Bordspelen in Leuven: van meeples tot dungeons

Uitbater Robin Jehaes van Demo-Spel passeerde niet langs start en moest zijn beurt overslaan door een coronaquarantaine. Maar met medewerker Timothy Jacobs hebben we een waardige tweede speler gevonden voor onze zoektocht naar vijf favoriete bordspelen. De jongste mag uiteraard beginnen.

Jeugdliefde: Lionheart

'Lionheart is een spel uit 1997 – ik ben zelf 30 – en een van mijn eerste introducties bij zowel bordspellen als miniaturen, een combodeal eigenlijk. Het is een rudimentair spel, maar heel rechtdoorzee. Je hebt elk een leger dat je tegen het andere laat vechten door dobbelstenen te werpen. Ik heb dat héél veel met mijn broer gespeeld, waardoor het ook wat nostalgie oproept. Als ik het zie passeren in onze tweedehandsafdeling maakt het mij erg blij. Dan denk ik bij mezelf: dat is een goed spel! (lacht)'

Laatste ontdekking: New York Zoo

'Dat zou New York Zoo moeten zijn. Dat is nog maar vandaag binnengekomen, en ik ging dat na mijn shift meenemen om thuis met mijn vrouw te spelen. (lacht) Het is een spel van Uwe Rosenberg, een van de namen die in de bordspelgemeenschap een positieve indruk heeft achtergelaten. Hij heeft ook Agricola gemaakt, een van de eerste worker placement games (spellen waarbij je tokens op verschillende stations kan plaatsen, red.). New York Zoo is een tile laying game die er fantastisch uitziet qua artwork, en heel simpel is om te spelen. Kwaliteitsvol én mooi!'

Klassieker: Carcassonne

'Sowieso Carcassonne. Dat is een spel dat al bijna twintig jaar bestaat, en ondertussen enorm veel uitbreidingen heeft. Ook Carcassone is een tile laying game, waarbij je met je meeples (gestileerde menselijke speelfiguurtjes, red.) wegen en steden moet maken. Je begint met een starttegel, waar je dan telkens andere tegels bijlegt. Je kan het eindeloos spelen, en op het einde van elk spel heb je ook een volledig andere map gemaakt, die visueel ook heel aangenaam is. Het is mijn go-to game omdat het een classic is, maar toch ook tijdloos. Over veertig jaar kan ik dat nog altijd spelen. Fantastisch gewoon! (lacht)'

Ondergewaardeerde parel: Isis en Osiris

'Een van de betere spellen is Isis en Osiris. Heel simplistisch: je hebt een bord en je hebt tegels. Elke beurt leg je tegels zonder dat je toont welke puntenwaarde ze hebben - die zowel positief als negatief kunnen zijn. Dan leg je tegels bij om de waardes te verhogen of net te verlagen. Het is één grote psychologisch spelletje, waarbij je elkaar begint te doorgronden en probeert in te schatten. Je moet ook altijd een keuze maken: ofwel leg je een tegel, ofwel leg je een van je mannetjes neer. Je kan het ook gemakkelijk drie of vier keer spelen op een kwartier. Ik speel dat ook heel graag met mijn vrouw, en die maakt mij elke keer af omdat ze mij beter kan lezen dan ik haar. Dan denk ik ook elke keer: damn. (lacht)'

Onverwachte coup de foudre: Clank

'Clank. Dat is een deck building game met als essentie de buit stelen van de tiran in de dungeon - in dit geval een draak. Ik had dat ergens gekocht op een spellenbeurs, en toen ik het speelde... I fell in love. Dat is gemakkelijk een van de beste spellen die ik ooit heb gespeeld. Het combineert prachtige artwork en geweldige spelmechanismes en de simpliciteit die het bord je geeft is geweldig. Het is de bedoeling dat je de dungeon op tijd uitraakt, want als je te lang beneden blijft, doodt de draak je en heb je geen punten. Daar heb ik ook alle uitbreidingen en promo's van - dat heeft me al heel wat geld gekost. (lacht) Recent hebben ze ook een legacy versie van het spel gemaakt, waarbij je stickers moet plakken en dingen scheuren en je een eigen verhaal geeft aan al een geweldig spel. Dat was prachtig gewoon!'