recensie> aMUZEment bijt de spits af met iconische Oscar Wilde komedie
IFTf aMUZEment: 'Het Belang Van Ernst'
High society, hypocrisie, een streepje muziek en vooral veel intrige. Met 'Het Belang Van Ernst' zet aMUZEment het Interfacultair Theaterfestival klassevol in.
Met een simpel decor en tijdloze kostuums imiteren de acteurs van Alfa, Mecenas en Musicologica de negentiende-eeuwse high society waar Oscar Wilde in Het Belang Van Ernst de draak mee steekt. Het stuk komt traag op gang met gesprekken tussen Mr. Algernon 'Algy' Moncrieff (Alek Bosmans) en Mr. John 'Jack' Worthing (Yannis Truyen). Zodra blijkt dat Algy en Jack een dubbelleven leiden, wordt het interessant.
Gewaagde keuze
Jack wil het moreel verstikkende platteland ontvluchten, terwijl Algy zijn familie in de stad ontwijkt. Om hun afwezigheden te legitimeren, creëren beiden fictieve persoonlijkheden. Leugens verstrengelen zich met de realiteit en al snel verliezen ze de grip op hun leven.
Ook Gwendolen (Hegeleen Kissel) en Cecily (Julie Jakobs), de verloofden van de mannen, raken in de leugens verstrikt. Enkel Lady Augusta, tante en aanstaande schoonmoeder in het verhaal, wankelt geen moment.
De casting van Lady Augusta is misschien wel de beste zet van aMUZEment. Ludwig Lombaerts - ook regisseur van het stuk - vertolkt moeiteloos zijn rol van vervelende, verontwaardigde en roddelende schoonmoeder. Het is een gedurfde, maar zeer geslaagde keuze. Zijn vertolking is realistisch, absurd en hilarisch tegelijkertijd.
In het algemeen zijn de acteurs goed gecast. Ze schikken zich allemaal perfect naar hun karakter, van hoofdpersonages met vreemde fascinaties en gewoonten tot de trouwe bedienden Lane (Gretel Baeten) en Merriman (Gert Van den Berghe).
Door en door Wilde
Het cynisme en de hooghartigheid spatten van het podium. Hoewel Wildes zinsconstructies niet altijd even alledaags klinken, worden zijn beschouwingen over de waarheid, de liefde, het huwelijk, het leven en de dood toch op een feilloze manier verweven met het verhaal. De acteurs spelen ook voortdurend met de term 'ernst', zowel als begrip als naam.
Op enkele momenten maken de acteurs een scheurtje in de wereld van de high society met een anachronisme of een doorbreking van de vierde wand. Dat gebeurt schaars en net subtiel genoeg. Het gezelschap is ook niet bang om stiltes te laten vallen. Zo trekken ze het publiek mee de scène in door hen het ongemak in de hoge kringen te laten voelen.
Na inmenging van Miss Laetitia Prism (Frieke Degelin Willekens) en dominee Frederick Chasuble (Rainer Huys) bereikt het stuk via verschillende plotwendingen uiteindelijk zijn ontknoping. Met het nodige gebrek aan ernst komt zo een einde aan de voorstelling. Het publiek heeft zich duidelijk geaMUZEerd. Wilde zou trots zijn.
