Existenz organiseert Café Exposé

Het is een avond waarop je je niet afvraagt of je ergens anders wilt zijn. Ook zonder hipsterbril en neus voor cultuur ben je welkom op een Existenzcafé. Met typische elementen zoals wijnkisten, planten en sfeerverlichting zorgen de vierdejaarsstudenten voor een leuk ingerichte locatie, die vertrouwd maar ook exclusief aanvoelt.

Geen leegstaand pand, maar het huis van kunstorganisatie Cas-co, een industrieel gebouw in de Vaartstraat, maakt plaats voor het café. “Cas-co is een nieuwe organisatie die sinds april in werking is getreden,” vertelt Martha Vandermaesen, verantwoordelijk voor de locatie. “Het stelt ateliers, werkplaatsen en projectruimtes ter beschikking aan kunstenaars en theatermakers die een professionele carrière ambiëren.”

OOG VOOR DETAIL

De toegangstickets zien er dan wel mooi uit, enkele trouwe bezoekers zijn teleurgesteld dat ze inkom moeten betalen. Witold Vandenbroeck, verantwoordelijke Promo, licht toe: “Door de beperkte capaciteit van het gebouw hebben we geopteerd voor een inkomprijs van twee euro. Zo kunnen we controleren hoeveel mensen er binnen zijn." Iedereen die voor acht uur zijn pols laat bestempelen, krijgt een gratis Existenzbon. “Zo is het inkomgeld snel terugverdiend,” meent hij.

Je komt naar een Existenzcafé voor de drankjes in confituurpotten, de mooie bonnen, rechtstreeks uit het Fablab, en de originele zitjes. Traditiegetrouw zorgt Existenz voor consumpties die de moeite waard zijn. Op het menu staan onder andere verse loempia's en kokospoffertjes. Helaas zijn rond negen uur de populaire cocktails op. Gelukkig is er Existenzbier in overvloed.

Normale stoelen, daar doen architecten niet aan mee. Zo was het café voorzien van originele zitgelegenheden zoals bouwstenen bedekt met kussens. “Want een stoel is te mainstream,” aldus een Snapchatbericht.

CULTUREEL VERANTWOORD

Café Exposé stelt projecten voor van kunstenaars van wie het hun werk zich op de grens bevindt tussen kunst en architectuur. De verschillende ruimtes bieden voor ieder wat wils. In de grote hal en in de zogenaamde basementworden een aantal kunstwerken geëxposeerd. In een zijruimte kan je op geurige tapijten tot rust komen tijdens een video-installatie. De traphal ligt dan weer vol met de gloednieuwe unité, het architectuurtijdschrift uitgegeven door Existenz zelf.

In een zaal op de eerste verdieping kunnen geïnteresseerden ook een lezing meepikken. Verschillende architecten en ontwerpers leggen uit waar ze mee bezig zijn. De lezingenreeks wordt echter onderbroken door een muzikale performance die helaas weinig mensen kan boeien.

Na afloop van de lezingen is enkel de theaterzaal nog goed gevuld. Het praatcafé is geëvolueerd tot danscafé. Zoals gepland eindigt het café rond één uur ’s nachts: een beschaafd uur. Je moet de zon niet zien opkomen om een leuke avond te hebben.