Een filmfestival voor iedereen

Al twintig jaar lang is Leuven de thuisbasis van het Holebifilmfestival. Van 9 tot 26 november kan de stad proeven van een rijk aanbod aan films, maar ook dans- en theatervoorstellingen met een holebi- en/of transgendergerelateerd thema.

Naar jaarlijkse traditie krijgt het festival een feestelijke inhuldiging met kortfilms als prikkelend voorsmaakje voor de komende weken. Dit keer vindt het plaats vanuit de Minnepoort in Leuven en wordt het bijeen gepraat door radio- en televisiepresentator Xavier Taveirne.

Holebikort

Een cruciaal onderdeel van de openingsavond is het bekendmaken en vertonen van de genomineerden voor Holebikort, een internationale kortfilmwedstrijd die het Holebifilmfestival organiseert. Een moeder op een nudistencamping, een man vermomd als Russische balletjuffrouw: de kortfilms tonen fictieve personages die tegelijkertijd ook boegbeelden zijn. Het Holebifilmfestival is voor iedereen.

Filmregisseurs die thema's rond gender en seksualiteit in hun werk omarmen, maken kans op een publieksprijs. Meer dan honderd inzendingen van filmregisseurs uit binnen- en buitenland passeren het kritische oog van de jury. Dit jaar zit Joke Devynck die voor. Zij is actrice en meter van het Holebifilmfestival.

Na zorgvuldig overleg presenteert de jury een selectie van vier kortfilms, waaronder één Belgische. Stuk voor stuk zijn ze pakkend en rauw, subtiel en intiem. Het aanwezige publiek is echter eensgezind en kroont Jorge Muriels Jo efímero, letterlijk vertaald als 'Het kortstondige', als winnaar van Holebikort. 'Zijn film is er een die je kan voelen, ruiken en proeven', aldus Devynck.

Memorabilia

Schommelend tussen heden en verleden vertelt Muriel het verhaal van twee mannen die elkaar vluchtig ontmoeten in een metrostelsel. Op enkele minuten wisselen de mannen blikken, aanrakingen, een boek en een bloem uit. Hoewel ze elkaar nooit meer zullen zien, koesteren ze dit alles tot op hun oude dag. De manier waarop Jorge Muriel met tijd en herinnering speelt, is meesterlijk. Bijna té perfect.

Taveirne geeft toe: 'Voor mij zat de kracht van de film in de laatste minuut. We hebben allemaal wel eens zo'n moment meegemaakt dat kortstondig was, maar toch een enorme indruk op ons heeft achtergelaten. Een moment waar we vaak aan terugdenken, maar nooit iets mee hebben gedaan.' De kracht van Jo efímero zit in de wijsheid dat in het leven alles vluchtig, maar tegelijkertijd ook bepalend is.

Hoewel er een immense schoonheid in mislukking schuilt, is het opvallend hoe weinig van de getoonde films eindigen op een positieve noot.

Niet alleen is dat een veelgehoorde kritiek op films rond homoseksualiteit, het is ook een pijnpunt voor velen in de gemeenschap. Taveirne vertelt: 'In de jaren '90 stierf op het einde van de film de homoseksueel aan aids. Nu zien we films waarin holebi's en transgenders uitgelachen en uitgescholden worden. Hun geworstel moet te zien zijn, maar het mag soms wel eens wat minder problematisch overgebracht worden.'

Nieuwe awards

Dat films maken over mensen die zich niet in hokjes laten stoppen een uitdaging is, willen de organisatoren van het Holebifilmfestival niet ongemerkt voorbij laten gaan. Naast een Thema Award die dit jaar in teken staat van 'trans', reikt deze editie ook een Bravery Award uit aan een kortfilm die blijk geeft van grote moed.

De Nederlandse Lara Aerts sleept met haar regiedebuut Meisjesjongensmix de prijs in de wacht. Aerts volgt Wen Long, een negenjarig intersekse kind dat zowel speels als moedig haar verhaal doet voor de camera.

Het Holebifilmfestival laat zien dat er een beweging op komst is: een golf aan filmmakers die taboes doorbreken met regisseurs die holebi's en transgenders vieren en belichten. Voor Taveirne is het een zichtbare evolutie sinds vroegere bezoeken aan de videotheek met rode kaken, zoekend naar een cassette van een homoseksuele film. 'De tijden zijn veranderd. Holebifilms zijn er nu in grote mate en voor iedereen. We zijn niet meer alleen in onze zoektocht.'