recensie> Buiten de bühne: 135mm
'Concertfotografie is niet weggelegd voor wie veel slaap nodig heeft'
Roel Van de Velde, muziekliefhebber en huisfotograaf van Het Depot, vertelt over de lange nachten als fotograaf, kansen benutten en de warmte van de Leuvense concertzaal.
We ontmoeten elkaar in de foyer van Het Depot. Buiten schijnt de zon, binnen weergalmen de drums. De soundcheck voor een uitverkochte show van MEROL klinkt in de achtergrond, terwijl Roel Van de Velde, ook wel gekend als 135mm, spreekt over zijn passie voor zowel fotografie als muziek.
In de middelbare school kon Van de Velde kiezen tussen verschillende optievakken, waaronder fotografie. Die kans liet hij niet liggen. Hij pakte toen een camera vast om hem daarna nooit meer los te laten.
Van barman tot concertfotograaf
Na jarenlange hobbyfotografie besloot Van de Velde op zijn 27ste om avondonderwijs fotografie te volgen. Die opleiding van een viertal jaar zorgde ervoor dat hij steeds vaker en intenser met zijn foto's bezig was. Niet veel later begon hij als fotograaf in bijberoep.
Als tiener fotografeerde Van de Velde al eens op kleinere festivals bij hem in de buurt, zoals op Rock Herk. Daar kreeg hij de smaak te pakken voor concertfotografie: 'Ik vond dat geweldig, maar had er nooit rekening mee gehouden dat het een volwaardige bezigheid kon zijn.'
'De tofste concerten zijn die waar ik op voorhand niet veel van verwachtte'
Om zijn sociaal leven wat op te krikken, ging hij aan de slag als vrijwilliger in Het Depot. Als rasechte muziekliefhebber en na twintig jaar in Leuven te wonen, was de Leuvense concertzaal hem niet onbekend. Hij hielp er een handje bij de ticket-, inkom- en barshiften.
Zijn bijberoep als fotograaf kwam al snel ter sprake. 'Het ging eigenlijk heel vlot. Ze vroegen me of ik eens een concert wou fotograferen', vertelt hij. 'Uiteráárd interesseerde me dat.' Voor Van de Velde het wist, was hij als 135mm een van de vaste concertfotografen van dienst.
Gezellige concertzaal
De concertzaal van Het Depot is aan de kleinere kant, maar dat maakt volgens Van de Velde alles net persoonlijker. Op z'n beurt zorgt dat ook voor extra opportuniteiten. Zo vertelt Roel dat zijn takenpakket de pure concertfotografie overstijgt: 'De backstage en de voorbereiding doe ik ook graag en dat gaat hier.'
Daarnaast is er ook ruimte voor andere projecten. Zo houdt hij zich nu bezig met een portrettenreeks over de vrijwilligers van de Leuvense zaal.
De programmatie van Het Depot bevat dikwijls minder bekende, up-and-coming bands en artiesten. Ook dat maakt de concertzaal voor Van de Velde uitermate interessant, want zo leert hij veel nieuwe muziek kennen. Hij bekent: 'De tofste concerten zijn die waar ik op voorhand niet veel van verwachtte.'
A l'improviste
Naast zijn bijberoep als fotograaf werkt 135mm nog fulltime. Hij meent dat het economisch gezien heel moeilijk is om van fotografie te leven, laat staan van concertfotografie, tenzij hij ook bruiloften erbij neemt. 'Ik heb een tijd huwelijken gedaan, maar vond dat niet tof', legt hij uit. 'Dat is minder rock & roll. (lacht)'
'Op een concert heb je de omstandigheden niet onder controle'
Van de Velde is niet alleen concertfotograaf: hij doet ook portret- en productfotografie, hoewel zijn passie duidelijk bij de eerste vorm ligt. Daarin zoekt hij naar zijn eigen stempel. 'Ik werk heel spontaan en improviseer constant', omschrijft hij zijn fotografiestijl. 'Puur op technisch vlak werk ik bijvoorbeeld vaak met reflecties en dubbele beelden.'
Dat hij graag improviseert, komt maar al te goed van pas bij zijn concertfotografie: de moeilijkheid van het vak ligt immers in het gebrek aan grip op de setting. Bij het vastleggen van een concert ben je verplicht om te werken met wat je krijgt. 'Het is een uitdaging om een originele insteek te vinden en niet vanuit hetzelfde standpunt dezelfde foto's te nemen, ondanks dat je de omstandigheden niet onder controle hebt', klinkt het.
Muziek ontdekken
Of 135mm een routine heeft voor hij een concert fotografeert? 'Ik probeer, in de mate dat ik tijd heb, te luisteren naar de artiest en al eens een live show te bekijken op Youtube', vertelt hij. Zo let hij op het aantal leden van de band, waar ze meestal staan en hoe ze bewegen op het podium.
Na een optreden moet het echte werk nog beginnen: de nabewerking. Dat duurt vaak tot in de vroege uurtjes. Hij getuigt: 'Het is niet weggelegd voor mensen die veel slaap nodig hebben.' De regeling met Het Depot luidt dat de foto's de dag erna online geplaatst worden. In de praktijk betekent dat voor Roel dat hij diezelfde avond alles nog bewerkt.
Ondanks dat het vaak wordt onderschat hoeveel uren er vooraf en nadien in kruipen, haalt 135mm veel voldoening uit zijn artistieke bijberoep. 'Ik volg veel artiesten en bands op Instagram en daar zie ik constant mijn foto's verschijnen. Dat geeft voldoening', legt hij uit.
'Ik vind het zo spijtig dat ik Arno nooit heb gefotografeerd'
Zijn droomartiest om te fotograferen is U2, om zo in de voetsporen te treden van zijn idool, de Nederlandse fotograaf Anton Corbijn. Dichter bij huis heeft hij veel bewondering voor de zanger Daan. 'Ik vind het zo spijtig dat ik Arno nooit gezien en gefotografeerd heb', vertelt hij. 'Dat was ook iemand waar je weer veel inspiratie uit kon halen.'
Doe je eigen ding
'Doe wat je graag doet en laat je niet ontmoedigen.' Zo steekt Van de Velde beginnende fotografen een hart onder de riem. Daarnaast moedigt hij aan om er echt voor te gaan als je ambitie hebt. 'Je moet zelf kansen zoeken en die benutten', klinkt het. 'Niemand gaat aan je deur komen kloppen. Je moet er zelf voor gaan.'
135mm eindigt met een laatste oproep voor Het Depot: 'Ze zijn altijd op zoek naar vrijwilligers en fotografen. Je krijgt hier ook veel kansen.' Hij raadt aan om deze zomer zeker hun festival M-IDZOMER of een van de andere concerten te bezoeken.
