KULtuurzolder landt in Leuven

Op 17 november bliezen een 60-tal studenten verzamelen in de kotbar van het Leo XIII-seminarie voor een nieuwe editie van de KULtuurzolder, een cultureel studentenproject dat door enkele ex-Kulak’ers in Leuven wordt georganiseerd.

“De oorsprong ervan ligt in Kortrijk,” bevestigt mede-organisator Gilles Michiels. “De cultuurzolder, de ruimte boven het studentenrestaurant, deed vier keer per jaar dienst als een gezellige plek vol muziek, woord en dans.”

De mensen die de cultuurzolder in die jaren mogelijk gemaakt hadden, vertrokken echter naar Leuven. Ze namen het concept mee en introduceerden het voor het Leuvense publiek.

“We doopten het project om tot KULtuurzolder,” vertelt Michiels. “Nu is het publiek nog altijd grotendeels West-Vlaams, maar eens iedereen vrienden begint mee te nemen, wordt de KULtuurzolder echt van iedereen.” Zo is de KULtuurzolder al aan zijn tweede jaargang toe. Het doel is om, net zoals vorig jaar, drie edities te organiseren.

TAPDANS

De eerste editie van dit jaar was erg gevarieerd: muzikale solo’s, duo’s, trio’s, een kooract, een kortverhaal, een tapdans, een comedy-sketch… Liefhebbers van alle genres en stijlen kwamen aan hun trekken, van rauwe blues tot liedjes uit ons collectief kindertijdgeheugen die werden omgezet in mineur. Ook de betere Franse chansons konden niet ontbreken.

Ieder die wil, mag spelen, spreken of dansen. Dat hoef je op voorhand ook niet naar de organisatie te communiceren. “Het leuke aan de KULtuurzolder is dat je onvoorbereid iets kunt brengen. Het hoeft allemaal niet perfect te zijn,” vertelt Michiels. “Je kunt fouten maken zonder je daarvoor te moeten schamen.”

Net die openheid en spontaniteit maken van de KULtuurzolder een erg sympathiek gegeven. Zeker niet elke act is perfect afgewerkt en foutjes worden door het publiek met de mantel der liefde bedekt.

“Een perfecte KULtuurzolder is er een waar de drempel tussen publiek en artiest onbestaande is,” vindt Michiels. Dat is ook letterlijk zo: gezien de organisatie op voorhand niet weet wie iets brengt, is de KULtuurzolder volledig afhankelijk van het publiek en haar input.

Door de grote opkomst barstte de kotbar van Leo XIII bijna uit zijn voegen. Toch ziet Michiels de KULtuurzolder niet direct uitbreiden. “Het belangrijkste is dat de KULtuurzolder zijn intiem karakter behoudt. In een grotere zaal zou dat volgens mij niet meer kunnen,” meent hij.

Laat het duidelijk zijn: de KULtuurzolder is niet geschikt voor de snobistische liefhebber die een afgelikte cultuurvoorstelling wenst te zien. Wat je wel krijgt, is een eclectisch, studentikoos maar vooral heel sympathiek cultuurevent. Een forum voor kunstenaar-studenten, een kijk- en luisterspel voor de studerende liefhebber. Een geslaagd cultureel exportproduct, straight outta Kortrijk.