artikel> Boeken met impact
Dubbel geboekt: Kenny Van Minsel en Robbe Van Hoof
In ‘Dubbel geboekt’ laten we elke editie twee prominente figuren met een link aan het woord over een boek met impact. Ditmaal geven we het podium aan twee voorzitters van Leuvense studentenorganen.
Kenny Van Minsel, voorzitter LOKO
De vliegeraar - Khaled Hosseini
'Het is misschien een cliché, maar ik heb gekozen voor De vliegeraar van Khaled Hosseini', vertelt Kenny Van Minsel. De vliegeraar is de debuutroman van de Afghaans-Amerikaanse schrijver Hosseini en vertelt het verhaal van twee beste vrienden die samen opgroeien in Kaboel, tot een vreselijk voorval hun levenspaden voorgoed splitst. 'Het boek begint kleinschalig met de zorgeloze vriendschap van Amir en Hassan. Maar op de achtergrond sluipen een aantal gebeurtenissen uit de geschiedenis van Afghanistan het verhaal binnen, die ik als historicus uiteraard geweldig vind: het opdoeken van de monarchie, de revolutie van het communisme en de strijd tussen sjiieten en soennieten.'
Van Minsel spreekt voorts vol lof over de thematiek die in De vliegeraar aan bod komt: 'Schuldgevoel staat centraal in het boek. Amir, het hoofdpersonage, laat na zijn beste vriend uit een hachelijke situatie te redden en torst decennialang een gevoel van spijt mee', aldus Van Minsel, die eveneens genoot van de manier waarop Hosseini het thema vaderliefde heeft neergepend. 'Amin en zijn vader zijn de meest uiteenlopende personen. Erg mooi om lezen was die voortdurende zoektocht vol hindernissen naar zijn vaders acceptie.'
'Een fenomenaal boek dat tot tranen toe beweegt'
Kenny Van Minsel, voorzitter LOKO
Ondanks de loftrompet voor Hosseini's schrijfwijze had hier net zo goed een boek van Stephen King kunnen prijken. 'Want,' doet Van Minsel uit de doeken, 'The Shining is een van mijn favoriete boeken aller tijden'. Waarom de keuze dan toch op De vliegeraar is gevallen? 'Hosseini heeft mijns inziens langer nagedacht over zijn roman', stelt Van Minsel. 'Hij raakt verscheidene thema’s aan binnen een abstracte wereld - ik heb nog nooit voet gezet op Afghaanse bodem - en toch zijn ze heel herkenbaar. Het is eenvoudigweg een fenomenaal boek, dat bovendien tot tranen toe beweegt.'
Letterlijk, zo blijkt: 'Ik las het boek twee jaar geleden voor de eerste maal op de trein, en ben toen op een haar na beginnen te blèten.'
Robbe Van Hoof, voorzitter Stura
De schaduw van de wind - Carlos Ruiz Zafón
Van Hoof vindt het moeilijk om een boek te kiezen, maar gaat toch voor De schaduw van de wind van de Spaanse auteur Carlos Ruiz Zafón. 'Omdat dat het boek is dat mij na al die jaren het meest is bijgebleven.' De schaduw van de wind grijpt plaats in het Barcelona van net na de Spaanse Burgeroorlog. In de roman volgen we Daniel, die door zijn vader mee wordt genomen naar het Kerkhof der Vergeten Boeken en opgedragen wordt één boek uit te pikken dat hij voor de rest van zijn leven moet beschermen. 'Daniel gaat voor een boek van Julián Carax, getiteld 'De schaduw van de wind'.'
'Als dusdanig krijg je heel snel een verhaal binnen het verhaal', vertelt Van Hoof. 'Net als de lezer wordt Daniel meegezogen in het boek. Zijn queeste bestaat er vanaf dan in meer te ontdekken over de schrijver. Op die manier kom je zelf ook meer te weten over de 'echte' schrijver.' Lezers zien Daniel tijdens zijn zoektocht opgroeien, wat het boek volgens Van Hoof extra cachet geeft: 'De psyche van de mens wordt doorgrond in het verhaal. Het gaat over liefde, verlangen en affectie, maar ook over wraak, verdriet en woede.'
'Zafón geeft de ruwheid weer van het Spanje na de burgeroorlog'
Robbe Van Hoof, voorzitter Stura
Van Hoof, een zelfverklaarde geschiedenisfreak, bewierookt de manier waarop Zafón de ruwheid weet weer te geven van de periode na de burgeroorlog: 'Spanje ging gebukt onder het Franco-regime. Je voelt doorheen het boek wat die militaire dictatuur teweegbracht bij de Spaanse bevolking. Zeker omdat het verhaal zich afspeelt in Barcelona, een stad die ontiegelijk hard geleden heeft tijdens die periode en de decennia erna.'
'Ik las het boek voor het eerst toen ik een jaar of veertien was. Eerst in het Nederlands, maar later ook in het Engels.' Toch hoopt Van Hoof het boek ooit in de oorspronkelijk geschreven taal te lezen: 'Ik zou graag het verhaal opnieuw beleven maar dan in de originele bewoording, de poëzie van het Spaans. Helaas reikt mijn Spaans nog altijd niet verder dan een bestelling aan de bar.'