'De filmzaal is ook mijn studieobject'

Een reeks aan toevalligheden bracht Lisa Foster in Leuven. Zo kwam de Nederlandse door een uitwisseling al in Gent. Hoewel ze haar portfolio daar inleverde om Illustratie te studeren aan de KASK, kwam Foster terecht op de banken in de richting Animatiefilm. Fosters eindwerk Heen en Weer werd gedraaid op het Kortfilmfestival in Leuven. Kunst en film; verschillende media verstrengelen zich in Fosters wereld.

Vandaag is de beeldende kunstenaar terug te vinden in de projectiekamer van Cinema ZED waar ze als projectionist haar dagen vult. Een job die haar op het lijf geschreven is: 'Als filmmaker begrijp ik de intentie van de regisseur en de taal van het beeld. Zo kan ik de film vertalen naar het brede publiek', verklaart Foster. Dankzij haar komen de films in Cinema ZED goed tot hun recht.

Kunst en vermaak

Foster heeft een grote connectie met cinema. Als kind wou ze alle films duizend keer bekijken en later werkte ze als student in de bioscoop. Toen was het om popcorn op te ruimen; nu ontfermt ze zich over een vlot verloop van de voorstellingen. 'Ik zorg ervoor dat het licht en geluid juist zijn afgesteld, de film en reclame elkaar correct opvolgen en er eventueel een voorgesprek kan zijn.'

Als een ware curator zorgt Cinema ZED voor een selectie aan betere films met een kunstig kantje. Daardoor schotelt de eigenzinnige bioscoop de beeldende kunstenaar een goed menu voor. 'Als dezelfde vacature openstond bij Kinepolis had ik het niet gedaan. Voor mij is er nog een verschil tussen kunst en vermaak, waarbij de cinemagigant vooral focust op dat laatste', legt Foster uit.

Tegelijk biedt Fonk (Productiehuis aangesloten bij Cinema Zed red.) allerlei kansen buiten de kleine techniekkamer achterin de zaal. Van posters, illustraties tot creatieve inspraak, Foster grasduint verder in het domein met een gemotiveerd team aan cinemafanaten.

De film(zaal) als studieobject

Doordat Fosters werkdag doorspekt is met fragmentarische filmstukjes, doet ze ook geregeld inspiratie op in de cinemazaal. 'Mijn vrije tijd tussen de filmvertoningen door spendeer ik aan de administratieve kant van mijn kunst, hoewel ik soms ook een vlugge schets durf te maken', geeft ze toe.

Aan inspiratie ontbreekt het niet bij Foster. Integendeel, naast de beelden op het breedbeeldscherm kijkt ze vooral naar de connectie tussen mensen en hun emoties in de donkere zaal. 'Als de lampen terug aangaan na afloop van de film hoor ik graag wat de mensen ervan vonden', vertelt de projectionist. Daarna slorpt ze die interacties en meningen op in haar eigen kunstige verhaal.

Toekomstkleuren

Hoewel sommige artiesten het moeilijk kregen tijdens de covidpandemie, ontlook voor Foster een gunstige tijd om met verschillende media aan de slag te gaan. 'Enkel illustreren zou me belemmeren, daarom ga ik altijd een stapje verder', vertelt Foster. In de periode dat de cultuursector haar deuren moest sluiten, morrelde ze dagelijks aan een nieuwe productie. 'Ik stortte me zodanig op het project dat een terugkeer naar de dagelijkse routine in Cinema ZED even wennen was.'

In de tussentijd maakt Foster nieuw materiaal en zorgt ze voor allerlei exposities. Ze schaart zich ook achter een nagelnieuw project: Copper & Light. 'Dat samenwerkingsverband geeft jonge artiesten zichtbaarheid, kansen en ondersteuning, want als jonge kunstenaar is het niet makkelijk om jezelf te lanceren', licht Foster toe.

En kijkt Foster liever thuis films of op het grote scherm? 'Soms verander ik van shift om als eerste een film mee te kunnen pikken in de bioscoop. De thuiservaring houd ik voor wanneer ik delen van de film al vaker heb gezien tijdens het projecteren.'