereen wel iets toepasselijks kan terugvinden. Je wordt vanzelf geïntrigeerd in denken over ideologie en visies op de wereld.
Becoming (Michelle Obama)
De boekentip van Mathilde
Ideaal voor de lege avonden is dat Becoming een lijvig boek is - wanneer je het audioboek beluistert vul je negentien uren. En die uren zijn goed gespendeerd: de wijze Michelle Obama zet in haar positieve autobiografie aan tot introspectie.
Ze beschrijft haar jeugd in Chicago, haar rechtenstudie, enkele jobs die ze uitoefende en uiteindelijk het leven in het Witte Huis. Dat laatste kan de licht nieuwsgierige lezers vast bekoren. Ook de weg naar het presidentschap van haar man wordt beschreven, nuttige achtergrondinformatie voor wie de actualiteit volgt.
Een prima boek voor wie zich in coronatijden snel alleen voelt: tijdens het lezen voel je je net meer verbonden
Het is interessant om te ervaren hoe zij bijleert, bijvoorbeeld wat betreft haar perfectionisme, en om zo zelf dingen bij te leren. Doorheen het boek toont Obama ook vaak het belang aan van gemeenschap. Ze vertelt eerlijk en open over beslissingen waar ze mee worstelde; haar oplossingen zijn soms inspirerend. Een prima boek voor wie zich in coronatijden snel alleen voelt: tijdens en na het lezen voel je je net meer verbonden.
Steeds als ik de zin van het leven te pakken heb, komen ze met iets nieuws (Daniel Klein)
De boekentip van Daan
Sedert enkele jaren is Steeds als ik de zin van het leven te pakken heb, komen ze met iets nieuws van Daniel Klein mijn go-to kerstcadeau. Het korte boekje is een collectie van filosofische quotes die de auteur aanzetten tot een reflectie van een aantal pagina’s. Klein heeft een vlotte pen en slaagt erin complexe zaken op een laagdrempelige manier aan de man te brengen. Af en toe is dat zelfs met een humoristische noot – Klein schreef zelf ook een moppenboek voor filosofen. Het vrolijke boekje is het ideale leesmateriaal voor een namiddag filosoferen in de hangmat.
Norwegian Wood (Haruki Murakami)
De boekentip van Lien
Norwegian Wood van Haruki Murakami is voor mij een onvergetelijk boek. Een verhaal over een onmogelijke liefde van een man voor de vrouw van zijn overleden vriend, maar op een manier gebracht dat het niet meer cliché is. Het hoofdpersonage wordt gekenmerkt door een zekere naïviteit, die voor de lezer eigenlijk zowel aangenaam als storend is.
Hoewel het boek op een rustig tempo op gang komt, is er toch telkens iets te vinden dat je pagina na pagina doet omdraaien, om dan op het einde met een verwonderd gevoel achter te blijven. Thema's als zelfmoord, eenzaamheid, en seks kruisen het verhaal, maar zonder al te veel zwaarte. Murakami brengt zoals altijd een bepaalde nostalgische sfeer in het verhaal die je er alleen maar toe brengt om het boek ook écht te beleven.
