Kringen brengen kunst in het klooster

Open Expo vindt plaats in het verlaten Kartuizerklooster, dat eigendom is van de KU Leuven. Dit kunstenfestival is niet het eerste initiatief op deze prachtige verborgen locatie. In 2012 zocht het gelijkaardige Ithaka al zijn toevlucht tot het oude kloostergebouw.

De openingsavond was al meteen een voltreffer. Na de speeches van de presessen van NFK, de kring van de Leuvense filosofiestudenten, en Mecenas, die de studenten kunstwetenschappen samenbrengt, volgde een lezing van Wendy Wiertz over kunsten als hobby. Vervolgens vulden muziek en poëzie een van de kapellen van het klooster.

Meteen draaide ook de bar op volle toeren. Hetzelfde gold voor de platendraaier die de cava en pintjes van een streepje muziek voorzag. In de boeken werd vooral gesnuisterd, op zoek naar dat ene exemplaar.

Op de expo vind je werken van studenten van de organiserende kringen en vrienden van hen. Dat resulteert in een zeer diverse tentoonstelling van mode tot poëzie. Een lijn is er wel niet te vinden, want de werken zijn niet gelinkt aan elkaar, de locatie of een thema.

Dat hoeft ook helemaal niet voor een mooi studenteninitiatief. Het amateurisme heeft iets sympathieks en dromerigs. De belichting met duidelijk zichtbare lampen en verlengkabels draagt hieraan bij.

Kapel

Een van de mooiste exporuimtes van het klooster is de kapel met onder andere het werk van Pjotr Hubin. Hij ging in 2014 te voet naar Compostella en schetste toen elke dag in zijn dagboek. Het feit dat we die hoogstpersoonlijke tekeningen mogen bekijken, geeft ons het gevoel dat we voyeurs zijn. Geen idee of dat de bedoeling is, maar het werkt wel.

Verder vinden we in de kapel een maquette van Josje Kerkhoven, die perfect de geest van Open Expo weet te vatten. Een groot uitgevallen schoendoos is een tentoonstelling in miniatuur geworden. De verf lijkt nog nat en naast de maquette ligt een kaart van Leuven met het Kartuizerklooster omcirkeld. De droom van Josje is waarheid geworden. Ook de mistige mystiek van Annalise Delbouille, de zachte zijde van Olivia Beckers en de vluchtige weemoed van Valerie Hufkens blijven ons zeker nog even bij.

Zoals de schrijver Willem Elsschot al wist, staan tussen droom en daad wetten en praktische bezwaren in de weg. De filosofen van NFK en de kunstwetenschappers van Mecenas hebben samen die wetten en praktische bezwaren weggewerkt. Het gevolg is een uitgebalanceerd evenement. Echt talent is mogelijk aanwezig en toonmomenten als Open Expo kunnen dat helpen ontwikkelen. Op naar de volgende editie!