Existenzweek strijkt neer in het LABO

De keuze viel dit keer op het oude dentaal laboratorium voor tandprotheses te midden van de oude ziekenhuissite St. Pieters, of kortweg: het LABO. Iedereen was er welkom voor een hapje en een drankje, maar vooral om als eerste de arbeidsvrucht van de Existenz-crew te bezichtigen.

Tocht door het donker

Als bezoeker ontstaat er meteen een spannende zoektocht wanneer je bij het betreden van Minderbroedersstraat 12 verzocht wordt om de blauwe voetjes te volgen. Die leiden naar een indrukwekkende stellingconstructie, die ‘gecontroleerd werd door de brandweer’, zo hoorden we een Existenz-lid een wantrouwig familielid geruststellen.

De vele kamers van het oude ziekenhuis werden onder handen genomen met verschillende materialen en droegen bijpassende namen zoals de Staalzaal en Atelier Bricolée. Het gros van de actie vond zondag plaats in de Zilverzaal, die haar naam ontleent aan haar - u raadt het - zilveren muur- en plafondbekleding. Zowel de voorzitter van Existenz als de departementsvoorzitter speechten voor een grote groep trotse ouders, die door hun creatieve kroost bediend werden met glaasjes cava, chips en ovenhapjes.

Ook de winnaars van de 12-uren ontwerpwedstrijd, waarbij teams twaalf uur de tijd kregen om een design uit te denken rond het thema gentle gentrification, werden bekendgemaakt. Die eerste plaats werd gedeeld door twee vierkoppige teams, één volledig mannelijk, het andere vrouwelijk en verbonden aan de universiteit Antwerpen. Daarnaast werd ook het nieuwste nummer van Unité voorgesteld, het semestrieel tijdschrift dat iedere Existenz-groep tweemaal uitbrengt. De rode draad van deze editie, ‘architectuur in de bredere context’ omvat artikels over innovatievere vormen van afvalverwerking en zogenaamde smart cities, maar ook een update over De Stelplaats, de vorige Existenz-locatie.

Dreampop en Funkrock

Terwijl de eerste muzikale noot van de avond, Sea (Peoples), zich klaarmaakte om de Zilverzaal te voorzien van dromerige deuntjes en harmonieuze zang met hier en daar een vleugje saxofoon, verspreidde het publiek zich om ook de andere ruimtes te verkennen. Wij waren vooral fan van de co-working spaces, waarbij gespeeld werd met modernere constructies in hout en nostalgisch aandoenende oma-lampen.

De hoeveelheid werk die in het project gekropen is, valt op. Het is te zien in de tricolore-tekeningen in de gangen, de honderden netjes in de muur geslagen spijkers (in wat we niet anders dan ‘de spijkerruimte’ kunnen noemen), de zorgvuldig opgehangen touwconstructies en de heuse trainingsring/speeltuin aan de rand van het gebouw. Tussen de concerten door konden bezoekers ook steeds terecht in de kelder, waar houten paletten waren omgetoverd in gezellige zitbanken. De avond werd feestelijk afgesloten door EME, die met hun mix van R&B en funkrock de Zilverzaal zo mogelijk nog voller en enthousiaster kregen dan de speeches aan het begin van de avond.