Een ode aan het onverwachte

Wie hem nooit heeft gehoord moet er even aan wennen. De stem van Spinvis (echte naam Erik de Jong) klinkt licht nasaal en het uiterlijk van een jonge god heeft hij ook niet meer. De nu 57-jaar oude zanger moet het ergens anders vandaan halen. Gelukkig heeft hij zijn prachtige teksten, vaak swingende muziek en enthousiasmerende verve om op terug te vallen. Ook afgelopen woensdag, in de uitverkochte Pieter de Somer-aula, liet hij het beste van zichzelf horen.

Van tevoren was aangekondigd dat Spinvis vooral uit zijn nieuwste album (Trein, Vuur, Dageraad) zou tappen. Wat we echter te horen kregen was een afwisseling van zijn succesvolste nummers van diverse albums. Kom Terug, Het Voordeel van Video en Hallo, Maandag kwamen zoal voorbij. Zelfs zijn zeventien (!) jaar oude album werd geëerd, in de vorm van Astronaut. Die variatie was eigenlijk alleen maar fijn, aangezien elk album zijn eigen aparte sfeer en karakter heeft. Dit leefde door in zijn concert.

Geen gemakzucht

Die afwisseling was prachtig, vooral de alternatieve en vaak originele manier waarop hij deze liedjes speelde. Zo kwam in een nummer van Spinvis opeens een stukje Raymond van het Groenewoud langs. Ook in het zingen zelf liet hij veel variatie horen. Zinnen die anders werden uitgesproken, woorden die net een fractie later kwamen dan verwacht, het was allemaal heel verrassend. Bovendien maakte het de liedjes vaak ook niet minder mooi. Een swingend Oostende bleek even leuk als het wat meer ingetogen origineel. Het Voordeel van Video werd dan weer wat rustiger uitgevoerd.

Niet alleen muzikaal liet Spinvis zijn spontaniteit zien. Vaak maakte hij tussen de nummers door even een babbeltje of wat opmerkingen. Zo werd ons medegedeeld dat zijn medezangers respectievelijk Merel en Saartje heten en dat Saartje hier in Leuven had gestudeerd. Het was allemaal heel persoonlijk en authentiek. Grapjes waren er natuurlijk ook: voor het spelen van Het Voordeel van Video zei hij bijvoorbeeld dat er een enquête over onze diepste geheimen onder onze stoel lag. Invullen was niet nodig, hij wist toch alles al… Intussen was voor iedereen duidelijk welk nummer zou gaan komen.

Merkwaardigheden

De experimentele drang is ongetwijfeld Spinvis’ grootste kracht. Soms kan die echter een beetje doorslaan, zie hiervoor minder geslaagde nummers als Lotus Europa. Ook op het concert kon je je afvragen of het gebruik van de zaag als instrument tijdens het nummer Ik wil alleen maar zwemmen wel zo’n goede toevoeging was. Volgens ons haalde het vooral de flow uit een daarvoor erg swingend liedje.

Wie zich al te erg stoort aan deze ‘merkwaardigheden’, ziet (of hoort) echter het grote plaatje niet. De kracht van Spinvis ligt juist in zijn disrespect voor het voorspelbare. Het maakt deel uit van de identiteit van zijn muziek en het is eigenlijk alleen maar te hopen dat dit zo blijft. Hier in Leuven liet hij in ieder geval geen teken van slijtage zien.