Mevrouw Demir, bent u ook minister van Hoger Onderwijs?

Het botst opnieuw tussen de KU Leuven en de Vlaamse regering over de verengelsing van het curriculum. Alle aanvragen van de universiteit voor het inrichten van nieuwe Engels­talige opleidingen of het schrappen van enkele Nederlandstalige equivalenten, werden geweigerd.

Zelfs de Nederlandstalige masters in de Fysica en de Sterrenkunde mag de KU Leuven niet opbergen, terwijl die oplei­dingen vandaag geen enkele student tellen. Die disciplines zijn zo sterk verengelst dat studenten het nut van de Nederlandstalige optie niet meer inzien. Toch houdt de regering die overleden patiënten aan de bakster, voor de kost daarvan draaien de universiteiten op. 

Kritiek op dat beleid is niet hetzelfde als een tirade voor de totale verengelsing van het hoger onderwijs. Het bewaken van een Nederlandse voertaal is er van maatschap­pelijk belang, stelt professor emeritus Bruno De Wever terecht in deze Veto. De toegang tot de universiteit voor alle sociale groepen van de maatschappij staat of valt erbij. Het is daarom begrijpelijk dat politici en niet de universiteiten het beleid rond verengelsing uittekenen en ter harte nemen, ze worden ervoor tenslotte verkozen.

Maar daar eindigt het verhaal niet. Want de huidige Vlaamse regering onderwerpt haar keuzes binnen dit thema niet aan een aftoetsing aan de realiteit. Ze maakte haar beslis­sing zonder het advies van de experten van de Commissie voor Hoger Onderwijs - die was nog niet eens ingericht - en is blind voor de reële praktijk aan de Vlaamse wetenschaps­faculteiten. Een Nederlands­talige richting zonder studenten is geen richting, of je nu belang hecht aan taal­politiek of niet. 

Ondertussen wil de regering dat de universi­teiten internationale topweten­schappers aantrekken, maar moeten die na vijf jaar het Nederlands machtig zijn. 'Elders in Europa bestaan zulke voorwaarden niet, hoe kunnen we dan concurrentieel blijven?' merkt professor Eve Seuntjens in deze Veto op. 

De haast karikaturale wijze waarmee minister van Onderwijs Zuhal Demir (N-VA) met dit dossier omspringt, is helaas teke­nend voor het beleid rond hoger onderwijs tijdens deze legislatuur: het is te mager. De minister profileert zich als een harde speler binnen het leerplichtonderwijs en trok daarvoor recent naar enkele gerenommeerde kostscholen in Engeland. Niet vreemd: de kwaliteit van het lager en middelbaar onderwijs is prangend en bijzonder gemedia­tiseerd. Er vallen hervormingen door te voeren en stemmen te winnen. Maar concrete initiatieven over de universiteiten en hogescholen blijven ondertussen uit. 

Want laat dit duidelijk zijn: het in leven houden van afgeschreven opleidingen is geen pro-actief beleid, maar reactief en ondoordacht. De minister, voor wiens regering het taal­debat gevoelig ligt, zou in de plaats naar meer aantrekkelijke Nederlandstalige oplei­dingen kunnen streven, want het is de student die uiteindelijk tussen de twee talen kiest. Is het geen mogelijkheid om de stage of vakken over wetenschapscommunicatie in het Nederlands mogelijk te maken, terwijl een student op het Engelstalige traject zit? 

Dat is slechts een overweging, maar alvast beter dan niets. Want momenteel overheerst leegte. Bent u ook een minister van Hoger Onderwijs, mevrouw Demir? Neem dit dossier dan ter harte. Luister naar de exper­ten, maak een excursie naar de aula's - u hoeft daarv­oor niet eens naar Engeland te trekken - en toon dat u een politica bent die rekening kan houden met de realiteit. Doet u dat niet, dan is ongefilterde ideologie het enige wat nog overblijft. 

Pieterjan Douchy is redacteur Opinie. Het editoriaal wordt gedragen door de voltallige redactie.