Het leven zoals het is: LUCA Drama

Je boterham verdienen op het podium. Velen dromen ervan, maar het is slechts weinigen gegund. Boven op de Leuvense Lemmensberg wagen de studenten van LUCA Drama hun kans.

De gemiddelde student lijkt het niet te weten, maar ook Leuven heeft een dramaopleiding. Verscholen tussen de bomen langs Gasthuisberg, ligt de campus van LUCA School of Arts, de kunstenhogeschool die opleidingen aanbiedt in Brussel, Gent, Leuven en Genk. LUCA School of Arts behoort bovendien sinds 2013 tot de Associatie KU Leuven (zie hieronder).

Zo ook LUCA Drama, de acteeropleiding op campus Lemmens. Een bende excentrieke artistiekelingen, luidt het cliché over “de toneelschool”. Een bezoekje op de berg leert ons echter iets anders. Een dramastudent is ook gewoon student. Zij het dan wel nét iets anders.

“Een belangrijk verschil met “gewone” studenten is dat wij geen lessen kunnen skippen,” vertelt eerstejaars Charlotte De Wulf. “Als je maar met een tiental studenten bent, valt het op als je er niet bent. Je kan het bovendien niet maken om af te zwakken, want je wil jezelf graag bewijzen.”

”Je hebt niet de kans om je te verstoppen,” vult tweedejaarsstudent Bart van der Heijden aan, “Je kan niet zeggen: vandaag leun ik achterover en ben ik geen deel van de groep. Een dramaopleiding is niet enkel een individueel parcours, maar ook een groepsproces. Het gaat niet enkel over jezelf, maar ook over jezelf inzetten.”

BLOOTGEVEN

”Jezelf inzetten”, krijgt volgens de mythes een best harde invulling op de toneelschool. Docenten breken je eerst af, om je daarna weer op te bouwen. Of is dat een fabeltje? “Dat is naar mijn gevoel overdreven,” zegt Charlotte, “De docenten zijn hard, maar hebben wel het beste met je voor. Die strenge aanpak is nodig als je ver wilt geraken.”

Toch is de opleiding soms een emotionele rollercoaster, vertelt Bart: ”Je komt jezelf tegen, opnieuw en opnieuw.” Ook derdejaarsstudente Lynn Van den Broek beaamt dat: “In het derde jaar ga je nog persoonlijker werken dan in de eerste twee jaren. Je vertrekt bij het maken van je bachelorproef namelijk echt vanuit jezelf en je familie.”

”Als ik iets toon aan mijn klasgenoten of leerkrachten, moet dat ook altijd iets van waarde zijn,” gaat Lynn verder. “Als je een taak maakt op de universiteit, dan blijft dat op papier. Alles wat je hier doet, komt echter helemaal vanuit jezelf. Dat maakt deze opleiding zo anders.”

Die persoonlijke aanpak schept bovendien een sterke band met de klasgroep, vertelt Bart: “Het is belangrijk dat je elkaar het vertrouwen geeft om jezelf bloot te geven.”

Wordt al dat graven in jezelf dan soms niet een beetje te veel? “Als ik heel eerlijk ben, heb ik me wel al eens afgevraagd of dit echt is wat ik wil,” geeft Lynn toe. “Je komt tijdens de opleiding soms in donkere kelders en dat weegt zwaar. Soms wil je eens leven zoals gewone mensen: opstaan, werken en thuiskomen. Maar dan besef ik dat ik dat na twee weken al beu zou zijn.”

REALITEIT

Buiten de schoolpoorten wacht de dramastudenten bovendien een harde realiteit: besparingen en een overvol werkveld. “Het is naïef te doen alsof je niet bezorgd ben wat hierna gebeurt,” gaat Bart verder. “Al geloof ik wel dat je je toekomst deels in eigen handen hebt. Braafjes afwachten tot je een rol krijgt, is geen optie.”

”Ik zie dit moeilijke klimaat dan ook als een aanmoediging voor jonge makers om zich nog meer te bewijzen. Je moet die woede gebruiken en laten zien dat je die hulp niet altijd nodig hebt om sterke dingen te maken.”

En net daar schuilt volgens Bart de kracht van LUCA Drama: “Een van de sterke punten van onze opleiding is dat je niet enkel wordt voorbereid om te spelen, maar ook op maken en regisseren.”

”Bovendien blijf je niet alleen op de berg, maar word je ook verplaatst naar het werkveld,” vult Lynn aan. “Vanaf het derde jaar repeteren en spelen we vaak in OPEK, midden tussen de makers en kunstenaars.”