ERASMUSCOLUMN PARIJS
Beste meneer Trump,
ga eens op Erasmus
Pieterjan Douchy is voor een semester op uitwisseling in Parijs. In zijn 'Erasmuscolumn' werpt hij een blik op het unieke studentenleven in de Franse hoofdstad. In deze editie: een tripje naar de stad kan Donald Trump ongetwijfeld meer tolerantie bijbrengen.
Lees ook >
Ook in Parijs is de inauguratie van Trump niet onopgemerkt voorbijgegaan. Voor wie het toch gemist heeft: op 20 januari werd hij de nieuwe president van de Verenigde Staten. De vele kiosken in de stad verkopen doorgaans vooral goedkope baretten en valse truitjes van de reeds vertrokken Mbappe, maar kunnen nu uitpakken met een uitgebreide verzameling aan voorpagina's met het hoofd van de nieuwe president. De drukkers moesten zelf oranje verf bijbestellen.
Door zijn bevolking om te dopen tot de grootste beschaving die God ooit creëerde heeft Trump bovendien een belangrijk talent met de Fransen gemeen: het uiten van schaamteloos chauvinisme, al wordt God bij die laatsten wat minder voor die grootsheid geprezen. De nieuwe president uitte zich tijdens zijn inauguratie ook als ware imperialist: hij wil de kaart van zijn continent hertekenen, net zoals Napoleon dat deed.
Mexico in Parijs
De man wordt dan wel toegejuigd door een vrijgelaten bizon en een techreus met een onverantwoord stijve arm, als hij wat kritischer was opgevoed, zou de president zijn eigen discours met enkele rake argumenten weglachen. Trump mist veel, maar vooral een snuifje tolerantie. Op dat vlak is nog verandering mogelijk.
Ga op Erasmus in je eigen wereld, je moet er misschien enkel de straat voor oversteken
Een Erasmuservaring kan die wens vervullen. Niemand is te jong om op avontuur te gaan, en de inschrijvingsperiode is nog niet beëindigd. Als Donald een half jaar vertoeft in een bruisende buurt vol internationale studenten, zal hij wel van mening veranderen. Ik stel de Cité internationale universitaire in Parijs voor, waar ikzelf na een prachtige periode van vijf maanden nog een week verblijf. Er is een Amerikaans huis, tegenover dat van Mexico, en daar staat geen muur tussen.
Dat laatste is niet vreemd, want internationale studenten bouwen geen muren. De maanden die je in het buitenland vertoeft, zijn voer voor het ontmoeten van unieke personen van verschillende achtergronden. Als Donald net als ik vrienden maakt met jongeren uit Québec, München en Tunis of studenten uit Melbourne, de Côte-d'Azur of Charleroi ontmoet, zou de zinloze naamsverandering van een baai hem niet meer deren.
Sapper de pietjes
Praat je met die studenten over hun wereldbeeld, dan raak je geïntrigeerd door hun genuanceerdere blik op het leven in hun land van herkomst. Je leert dat je heel wat gemeenschappelijk hebt of dat identiteit steeds uit diverse lagen bestaat en niet zomaar opgedrongen kan worden door een wereldleider die de authenticiteit van zijn volk wil beschermen tegen de vermeende dreiging van woke en migranten.
Zelfs taalkundig heb ik bijvoorbeeld meer gemeen met de Fransen dan ik dacht. De prachtige uitspraak 'sapper de pietjes' bestaat hier ook, maar dan als 'saperlipopette.' Wie het wereldbeeld van anderen probeert te begrijpen en beseft dat die verschillende 'grootste beschavingen ooit' evenveel nuance als diversiteit met elkaar gemeen hebben, komt zo dichter bij een 'grote beschaving' dan Trump dat ooit zal doen.
En uiteraard bereiken deze woorden de president niet. Ze worden niet voorgelezen op Fox News, dat ben ik zeker. De uitnodiging om op Erasmus te vertrekken is een symbolisch exemplaar voor een veel breder publiek. Verruim je blik, denk verder dan goedkoop nationalisme en imperialisme, en begrijp dat je eigen wortels diverser zijn en verder reiken dan je het kan inbeelden. Ga op Erasmus in je eigen wereld, je moet er misschien enkel de straat voor oversteken.
Pieterjan Douchy is redacteur Opinie en student Geschiedenis aan KU Leuven.
