'Ik stapte uit de tv-wereld, er werd teveel met geld gesmost'

Met een diploma elektronica op zak zat Kristof Oosterlynck vast in een bureaujob. Een openstaande vacature bij Videohouse zorgde ervoor dat hij tuimelde in de wereld van de Vlaamse tv. Die wereld oversteeg landsgrenzen en stond hem toe te reizen naar China, Brazilië en het Afrikaanse continent om achter de schermen te werken op grote festivals en op de Olympische Spelen.

Na vijftien jaar liet Oosterlynck de tv-wereld voor wat het was en sprong hij als technieker-decorbouwer in bij Studio Orka, waar zijn vriendin als actrice meespeelde. Nu werkt hij halftijds bij Compagnie Tartaren (een sociaal-artistiek theatergezelschap in Leuven, red.) en is hij zelfstandig meubelmaker in hoofdberoep. 'Ik had nog wat te vertellen en ik wilde nog mijn creatief ding kwijt in theater, maar op een rustiger elan.'

Van tv naar theater

Als handige harry met een hart voor natuur en duurzaamheid kon hij het niet aanzien hoe materialen bij VRT en VTM na de opnames resoluut in de vuilbak belandden. 'Dat is een reden waarom ik uit de tv-wereld gestapt ben, omdat er te veel met geld gesmost werd. Ik heb dat ooit eens proberen aan te kaarten en toen ben ik heel hard tegen geen bakstenen, maar een betonnen muur gelopen', verklaart Oosterlynck.

Bij Compagnie Tartaren neemt hij die tv-ervaring mee in zijn takenpakket als technieker, dat bestaat uit audio, licht en video. 'Op dat gebied verschil ik wat met standaard theatertechniekers: video is mijn sterkste punt en licht is minder straf', geeft hij toe. Ook helpt hij mee het decor te bouwen en de scenografie op punt te zetten.

Nog belangrijker is het sociaal-artistieke aspect voor Oosterlynck: 'Ik zou graag hebben dat mensen niet meer in hun eigen winkel blijven rondkijken. De ervaring die ik nu al heb opgebouwd wil ik delen met mensen om hen te helpen.' Bij Tartaren hechten ze dan ook veel waarde aan de inbreng van hun niet-professionele acteurs. 'Inclusie is belangrijk', benadrukt Oosterlynck stellig.

Rampzalige freelancemarkt

Door de coronamaatregelen en de vele voorstellingen die telkens werden uitgesteld, is er een groot tekort aan techniekers in heel België. 'Dat krijg je niet zo snel opgelost. In de culturele sector doen een heleboel werknemers bijna evenveel onbetaalde als vergoede uren', legt Oosterlynck uit. Hij merkt ook op dat veel freelancers beter betaald worden bij aannemers en er meer regelmatige uren krijgen. 'Dan is de som rap gemaakt', stelt hij.

Daarnaast werken ze bij Tartaren ook met een beperkt budget in vergelijking met de grotere theatergezelschappen. Daar springt Oosterlynck zo creatief mogelijk mee om: 'Ik schuim rommelmarkten af, upscale tweedehandsspullen en gebruik afgedankte decors.' Zo kan hij ecologisch te werk gaan. 'Dat is een neveneffect dat ik heel hard apprecieer', vertelt hij.

Er is echter ook een keerzijde van de medaille, meldt Oosterlynck: 'Het daagt ons enerzijds uit om creatief en verantwoord om te gaan met geld en materialen. Anderzijds wordt er te veel verwacht dat zelfstandige techniekers altijd creatieve oplossingen zullen vinden.'

Manusje van alles

Die ecologische verantwoordelijkheid neemt hij ook mee in zijn beroep als meubelmaker. 'Ik start bij de boom die ik zelf of met mijn collega-boomverzorger ga omleggen. Van A tot Z zo Belgisch en ecologisch mogelijk te werk gaan, dat is mijn insteek.'

Oosterlynck is dan het liefst met zijn handen bezig achter de schermen of in zijn vrije tijd. Hij zegt geen nee tegen een uitdaging: 'De dag voor de première vroegen ze bij Studio Orka of ik een Paul kon spelen die dan überhaupt ook nog eens moest zingen. Dus ik stond met zeer veel stress op de scène, al zingend, maar na 320 voorstellingen ging dat vanzelf. (lacht)'