Kruisende dimensies in Pieterjan Platteau's fotostudio

Eerst vertrekken we naar het land van vroeger. Het is 2019: niemand onder ons doopte ooit al een coronastokje in eigen neusvuil en Pieterjan studeerde Communicatiewetenschappen te Gent. Al gauw zat er iets fout: er was geen motivatie, de punten kwamen maar ongemakkelijk over de lippen en een passie had hij er op de schoolbanken niet gesprokkeld. 'Nadat ik echt door had dat de richting niet mijn ding was, begon ik na te denken over wat ik dan wel effectief wou doen en wat me motiveerde.'

Frisse bries in de zeilen

Het antwoord vond hij niet op school, maar wel bij zijn kotgenoten. Die waren grote fotografiefans. Hun liefde was als een lopend vuurtje, en spontaan schafte Pieterjan zich dan ook een analoog toestel aan. 'Ik was zo enthousiast dat ik direct een rolletje ging kopen en dat zo snel mogelijk optrok, waarna ik het liet ontwikkelen. De resultaten waren geen topfoto's, maar ik was helemaal weg van de magie van het analoge. Het tastbare proces van analoge fotografie was fascinerend voor mij, wat het tot op de dag van vandaag nog steeds is. Ik trek nog steeds bijna al mijn werk analoog.'

Dat zorgde voor de hoognodige koersverandering. 'Toen ik dan voor fotografie heb gekozen, waren mijn ouders denk ik eerder opgelucht. Ik had eindelijk motivatie om door mijn jaar te raken: motivatie die uit mijn eigen passie voor de fotografie kwam, in tegenstelling tot de motivatie om gewoon een diploma te halen.' Niet alleen de punten, maar ook Pieterjans mondhoeken schoten de lucht in. En zo is dat ook gebleven.

Bliksardines en archiefbeelden

Ondertussen studeert Pieterjan fervent verder in zijn tweede bachelorjaar Fotografie. Hij houdt zich daar bezig met een hoop fotoreeksen, waaronder eentje over een fictieve reis naar Antarctica. 'Ik weet vooral dat ik graag werk met de grens tussen het imaginaire en het documentaire. Dat kan iets zeer humoristisch voortbrengen. Humor is volgens mij ook een zeer belangrijk aspect in mijn werk.'

Op de beelden zie je de student op reis in de schoolfotostudio, met alle nodige nepsneeuw, bliksardines en frissigheid van dien. 'In dit project experimenteer ik met het betasten van fictie en realiteit en de grens ertussen. Aan de hand van de enscenering die ik gebruik, probeer ik het onderwerp op een humoristische manier te bekijken', vertelt Pieterjan.

Ondertussen gaat hij ook met archiefbeelden aan de slag. Niet alleen met die van zijn eigen gezin, maar ook met stukken uit archieven van anderen. 'Een deel van fotografie dat me intrigeert, is het tijdloze aspect. Aan de hand van archiefbeelden kan ik de grens opzoeken tussen het tijdloze en de tijdsgebondenheid van het medium. Een foto is namelijk altijd een opname van iets specifieks, genomen vanuit een specifieke hoek en op een specifiek moment.'

Vier op een rij

We vragen de student om zichzelf te vierendelen: niets lugubers, geen zorgen. In plaats van om een ledemaat vragen we om een kunstwerk dat van invloed was op de creatieve carrière van het individu. Ontdek Pieterjan Platteau's favoriete fotowerken.

Het eerste werk dat je een fascinatie gaf voor je veld:

'Toen ik veel begon te fotograferen bedacht ik me dat het misschien ook interessant was om op zoek te gaan naar fotoboeken als inspiratie. Zonder enige kennis over het artistieke veld of van de grote namen daarbinnen, stapte ik de Copyright in Gent binnen. Hier stelde de verkoopster me enkele boeken voor en ik was direct weg van Daido Moriyama, een Japanse straatfotograaf. Voor hem draait fotografie niet per se om een precieze aanpak bij het nemen van een foto. Soms kijkt hij zelfs niet eens door de camera en schiet hij met de losse hand. Hij maakt liever gewoon heel veel beelden om achteraf te kunnen selecteren.'

Een werk waar je echt naar opkijkt:

'Het boek Small World is een satire waarin Martin Parr kijkt naar globaal toerisme. Ik vind dat hij in dit boek een mooi evenwicht bereikt tussen het esthetische van het beeld en de humor die erin verwerkt zit. Parr lacht met de toeristische sector en klaagt verspilling, gulzigheid en het bezoeken van een plek zonder er echt naar te kijken aan. Dat zijn allemaal dingen die meer dan twintig jaar later actueler zijn dan ooit.'

Een werk dat je tegenwoordig inspireert:

'Het kunstwerk dat me zeer hard heeft geïnspireerd om mijn recente reeks te maken, was het documentairewerk van Herbert Ponting op Antarctica. Ponting is een van de eerste fotografen ooit die de mogelijkheid heeft gekregen om Antarctica te fotograferen. De reeks is zeer geladen, omdat het een van de eerste documentaire werken over het continent is en omdat Ponting deel uitmaakte van de Terra Nova-expeditie. Tijdens die expeditie zijn meerdere bemanningsleden om het leven gekomen.'

Een werk waarmee je een leek zou introduceren:

'All about Saul Leiter is een boek dat meerdere werken van Saul Leiter samenbrengt door middel van teksten over zijn leven alsook citaten van de artiest zelf. Zijn werk is niet louter mooi, maar ook toegankelijk. Zelfs zonder al te veel voorkennis over het medium of de filosofie van de artiest, zul je er toch veel aan overhouden. Hij zei zelf over zijn eigen fotografie "I don’t have a philosophy, I have a camera."'