Hard to get, de nieuwe norm?

Nerveuze afspraakjes, hordes aan elektronische aanbidders en welgeplaatste berichtjes met bijhorende emoticons. Vandaag de dag allemaal zeer normaal, maar deze gewoontes behoren zeker niet tot de aloude normen van het daten. Om tot een duidelijk beeld van de huidige situatie te komen, moeten we eerst een kijkje nemen naar het verleden.

Een loskoppeling van termen

Eeuwenlang huwden ouders hun kinderen uit met politiek of economisch gewin op het oog. Of de twee partijen al dan niet bij elkaar pasten, deed er vaak niet toe. Romantiek? Dat reserveerde men voor geheime ontmoetingen onder egelantierstruiken.

De laatste eeuw bevindt de liefde zich echter in een stroomversnelling. Paul Enzlin, professor Seksuologie, spreekt van een ware loskoppeling. Met de uitvinding van anticonceptiemiddelen en in het bijzonder de pil krijgen relaties een heel andere betekenis dan voordien. ‘De pil heeft ertoe geleid dat vrouwen bevrijd werden van hun biologisch noodlot, in de zin dat niet elke vrijpartij tot zwangerschap kan leiden. Vroeger was seksualiteit aanvaard binnen een relatie voor voortplanting, nu merk je dat relatie en seksualiteit meer losgekoppeld zijn.'

Of dat een goede ontwikkeling is geweest is niet zeker. Voor wie gelooft dat relaties en seksualiteit samenhoren, kan het een slechte evolutie genoemd worden. Het blijft, zeker in de studententijd, belangrijk om een seksuele identiteit te ontwikkelen, volgens Enzlin. En vandaag de dag moet dat niet meer verplicht in een relationele context. Ook alle sacraliteit rond maagd zijn, is door die loskoppeling van termen verloren gegaan. Maagdelijkheid wordt niet meer ervaren als iets positiefs, maar als iets waar men vanaf moet.

Twarrels, kwarrels, scharrels en prela's

De weg naar seksuele exclusiviteit blijft daarbij nog steeds een vorm van aftasten, benadrukt Enzlin. 'In Nederland hebben ze er natuurlijk allerlei benamingen voor gevonden, daar spreken ze bijvoorbeeld over twarrels, kwarrels, scharrels en prela's'.

Een twarrel is daarbij een 'twijfelachtige relatie waarbij men nog wat aftast om te kijken of het effectief iets kan worden'. De bekendere term 'scharrel' duidt aan dat je iemand hebt verleid om mee naar huis te krijgen. Bij 'kwarrel' wordt het leuk: die term wijst op het aspect waarbij je nog probeert te achterhalen of het een kwalitatieve scharrel kan zijn. Een prela is tenslotte de voorloper van een relatie.

De ongeschreven regels

Tegenwoordig gebeurt de zoektocht naar een partner steeds vaker via sociale media. Voor zij die zich wagen aan deze online paringsdans - die kan resulteren in een twarrel, kwarrel, prela of relatie - gelden een heleboel ongeschreven regeltjes.

Een constante binnen die regeltjes is dat men niet wanhopig mag overkomen: té snel antwoorden op een bericht wordt dikwijls afgeraden. Double texting, waarbij een tweede bericht volgt op een onbeantwoord bericht, is al helemaal uit den boze. Over je ex praten? Hoe wanhopig kan je zijn.

Daarnaast dicteren enkele hardvochtige stereotypes hoe het verleiden in zijn werk hoort te gaan. Zo moet een vrouw aanvankelijk hard-to-get spelen. Hier kan een link worden gelegd met de loskoppeling tussen relatie en seksualiteit: vrouwen hebben nu namelijk meer vrijheid op seksueel vlak dan vroeger. 'Een man die veel relaties heeft, is stoer; een vrouw daarentegen wordt al snel gezien als een hoer. Als vrouwen een te gemakkelijke prooi zijn, dan hebben mannen ook niets aan de “jacht” gehad', vertelt Enzlin. Het is deze zogenaamde 'stoer-hoer'-dichotomie die de hard-to-get mentaliteit in het leven roept.