RECENSIE BELEUVENISSEN
De paus uit Roma: Jokke, Glints en The Subs zorgen voor feestje van het jaar op Beleuvenissen
Wie had gedacht dat de paus dit weekend al zijn intrede zou doen in Leuven? Met The Pope of Dope zetten The Subs de kers op de taart van een onvergetelijke concertavond in Leuven, die al niet meer fout kon aflopen na een cursus filosofie van Jokke en een knalprestatie van Glints.
Vergeet de wei van Werchter of Dreamville in Peer. Gisteren was de Oude Markt opnieuw thé place to be voor wie graag een danspasje zet tijdens de laatste avond van Beleuvenissen. Net als vorige week was de programmatie een schot in de roos.
Zit Zat Zot van Jokke
Om acht uur 's avonds was op de Oude Markt een plaatsje voor Jokke gereserveerd. Niet op een terras, maar toch voelde de Leuvenaar zich meer dan thuis: het volledige optreden legde hij af op blote voeten.
De rijzende artiest begon ooit als rapper onder de naam Jokke Negatief, maar neigt vandaag eerder naar kleinkunst als meesterlijke verhalenverteller. Aandacht voor de hiphop van weleer was er voldoende: met een rustige versie van Leven Om Te Leven stemde Jokke zijn publiek meer dan tevreden.
Door vooral nummers uit zijn debuutalbum Verzamelwoede te spelen, uitte hij zich vooral als filosoof van de kleine dingen in het leven. Verdwijnen is slechts een idee: de verhalenverteller had zomaar aan de faculteit Wijsbegeerte kunnen studeren.
Orgelpunt van Jokkes optreden was Zit Zat Zot, een nummer dat de artiest samen met het publiek op de kasseien van de Oude Markt bracht. En jawel, ook nu moest hij niet van schoenen weten.
Toch kwam de performance van Jokke niet volledig tot zijn recht. De band voelde wat statisch aan, en bij de frontman primeert sowieso al het verhaal boven de muziek. Desalniettemin grapte en grolde Jokke zich nogmaals in de harten van het Leuvense publiek.
Glints: internationaal aanvoelende apotheose
Gratis festivals zijn altijd een dubbeltje op zijn kant. Vaak dagen er wel veel mensen op, maar slaan ze liever een babbeltje dan zich te laten meeslepen door de performance van de artiest. Bij Jokke werd de sfeer daardoor iets té gemoedelijk, Glints maakte er korte metten mee.
Met een kwartiertje vertraging vuurde de Antwerpenaar vanaf het eerste nummer zijn knetterende beats op de Oude Markt af. Zijn concert kon dan ook samengevat worden als een langgerekte opbouw naar een absolute apotheose, die het publiek kreeg in Roma.
De acts op Beleuvenissen durven al eens wat braaf of gezapig aan te voelen. Maar daar had je bij Jan Maarschalk Lemmens allerminst last van. Al vanaf opener All In waren we er steeds meer van onder de indruk hoe goed zijn show in elkaar stak. Zo zorgden de drie blazers niet alleen voor extra cachet bij de meeste nummers, maar hadden de mannen ook gevoel voor dramaturgie.
Van een danspasje hier en daar, tot het prachtige beeld waarbij de drie blazers zich rond Glints verzamelden, terwijl die op een verhoogje stond, en ook nog eens mythisch werd belicht, én verblind. Glints ging meer dan ooit all in. Dat Britse accent blijft overigens ver-ru-kkelijk.
Het hielp dan natuurlijk ook niet dat haast élk nummer erop was – vooral Fear, Blank en (Not A) Housewife, de geniale Daan-remix, zorgden voor een gevaarlijke maar opwindende chemische reactie bij het publiek. In All Blue Hair bracht Lemmens een ode aan zijn Leuvense lief, dat door het publiek – alsof ze net een Olympische medaille had gewonnen – naar voren werd gestuwd. Een romantisch momentje volgde, wij hapten naar adem.
Het cheesy kantje van Glints kwam zo naar voren, eentje dat ook nog eens geïllustreerd werd in So Sorry, met de bevallige Blu Samu. Momenten die welkom waren in een set die veel van onze conditie vroeg, wat we natuurlijk alleen maar als iets positief beschouwen. Memorabel optreden.
The Subs: vergeet je personal coach
Net voor middernacht bestegen The Subs op glorieuze wijze de rode loper met gouden borduurwerk die Glints voor hen had uitgerold. Dat een technofeest succesvol kon zijn op de Vismarkt, wisten we al sinds de knalprestaties van juli. Op de Oude Markt schakelden The Subs nog een versnelling hoger.
De Belgische band slaagde er zowaar zonder moeite in om het publiek 'Camembert Président' te laten scanderen terwijl rake bassen het trommelvlies verwenden. Vergeet je personal coach of de Weight Watchers. The Subs kregen in Leuven elke spier aan het bewegen.
Aan surrealisme overigens geen gebrek. Op het einde van de set werden drie vuilnisbakken het podium opgereden. Toen The Pope Of Dope daarop even later het dansfeest met verve eindigde, was het voor ons meer dan duidelijk: de laatste avond van Beleuvenissen overtreft nu al het volgende Patroonsfeest van de KU Leuven.
