Gevierendeeld: De Tim Burton-achtige fantasiewereld van Jari Asselman

Jari Asselman (23) zit op een van de groene banken in het cafetaria van Sint-Lukas. Hij is net begonnen aan zijn master Beeldverhaal, een opleiding die hij niet altijd op het oog had, maar die wel meteen in het oog sprong.

'Ik wist in de eerste plaats zelfs niet dat de opleiding Beeldverhaal bestond. Toen ik in Sint-Lucas in Gent het aanbod ging bekijken, zag ik er een advertentie voor staan. Zo ben ik uiteindelijk hier beland.'

Een sluimerende kinderdroom

Na een opleiding Publiciteitsgrafiek en Illustratie in het middelbaar, met een focus op grafisch ontwerp, was Jari op zoek naar een richting in het hoger onderwijs die daarop aansloot. 'Beeldverhaal heeft ook een element grafisch ontwerp, dus het was een goede optie. En na al die jaren achter een computer, begon me dat eigenlijk een beetje tegen te steken. Ik wilde weer gewoon op papier tekenen.'

Met de opleiding herontdekte Jari ook een kinderdroom. 'In de lagere school maakte ik af en toe korte stripverhaaltjes. In mijn latere jaren in het middelbaar greep ik daarnaar terug. Het leek me toen leuk om er ooit iets mee te doen.'

Toch is het niet per se zo dat Jari al van kleins af aan met verschillende vormen van beeldverhaal in contact kwam. 'In de lagere school heb ik heel wat Suske en Wiske gelezen, maar verder was ik er als kind niet zo mee bezig. Ik vond het leuker om zelf iets te maken.' Zijn eerste idee van beeldverhaal werd dus gevormd door de klassieke Belgische strip, waarbij alles mooi in kaders staat.

Maar in het middelbaar ontdekte Jari manga's. Die maakten de wereld van het beeldverhaal plots heel wat aantrekkelijker: 'Ik leerde dat het niet altijd zoals in de traditionele strip moest zijn. Mijn beeld werd verruimd en daardoor ging ik me opnieuw voor het veld interesseren. Het is jammer dat veel mensen zich niet bewust zijn van de mogelijkheden die bestaan in beeldverhaal.'

Fantasiefiguren in zwart-wit

Ook met zijn eigen werk wijkt Jari liever van het traditionele pad af. Hij gaat graag spontaan te werk, waardoor zijn stijl redelijk los is. 'Ik doe maar wat en zie wat er uit voortkomt.' Dat resulteert in werken met veel expressionistische elementen en een kenmerkend taalgebruik, waarin regelmatig dialect of zelfverzonnen woorden opduiken.

'Ik teken veel met inkt, dat vind ik momenteel erg boeiend. Daarvoor gebruikte ik potlood. Ik werk dus wel graag met grijswaarden.' De strip die hij voor Veto tekende is nochtans erg kleurrijk: 'Dat was een experiment. Ik kan wel met kleur werken, maar vermijd het vaak omdat ik er nog niet volledig mee vertrouwd ben.'

Een blik op Jari's andere werken onthult inderdaad een verzameling grijs-witte fantasiefiguren. Zijn bachelorproef doet sterk denken aan de films van Tim Burton, onder meer door enkele figuren met extreem grote ogen.

Voorlopig worden zijn werken weer netjes opgeborgen in een map, maar als ook Jari's jongvolwassenendroom in vervulling mag gaan, liggen ze binnenkort ook in de winkeletalages te schitteren.