CREATIVE in SOLITUDE geeft jongeren een platform

Een website, een instagrampagina en een boek op de planning: met CREATIVE in SOLITUDE helpt initiatiefneemster Zoë Demoustier jongeren om hun stem naar buiten te brengen. 'Zeggen dat we hen een stem geven, klopt niet helemaal', vertelt ze. 'Ze hebben hun stem al gevonden. Wij helpen om die stem een platform te geven.'

Demoustier komt veel in contact met jongeren, zowel via creatieve projecten als via de lessen die ze geeft. 'Tijdens de online lessen merkte ik dat de energie die ik normaal bij jongeren ervaar, volledig verdwenen was.' Het isolement en de coronamaatregelen wogen zwaar op de mentale en creatieve ruimte van jongeren, merkte Demoustier. Omdat Zoom zich moeilijk leent voor dans, verruilde ze haar beeldende aanpak voor het woord. 'Toen merkte ik dat jongeren nood hadden aan gesprekken en dat ze opgelucht waren dat iemand naar hun ervaringen vroeg.'

Getuigenissen

Jongeren – tieners én studenten – vertellen op het platform over hun gevoel van verlies, eenzaamheid, verdriet, angst, maar soms ook kwaadheid. 'Ze hebben het gevoel dat ze van alles missen, dat hun veel wordt verboden maar dat ze niet deel kunnen nemen aan het gesprek.' In de eerste getuigenissen schuilde veel eenzaamheid, angst en soms ook depressieve gedachten, maar er ligt een evolutie in, aldus Demoustier.

'In de latere getuigenissen beginnen jongeren hun emoties echt vorm te geven en zoeken ze die creativiteit weer op', zegt Demoustier. De getuigenissen krijgen een gelaagd karakter: de persoonlijke emotie zit er nog in, maar ook de collectieve ervaring wordt betrokken: we vinden elkaar en moeten er samen door. 'Die dualiteit is hoopgevend.'

Veelzijdigheid

Het platform zelf is ook dualistisch opgebouwd en combineert beeld met tekst. Dat oogt artistiek mooi, maar brengt ook mensen samen: 'Woord was een heel nieuw medium voor mij. Dat wilde ik graag combineren met beeld, omdat dat voor mij toch steeds spreekt op een andere manier.'

Samen met Annemie Boonen en Tinzi Yada werd het project uitgewerkt tot de vorm die het nu heeft: een website, maar ook een instagrampagina waarop getuigenissen in bredere vormen als dans en muziek gedeeld kunnen worden. Het oorspronkelijke idee van een boek staat ook nog steeds op de planning. Daarin moeten alle ervaringen gebundeld worden.

Naast dit alles worden er ook nevenprojecten georganiseerd. Het eerstvolgende evenement zal op 28 februari plaatsvinden. Demoustier: 'Het is de bedoeling om jongeren dan teksten te laten voorlezen, zodat we hun stem horen.' Dat evenement zal gekoppeld worden aan een panelgesprek waarin jongeren en beleidsmakers met elkaar in gesprek gaan.

Hoop

Het project werd net voor de jaarwisseling gelanceerd, maar blijft groeien dankzij nieuwe inzendingen. Beeldmakers kunnen op de site teksten bekijken om te illustreren, maar eigenlijk is eender welke creatieve uitlating welkom. Zo wordt het netwerk tussen de jongeren langzaam, maar zeker uitgebreid.

Zoë Demoustier ziet het hoopvol gebeuren: 'Ik heb veel geloof in de huidige generatie jongeren, omdat ze durft te zeggen wat er in zich omgaat. Daarom net is het heftig om die sluimerende vermoeidheid te zien, maar ik zie wel dat ze niet opgeven, en dat ze met deze situatie iets proberen te doen.'