Body Of Work moet danserfgoed meer op de kaart zetten

Op donderdag 20 februari vindt de openingsavond van de eerste editie van een nieuw jaarlijks dansfestival plaats, namelijk Body Of Work. Daarbij zal het festival om de twee jaar het festival op een bepaalde voorstelling focussen. In de alternerende jaren zal er telkens vertrokken worden vanuit een thema. Zo is het thema volgend jaar 'Repertoire', deelt Delphine Hesters, curator Danserfgoed, mee.

Dit jaar vertrekt het festival vanuit de voorstelling Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich van Anne Teresa De Keersmaeker / Rosas. 'Fase wordt beschouwd als dé dansvoorstelling waarmee het verhaal van de hedendaagse dans in Vlaanderen vanaf de jaren 80 gestart is. Natuurlijk werd er daarvoor ook al gedanst, maar het wordt wel als een kick-off bestempeld van een hele beweging hier die internationaal mee de toon heeft gezet', zegt Hesters. 

Het belang van de klassiekers

Met het festival hopen ze om zowel een nieuw als oud publiek te bereiken. 'We willen de voorstelling zo breed mogelijk tonen zodat iedereen op zijn eigen manier zijn weg ernaartoe vindt. Ook kan je de voorstelling verder verkennen via onder andere een expo, workshops, lezingen en film , waardoor zij die de voorstelling al gezien hebben toch nog nieuwe lagen kunnen ontdekken', zegt Hesters. 'Met een ruim en toegankelijk programma willen we nieuwe publieken, via Fase, ook uitnodigen tot hedendaagse dans in het algemeen.'

Daarom werd er ook gekozen om met een klassieker als Fase aan de slag te gaan. 'Een klassieker is altijd een goede manier om mensen kennis te laten maken met een discipline. Dat is zo in film, in literatuur, en dus ook in dans', vertelt Hesters.

Het festival richt zich dan ook op mensen die  niet vertrouwd zijn met dans in de krokusvakantie een gratis namiddagprogramma op te stellen. Dat alles om ervoor te zorgen dat de mensen de voorstelling beter begrijpen. 'Je kan Fase zowel op de klassieke manier, door naar de voorstelling te kijken, maar het publiek kan ook kiezen voor een actievere aanpak. Zo zijn er workshops of een wandeling waarop mensen de voorstelling op een andere manier kunnen ervaren.'

Daarnaast hoopt STUK dat de voorstelling nieuwe makers kan inspireren. Dat aspect komt voor een deel al terug tijdens het festival zelf. Zo zal de kunsthumaniora van  Leuven zelf een workshop geven met De Keersmaeker en brengen ze hun eigen versie van Fase op de openingsavond.

Al sinds het begin van de jaren 80 speelt STUK een sleutelrol in de hedendaagse dans in Vlaanderen. Het was een van de eerste plekken waar grote artiesten als De Keersmaeker en Wim Vandekeybus hun eerste werken vertoonden. Sinds 2015 werd STUK een huis voor dans, beeld en geluid, en besloten ze om verder in te zetten op dans. 'En nu opnieuw, met de danserfgoedwerking, nemen we een actieve en unieke rol op binnen de sector', zegt Hesters.

Het doorgeven van dans

De nood voor een werking over danserfgoed was er al lang, maar nu voelt de sector een bepaalde urgentie. 'We zitten op een punt waarbij de generatie van de jaren '80, diegene die de hedendaagse dans in Vlaanderen mee groot hebben gebracht, stilaan het einde van hun carrière bereiken', zegt Hesters. 'Dans is belichaamd en vluchtig, en het is dus belangrijk om actief te zoeken naar mogelijkheden om die zaken niet kwijt te geraken.'

Die werking bestaat uit twee luiken: 'Je hebt de publiekskant, waarin die jaarlijkse festivals een belangrijk uitgangspunt vormen. Maar dan heb je ook een ander, minder zichtbaar deel groter en strategisch deel, waarin we een expertisecentrum rond immaterieel danserfgoed willen ontwikkelen', legt Hesters uit. 'Immaterieel danserfgoed probeert dan een antwoord te zoeken op de vraag "Hoe geef je dans door?"'

Dat gaat verder dan enkel de live-ervaring van voorstellingen. 'Het gaat ook over het métier zelf, de praktijk en de expertise spelen daarbij een belangrijke rol', voegt Hesters eraan toe. 

Samenwerkingen met de sector

'Dat is een verhaal voor de langere termijn en iets waar we met vele partners aan werken, in de danssector, maar ook met de KU Leuven en de andere universiteiten en dansopleidingen', zegt Hesters. Die link is nu al te vinden in het festival met verschillende lezingen.

Dat zijn niet de enige samenwerkingen die je vindt tijdens het festival. 'We wilden zoveel mogelijk actoren betrekken om samen te werken aan danserfgoed en via het festival bepaalde zaken te proberen. Het is in zekere mate een testing ground van wat we allemaal rond zo'n voorstelling kunnen organiseren, wat zeker baat zal hebben in de toekomst.'