recensie> Huiveren tussen de stoommachines

Derde Elsewhereconcert springt net onder de lat

Afgelopen woensdag vond het derde Elsewhereconcert plaats met Daghraven en Inwolves. Het Thermotechnisch Instituut bleek weer een sfeervolle locatie, maar een volledig geslaagde avond werd het niet.

Tijdens Elsewhere organiseren het STUK en 30CC concerten op ongewone plekken. De eerste editie, waar John Lemke en Innerwoud hun ding mochten komen doen, ging door in het Stadhuis van Leuven. In december vulden CHVE en Syndrome dan weer de kapel van het KADOC met hun onheilspellende klanken.De vierde editie gaat door op 4 mei in het Zoölogisch Instituut, waar Razen en Nathan Wouters zullen aantreden.

Met Elswhere slaan cultuurcentrum 30CC en kunstencentrum STUK de handen in elkaar om muziek buiten de concertzalen tebrengen. In december gaven CHVE en Syndrome zo een betoverend concert in destemmige kapel van het KADOC. Deze keer was het oog gevallen op het Thermotechnisch Instituut in Heverlee. Tussen de oude tentoongestelde machines en verwrongen getuigen van een ijzeren verleden, stonden, zoals in de eerdere edities, tweegroepen op het podium die de grenzen van wat muziek kan zijn, aftastten.

Na een korte rondleiding door een sympathieke ingenieurmocht Daghraven als eerste het gebouw laten daveren. En dat is vrij letterlijkte nemen. Daghraven is een nieuw project van Kevin Imbrechts, ook bekend alsspilfiguur van Illuminine. Als die laatste band echter het licht voorstelt, dan is Daghraven de pikzwarte, ijzige afgrond.

Daghraven is de pikzwarte, ijzige afgrond. ​

Hier geen lichtelijk melancholische klanken, wel kille ambienten beklemmende drones. Het gebouw, met zijn oude industriële setting, dat nogextra gewicht kreeg door de schaarse belichting, smolt perfect samen metde muziek. Een minpunt was wel dat de ramen bij momenten heel hard meetrilden,wat wel durfde storen. Op andere momenten sloot het dan weer uitstekend aanbij de muziek.

Wie een over het podium dansende Imbrechts wouaanschouwen, was op het verkeerde optreden terecht gekomen. Geconcentreerdbleef de muzikant een heel optreden strak over zijn laptop en effecten gebogen. Bij dit soort muziek is het vooral de erg fysieke ervaring tijdens eenconcert die de meerwaarde vormt. Door de fragiliteit van het gebouw bleef hetvolume over het algemeen redelijk beperkt, waardoor die fysieke ervaring somsontbrak. Maar al bij al toch knap hoe Imbrichts jemeetrekt in zijn duistere trip.

Gotische fusion

Daarna was het de beurt aan Inwolves, een trio rond drumsterKaren Willems. Een dame waar wij niet graag problemen mee zouden hebben en dieop het vlak van drummen van niemand lessen te leren had. De muziek bestond uiteen mengeling van noiserock en iets wat je zou kunnen omschrijven als gotischefusion (bestaat dat genre ondertussen al?). Het optreden bleek echter eenhobbelig parcours.

Een rillingen veroorzakende finale maakte iets goed

Op sommige momenten probeerden de drie net iets té hard. Als je dan toch het ongeleide projectiel wilt uithangen, wees dan boeiendongeleid. Kettingen bovenhalen en toch niet irriteren is, als je nietEinstürzende Neubauten heet, sowieso al moeilijk. Wanneer het trio echter eenstrak samenspel neerzette, werd het meteen veel meeslepender, zekertegen het einde van de set aan. Een rillingen veroorzakende finale maakte tochnog iets goed. Over het algemeen was het wel een geslaagde avond te noemen, diehet niveau van de vorige edities echter net niet haalde.

De vierde en laatste Elsewhere vindt plaats op 4 mei in het Museum voor Dierkunde.

Powered by Labrador CMS