Kunstwerken van jonge creatievelingen

Nachtstemming verdient complimenten voor originaliteit en variatie, ondanks de kleinschaligheid. Er was zowat alles te vinden wat er te bedenken viel. Daarbovenop werden de werken nog eens ingenieus ter bezichtiging gesteld: een gedicht op de grond, bij een beeldfragment of zelfs via een ledbord.

Jongeren in beeld en op papier

Hoewel er echt pareltjes tussen zaten, was het doel van dit evenement niet om kunst van de bovenste plank uit te stallen. Het diende eerder als een gelegenheid voor creatieve en jonge vrijwilligers om te laten zien wat ze in hun mars hebben.

Bijgevolg vertoonde elk werk, los van esthetische voorkeuren, iets heel puurs, net omdat het van onbekende leeftijdsgenoten komt. Er werd nog eens benadrukt dat iedereen in deze situatie zit, en dat jongeren vaak tegen dezelfde problemen botsen. Zaken als eenzaamheid, het gemis van het uitgaansleven en de eentonigheid van het huidige leven worden naar voren geschoven.

Een groot schilderij stelde een tafereel in een bar voor: bijna helemaal leeg, op een treurige klant na, met een vergeten mondmasker op de toog. Ook het stripverhaal, dat zich afspeelt op de Oude Markt, was een duidelijke verwijzing naar het voorlopig ingeslapen nachtleven.

Zowel de kunstenaars als de organisatoren hebben zichtbaar heel erg hun best gedaan. Het was aangenaam om te zien dat dit initiatief jongeren nog eens onder de aandacht bracht. Bovendien konden jongeren er ditmaal zelf iets aan hebben: een uitstapje, alleen of met vrienden, een reden om nog eens buiten te komen.

Voor velen zal een bezoek aan deze expo een nostalgisch gevoel van thuiskomen hebben doen opborrelen: Stelplaats fungeert al enkele jaren als een populair oord waar de jeugd centraal staat. Een ideale locatie, volledig tot zijn recht gebracht met een knusse en verzorgde inrichting van de werken.

Melancholie

Dat er een vrij somber gemoed heerste over bijna heel de expositie, was wel opvallend. Het is wellicht naïef om in coronatijden losgeslagen euforie te verwachten bij een tentoonstelling die rond jongeren draait. Toch was het ergens ook wel pijnlijk om te zien (of liever: te interpreteren) hoe weinig hoop er nog in de lucht hangt.

Anderzijds kan het jongeren deugd doen om te beseffen dat ze niet alleen zijn. Het is duidelijk dat de meesten het beu zijn, dat sommigen het echt heel zwaar hebben. Zo’n expositie kan zorgen voor een gevoel van verbinding, en dat is wat we nodig hebben.